Brussel: puinhoop van decennialang gepamper en laksisme
Politie in Anderlecht: hun werk lijkt een maat voor niets.
foto © BelgaImage
Als de Brusselse PS-burgemeesters blijven pamperen en tegenwerken, zullen de samenlevingsproblemen er nooit opgelost geraken.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementIn de Brusselse kanaalgemeenten als Molenbeek, Anderlecht… krijgt de politie het steeds zwaarder te verduren. Zelfs bij de arrestatie van een illegale Algerijnse messentrekker keert de buurt zich agressief tegen de politie. De politievakbond slaat alarm en eist dat de ‘bepampering stopt’. Ongezien.
Wat is dat eigenlijk die bepampering?
Samenlevingsproblemen
Het jarenlang goedpraten en onder de mat vegen van de samenlevingsproblemen. Niet durven ingaan tegen de achterban uit schrik stemmen te verliezen. Onvoldoende steun geven aan de ordediensten, of hun werk effenaf in diskrediet brengen. In Brussel heeft de lokale politiek er een patent op om de schuld in andermans schoenen te schuiven.
En de lokale politiek, vergis u niet, staat sinds de Molenbeekse machtsovername van Catherine Moureaux (dochter van) op de bekende MR-burgemeester Francoise Schepmans en het einde van de liberale Pivin-dynastie in Koekelberg met het burgemeesterschap van PS-Kamerfractieleider Ahmed Laoueej, onder totale socialistische dominantie.
Acht van de negen Brusselse kanaalgemeenten (Brussel-Stad, Sint-Gillis, Anderlecht, Molenbeek, Sint-Joost-ten-Node, Koekelberg en Vorst in Brussel en Vilvoorde in Vlaanderen) worden alle geleid door een PS of sp.a-burgemeester, met uitzondering van Vorst waar een Ecolo’er de plak zwaait. En het zijn de burgemeesters die de lokale politie aansturen. Nooit stond de PS zo sterk in de kanaalzone.
Lockdown
Matthias Vanden Borre, ons Brussels parlementslid, maakte een pamperoplijsting voor Knack: ‘Recent nog organiseerde Open Vld-schepen in Molenbeek Gloria Garcia Fernandez een iftarmaaltijd met tientallen jongeren midden in de lockdown. Nu zijn haar witte hesjes betrapt op het bespuwen van deurklinken van politiecombi’s in de hoop agenten te besmetten met corona. Nota bene, de ‘witte hesjes’ is een groep van vijftigtal jongeren uit de gemeente die door dezelfde schepen worden betaald ‘om de mensen in de gemeente te sensibiliseren tegen corona’.
Daarnaast waren er ook de verwerpelijke uitspraken van het PS-gemeenteraadslid Catherine François uit Sint-Gillis. Zij noemde een politieagent ‘nazistisch, racistisch en seksueel pervers‘ op haar Facebookpagina omdat deze agent haar zoon had gearresteerd. Staatssecretaris Pascal Smet nam de politie meteen op de korrel na het ongelukkige overlijden van de wegvluchtende Adil. Voor wie dit nieuwe informatie is: al deze feiten hebben zich de laatste twee maanden afgespeeld.
Ook de reacties van gisteren spreken boekdelen. Michael De Cock, het culturo-opperhoofd van de Brusselse KVS vraagt zich af of de politievakbond die beelden wel mag delen. Een journaliste van de RTBF — gewezen Ecolo-woordvoerster Sophia Cotsoglou — eist dat de andere kant van het verhaal getoond wordt… (Ondertussen is de Twitter-account van de journaliste verwijderd — nvdr.)
Wat te doen?
Veel mensen vragen zich af wat we hieraan kunnen doen? Wat N-VA hieraan gedaan heeft toen we in de Zweedse regering zaten? Wel, vooreerst benoemt de N-VA de zaken zoals ze zijn. Wij hebben lak aan bepampering en verdoezelingen.
