De Italiaanse orkaan

Vlam! Een bord spaghetti voor de Europese mandarijnen aan het Schumanplein. Een welgemeende F*** You vanuit Rome voor de Von der Leyens, Timmermansen en Verhofstadts van dit roestige continent. Zondag koos Italië massaal voor Giorgia Meloni en haar partij ‘Broeders van Italië’ (Fratelli d’Italia). Een partij met een aangebrande Mussolini-voorgeschiedenis en een voorzitster die de maatschappelijke bocht scherp durft aansnijden.

In de Italiaanse media wordt ze bestempeld als centrumrechts tot rechts. In het links-liberale West-Europa is ze unisono ‘extreemrechts’. De ultieme melaatsenratel vanwege het Europese establishment. Wie stempel en inkt bezit om politici (en hun miljoenen kiezers) tot maatschappelijke paria’s te taggen, blijft me – na 22 jaar Wetstraat – nog steeds een raadsel. Liggen ze in handen van de haute finance, de syndicale wereld of onze politiek correcte media en academiën?

En wanneer juist krijg je die stempel? Als je tegen illegale massamigratie bent? Tegen de hoofddoek? Tegen de LGBTQI-agenda? Tegen de genderideologie? Tegen abortus? Hoeveel ondeugpunten moet je scoren vooraleer de Magere Hein van het Schumanplein langskomt om het gras onder je carrièrepad weg te maaien door je te bestempelen als racist/fascist/seksist?

Meloni is geen van allen en haar koers zal centrumrechts zijn. Toch lees je de grootste onzin in onze media. En heb je die bijgewerkte foto van Knack gezien? Meloni grijs, grauw en agressief gemaakt. Giorgia la befana. En dat vanwege ons weekblad der herauten tegen alternatieve waarheden en fakenews.

Vandaag kopt De Tijd: ‘Net wat Europa kon missen, een Italiaanse ruk naar rechts’. Zelfs van onze enige Europese kwaliteitskrant krijgt Meloni geen eerlijke kans. Op geen enkele links-liberale bank een proficiat te bespeuren. Uiteraard ook niet van onze Belgische paarsgroene regering voor wie politieke correctheid een staatszaak is. ‘De eeuw van de vrouw’ opent zich niet voor de eerste vrouwelijke premier van Italië indien ze ideologisch rechts-conservatief is.

Links verwijt rechts de democratie te ondermijnen, maar doet zelf niets anders door miljoenen Europeanen weg te zetten als dommeriken. Noteer alvast het woord van de 21ste eeuw: ‘deplorables’. Thank you, Hillary.

Les infréquentables

Dat ze er in de Brusselse salons al maar aan beginnen wennen, les infréquentables worden groter en groter. Na de overwinning van de Zweedse Democraten en nu de Fratelli vertegenwoordigt onze Europese ECR-fractie nu al meer miljoenen Europeanen dan de traditionele christendemocratische, groene en liberale fracties. Alleen de socialisten zijn groter.

Vooral de tanende macht van de Europese christendemocratie valt daarbij op. Gisteren zagen we er een fraai staaltje van in onze Vlaamse hemisfeer. Kersvers voorzitter Sammy Mahdi liet zijn twee aanhorigen in de regering op elk compromisvoorstel koud ‘neen’ zeggen. Gebikkel om een handvol euro’s extra terwijl de westerse wereld op haar grondvesten davert.

Geef de Vlamingen een project om van te dromen zoals eigen energiezekerheid, zeker, duurzaam en betaalbaar. Laat de Vlaming mee participeren en dromen van een betere toekomst.

Jambon deed alles voor Beke, verdedigde het onverdedigbare en krijgt nu stank voor dank. De radeloosheid van de christendemocratie toonde zich nooit markanter. Het ‘goed bestuur’ ingeruild voor sabotagepolitiek. Kris Peeters bis. Ze gaan er wel mee varen.

Poetin

Of Giorgia Meloni een goede premier van Italië zal worden ‘remains to be seen’. In een land dat al jaren kampt met nulgroei, hoge werkloosheid en immense regionale verschillen zal dat geen sinecure zijn. De duurtijd van een Italiaanse regering is kort, de coalitie onuitgegeven. En aangezien politieke idolatrie niet aan me besteed is, zal ook ik kritisch toekijken, zeker naar hun Poetin-lijn en NAVO-koers.

Vast staat dat Giorgia Meloni de Italianen terug heeft leren dromen. Na de jarenlange gortdroge technocratische pap van Mario Draghi en co stond er een vrouw op. Uit het niets. Maar met een diepe overtuiging, de welbespraaktheid van een oud-Romeinse redenaar en de innerlijke kracht van een orkaan.

Succes, Giorgia. Viva Italia.