JavaScript is required for this website to work.
In Memoriam

De bravoure van Buysse

Ondernemer, netwerker, society leeuw, alles met goesting.

NieuwsFrans Crols31/12/2023Leestijd 2 minuten

foto © Belga

Paul Buysse was zakelijk en maatschappelijk een raket. Saneren en vernieuwen behoorden tot zijn natuur.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Graaf Paul Buysse is overleden. De ondernemer, netwerker, society leeuw was knap en ambitieus.

Opsommen wat graaf Paul Buysse (78) niet gedaan heeft is eenvoudiger dan de lijst optekenen van de ondernemingen, zakenverenigingen, genootschappen, clubs, netwerken waarin hij actief was. Buysse was een uitmuntende ondernemer, een rolmodel voor netwerkers, een man voor vriendschappen, een flamingant en een habitué van de hoogste Brusselse kringen.

Vlaming

De opmerking dat hij daar ontpopte tot belgicist, pareerde hij met: ‘De Vlamingen van de bovenlaag rennen ’s avonds zo rap zij kunnen weg uit Brussel naar Aalst, Gent, Antwerpen. Ik ben ontstellend vaak de enige Vlaming bij de reünies van de Franstalige top en netwerk voor hen.’

Graaf Buysse kende zijn sterke en zwakke kanten. Balansen, jaarverslagen kon hij lezen, maar hij had altijd de juiste hulp. Jarenlang was dat cijfervreter Marcel Klepfisch en ook Johan Van Overtveldt speelde die rol.

Buysses loopbaan had continuïteit: als public relations-man startte hij bij Ford, waarop managementtaken volgden in de semi-engineering bij Leyland, Tenneco, Poclain en Hansen en BTR (top-Brits) in de volle engineering. Hij had een hang naar Britten. In 1998 werd Buysse CEO van Vickers met onder meer Rolls-Royce.

Rolls Royce

De naam was sterk, de onderneming een stal. Buysse verkocht de Brit aan, wat de volkskranten noemden de ‘Hunnen’: de Duitsers van BMW. Vickers zuchtte onder de glorie van het Britse imperium. Buysse ontsloeg een kwart van het personeel, verkocht drie van de zes divisies, sloot een glorieuze tankfabriek, vertroetelde Kamewa, een Zweedse pionier in scheepsaandrijving (met motoren in ontwikkeling om de Atlantische Oceaan in twee dagen te kruisen). De City kuste de sinjoor.

Saneren en vernieuwen, zakelijk en maatschappelijk, was Buysses tweede natuur. Hij gooide als voorzitter de organisatie en de cultuur van de Antwerpse Kamer van Koophandel om (een laatste loopgraaf van franskiljons), deed hetzelfde bij de werkgeversvereniging voor metaal en technologie Fabrimetal (nu Agoria), verfriste de banden met het koningshuis. Voor de overleden Boudewijn stichtte hij een vereniging, legde op de Linkeroever een parkje met standbeeld aan, en werd gids van de huidige vorst.

Paul Buysse was lid van de Orde van den Prince, had een eigen vereniging met zakenmensen, werd een trofee op recepties, strooide met grappen en klopte op duizenden schouders. Wat wrang zei een headhunter mij: ‘Paul zuigt alles naar zich toe, maar sterft eenzaam, want hij doet het ondanks zijn bravoure zonder veel maatschappelijke inzet, wel om zich opwaarts te masseren.’

Na zijn Antwerpse jaren werd Buysse een Knokkenaar waar hij in de laatste uren van 2023 overleed aan een slepende ziekte.

Frans Crols was hoofdredacteur en directeur van het economisch magazine Trends en na zijn 65 werd hij vrije pen van ’t Pallieterke, Tertio en Doorbraak.

Commentaren en reacties