Jan Jambon heeft met zijn ‘Kanaalplan’ nav de aanslagen wel degelijk meer geld, politiepersoneel en ‘law and order’ naar de Brusselse Kanaalzone gebracht. De evaluaties van dit plan zijn over het algemeen positief. De politie treedt kordater op en dat vinden bepaalde groepen ‘jongeren’ natuurlijk niet aangenaam. Hun handeltje en wandeltje worden verstoord.
Ik heb als staatssecretaris enorm geïnvesteerd in het terugsturen van criminele illegalen. Met resultaat, nooit werden er meer criminele illegalen teruggestuurd naar eigen land. Ik tekende historische akkoorden met Marokko, Irak, Tunesie en vele andere. Met Algerije waren we ver gevorderd, maar nog niet geland. Samenwerken met de Algerijnen blijft moeilijk. Illegale Algerijnen — zoals deze veelplegende messentrekker — blijven nog te vaak rondhangen op Belgisch grondgebied omdat de ambassade geen laissez-passer wil afgeven. Mijn opvolgster maakte van het onderhandelen en ondertekenen van deze cruciale diplomatieke terugnameakkoorden totaal geen prioriteit. Op anderhalf jaar tijd maakte ze niet één buitenlandse reis om hierop aan te dringen. De resultaten zijn er natuurlijk naar. Ze moet op zijn minst de Algerijnse ambassadeur ontbieden en een laissez-passer eisen voor deze crimineel. Vandaag nog.
En mag gezegd dat de Europese Unie ook op dit vlak totaal faalt? De economische en diplomatieke kracht van de Unie kunnen alle Arabische regeringsdeuren openbreken, maar heeft iemand hen hierover al gehoord? Charles Michel en Didier Reynders weten nochtans perfect waar de klepel hangt. Dat heb ik hen na vier jaar gezaag en getrek aan hun mouwen wel erg duidelijk gemaakt.
Puinhoop
Wie dacht dat je op enkele maanden of jaren tijd de puinhoop van decennialang gepamper en laksisme kan opkuisen, is naïef en kent de situatie op het terrein niet. We kunnen dit enkel oplossen door de weg verder te bewandelen die Jan en ik waren ingegaan. En dan nog hangt veel af van de goede wil van en samenwerking met de lokale burgemeesters. Als zij blijven pamperen en tegenwerken, zal dit nooit opgelost geraken. Dan zal de Brusselse kanaalzone enkel verder wegzinken in anarchie, armoede en troosteloosheid. (Want vergis u niet, ondanks jarenlange socialistische en linkse dominantie blijft de armoede in Brussel sterk toenemen.) En zullen nog meer mensen wegtrekken naar het rijkere deel van Brussel of naar Vlaams-Brabant. Tientallen keren spraken dergelijke Brusselse ‘vluchtelingen’ me aan tijdens de campagne vorig jaar. Op de markt in Dilbeek, Grimbergen of Asse. Vaak in gebrekkig Nederlands, maar met goede wil en steeds met volle steun voor Jan Jambon en mijzelf. ‘Wij zijn vertrokken uit Brussel, mijnheer Francken. Het was niet meer te doen.’
Het is tijd om de politievakbonden en betrokken politiemensen zelf het woord te geven in de Kamer van Volksvertegenwoordiging. Laat elke politieke fractie dan maar eens duidelijk zeggen wat ze wil: pamperen of kordaat optreden.
In het originele stuk stond er foutief dat Schaarbeek een PS-burgemeester heeft. Cécile Jodoigne is echter lid van Défi, niet van PS. (Correctie om 16u00.)
Categorieën |
---|
Tags |
---|
Theo Francken (1978) is master in de pedagogische wetenschappen. Hij was staatssecretaris voor Asiel en Migratie en is momenteel Kamerlid voor N-VA en burgemeester van Lubbeek.
In deze vrije tribune geeft Theo Francken zijn ongezouten mening over de resultaten van Open Vld in de recente peiling van DPG media.
Amerikakenners Roan Asselman en David Neyskens bespreken de actualiteit aan de overkant van de oceaan.