JavaScript is required for this website to work.
post

Aanslag Nice versterkt vete tussen Hollande en Sarkozy

Theo Lansloot29/7/2016Leestijd 3 minuten

In 2017 hoopt Sarkozy Hollande te verslaan. Of wordt Le Pen de lachende derde?

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Het artikel in Doorbraak: “Nalatige politie in Nice?wierp een aantal vragen op omtrent het optreden van de politie bij de gruwelijke aanslag op 14 juli. Inmiddels blijkt steeds meer dat de Franse overheid in Parijs het gevaar van een aanslag op de Promenade des Anglais zwaar heeft onderschat. Het aantal ingezette agenten was zo gering dat die er slechts met moeite in slaagden zowel voor als na de aanslag als verkeerspolitie op te treden en zeker helemaal niet in staat was om door een grotere alertheid de gruwel te voorkomen.

Geen wonder dus dat uit de toegelopen massa bij het bezoek van president Hollande na de terreuraanslag, heel wat mensen hem als moordenaar uitscholden. De aanslag is ondertussen uitgegroeid tot een duel tussen de twee grootste Franse traditionele politieke partijen. In Parijs is de PS de baas. Nice is in handen van de centrumrechtse LR of ‘Les Republicains’ die op Europees vlak in de ‘Europese Volkspartij’ zit. De LR-voorzitter is Nicolas Sarkozy, die van 2007 tot 2012 president van de republiek was maar dan verloor van François Hollande. Bij de presidentsverkiezing van 2017 wil hij het tegen Hollande opnemen.

Wie voor de gruweldaad in Nice de grootste schuld draagt is nu een staatszaak geworden. De eerste verantwoordelijke voor de binnenlandse veiligheid is de minister van Binnenlandse Zaken Bernard Cazeneuve. Hij moet aantonen dat voor, tijdens en na de aanslag een geëigende politiemacht klaarstond.

Sandra Bertin staat aan het hoofd van het ‘Centre de supervision urbain CSU’ (centrum voor videobewaking) van de door LR bestuurde metropool Nice. Zij verklaarde dat de dag na de aanslag het kabinet van minister Cazeneuve een commissaris naar het CSU had gestuurd die haar dwong iemand van het ministerie van Binnenlandse Zaken op te bellen om zeker te zijn dat haar verslag met dat van het departement zou kloppen. De ambtenaar die zij aan de lijn kreeg vroeg haar in allerijl een rapport op te stellen dat aantoonde waar precies de gemeentepolitie en de wegversperringen stonden alsmede de aanwezigheid van de nationale politie op twee door hem aangewezen plaatsen in de beveiligingszone. 

Haar antwoord was dat zij nauwkeurig zou weergeven wat op het CSU-videoscherm te zien was geweest en dat de nationale politie daarop niet te bespeuren viel. Het ministerie eiste dan van haar een veranderbare e-mail. Zij voerde dit bevel uit, maar stuurde ook een niet veranderbare versie. Haar verslag vermelde zes camera’s die het bloedbad op 14 juli hadden opgenomen. Enkele dagen later vroeg de onderdirectie voor terreurbestrijding van Binnenlandse Zaken om de door die camera’s opgenomen banden te wissen. Voor het onderzoek had het ministerie voordien al de banden opgevraagd van opnames door 180 camera’s gedurende acht dagen. Sommige daarvan moesten nu kennelijk verdwijnen.

Sedert september 2014 mogen vrachtauto’s van meer dan 3,5 ton niet meer op de Promenade des Anglais rijden. Naar verluidt overtrad de dodelijketruckvan negentien ton dit verbod herhaaldelijk tijdens de dagen die de aanslag voorafgingen. ‘Dit is overigens niets buitengewoon’, zegt Bertin, ‘want dergelijke vrachtwagens doen dat geregeld om de hotels en stranden te bevoorraden. Als hij op onze videoschermen te zien was geweest had het CSU dit gemeld aan het parket waaraan dan de beslissing toekwam al dan niet gerechtelijk te vervolgen.’

Minister Cazeneuve heeft mevrouw Bertin intussen aangeklaagd wegens laster. De aanval mag dan vaak de beste verdediging zijn, soms lijkt zo’n stap erop te wijzen dat de beschuldigde gelijk heeft. Het is droevig om te moeten vaststellen dat de afschuwelijke terreurdaad waarbij zoveel onschuldige slachtoffers omkwamen tot een onverkwikkelijke politieke affaire is verworden.

President Hollande wil in 2017 zichzelf opvolgen. Sarkozy hoopt hem te verslaan. Het valt echter helemaal niet uit te sluiten dat geen van beide het haalt maar wel Marine Le Pen als lachende derde. Haar kansen vergroten naarmate Frankrijk met nog meer terreur te maken krijgt en ook dat is helaas niet ondenkbaar.

 

 Foto: (c) Reporters

Theo Lansloot (1931 -2020) was licentiaat handels- en financiële wetenschappen. Hij was als ambassadeur op rust publicist bij verschillende media. Door zijn professionele achtergrond was hij welbeslagen inzake diplomatie en internationale politiek. Ook volgde Theo de verhoudingen tussen Nederland en Vlaanderen op de voet.

Commentaren en reacties