JavaScript is required for this website to work.
post

Weg met de holle frasen

Miel Swillens26/12/2016Leestijd 2 minuten

Het valt op dat je in de Duitse kwaliteitspers zaken kunt lezen die je bij ons nergens zult aantreffen.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement
In het Duitse tijdschrift Cicero – Magazin für politische Kultur (22/12) las ik een interessante bijdrage van afdelingschef cultuur Alexander Kissler: Schluss mit dem Floskel-Bingo! Weg met de holle frasen bingo! Kissler merkt op dat na elke aanslag – zoals nu weer na Berlijn – opiniemakers en politici ons om de oren slaan met een resem holle frasen. Hij haalt er een zevental aan, ik zet ze op een rijtje:
 
Holle frase 1: We mogen ons niet uit elkaar laten spelen.
 
Holle frase 2: Honderd procent veiligheid bestaat niet.
 
Holle frase 3: We mogen niet overreageren.
 
Holle frase 4: We mogen niet doen wat de terroristen willen.
 
Holle frase 5: We mogen geen politiek misbruik maken van de gebeurtenissen.
 
Holle frase 6: We mogen ons niet laten leiden door angst.
 
Holle frase 7: Geweld lost nooit iets op.
 
Kissler voorziet al die frasen afzonderlijk van commentaar, maar ik beperk me hier tot zijn meest relevante bedenkingen:
 
– We hebben geen behoefte aan een ideologie van verbondenheid maar aan een strategie van bescherming. Democratische samenlevingen zijn altijd verdeeld. Van essentieel belang is het handhaven van de rechtsstaat, in het bijzonder door de uitvoerende macht. De regering mag de controle niet verliezen.
 
– Iedereen weet dat honderd procent veiligheid niet bestaat. Dat inroepen als argument is een goedkope truc om gerechtvaardigde veiligheidseisen in diskrediet te brengen. De veiligheid van de burgers is de eerste opdracht van de staat. Schiet hij daarin tekort dan kan hij ook geen loyauteit opeisen op andere gebieden.
 
– De problemen van vandaag zijn niet het gevolg van overreageren maar van onderreageren. Van wegkijken en de problemen ontkennen.
 
– Openheid aanprijzen als verweer tegen moslimterreur is evenzeer een vorm van politieke recuperatie als aandringen op wetswijzigingen of nieuwe asielregels.
 
– Angst is vaak een goede raadgever. Het kan verstandig zijn bepaalde plaatsen, bepaalde buurten, bepaalde metrolijnen enzovoort te mijden. Dat de burger dit vandaag in overweging moet nemen, is een blamage voor de politiek.
 
– In heel wat gevallen biedt enkel geweld een oplossing, het geweld van afweer en verdediging. Liefdepredikers kramen onzin uit. Het islamofascisme laat zich niet wegliefhebben.
 
Tot zover Alexander Kissler in Cicero. Het verrast de lezer wellicht, maar het valt op dat je in de Duitse kwaliteitspers zaken kunt lezen die je bij ons nergens zult aantreffen. De teneur in onze vaderlandse pers kun je nog het best omschrijven als nieuwerwetse kwezelarij.
 
 
Foto: (c) Reporters

Miel Swillens is een Vlaamse columnist en oud-medewerker van het weekblad Tertio. Hij studeerde Germaanse filologie aan de RUG en is een oud-leraar van het Sint-Jozef-Klein-Seminarie in Sint-Niklaas en ook van de Vrije Handelsschool Sint Joris in Gent. Hij schreef in het verleden teksten voor Miek en Roel, zoals Het Verdronken Land Van Saeftinge (1970) en Het Land Van Nod (1970). Miel overleed in augustus 2017.

Meer van Miel Swillens

De auteur van dit essay Jan-Werner Müller is hoogleraar politiek aan Princeton University, maar werkt momenteel als onderzoeker rond het thema populisme aan de universiteit van Wenen. Wat is populisme? is gebaseerd op lezingen die Müller gaf aan het Weense Institut für die Wissenschaften vom Menschen en draagt daar ook de sporen van. Een vlot leesbare tekst kan je het niet echt noemen. Daarvoor is de toon en de aanpak te academisch. Of wat dacht je van volgende zin?

Commentaren en reacties