De mars tegen terreur en haat: een flop van formaat

Het valt niet te loochenen. De betoging die zondag (17 april 2016) in Brussel plaatsvond n.a.v. de bomaanslagen van 22 maart 2016, werd een totale flop. Er waren maar 7.000 deelnemers op het appel, terwijl de demonstratie toch kon rekenen op de steun van verzameld links en ook van alle grote godsdiensten van dit land. Ze werd bovendien nog bijzonder gepromoot door de VRT  die het nodig vond om op die dag alle ochtendnieuwsuitzendingen te laten aanvangen met de vermelding van uur en plaats van verzamelen.

Vergelijk die schamele zevenduizend met het aantal demonstranten dat in Parijs kwam opdagen n.a.v. de terreuracties die de Franse hoofdstad vorig jaar teisterden of met die van de Witte Mars, je zal tot de vaststelling komen dat de titel van dit stuk in feite als een eufemisme mag worden beschouwd en dit ondanks het feit dat onze politiekcorrecte media er alles aan doen om deze waarheid te verdoezelen. De Standaard online titelde gisteren ‘Duizenden betogers in Brussel’ wat uiteraard meer indruk maakt dan gewoon zevenduizend deelnemers vermelden. Op Radio 1 bakte de verslaggever van dienst het zo mogelijk nog bruiner door te suggereren dat de 40.000 mensen die in de Ten Miles van Antwerpen meeliepen op hun manier aan de mars in Brussel deelnamen. (terloops: in De Standaard vandaag staat niets te lezen over het immense succes van die massaloop in de Scheldestad. Termont is daar geen burgemeester en dus…).

De magere opkomst voor de ‘mars’ wordt uiteraard gekweten aan het feit dat de aanslagen nu al een paar weken achter de rug liggen en dat het momentum dus voorbij zou zijn. Die uitleg lijkt, eerlijk gezegd’ twijfelachtig. Het trauma die de explosies hebben veroorzaakt is immers nog steeds in de geesten aanwezig net zoals de militairen op de luchthavens en in de straten van onze grootsteden. Last but not least iedereen weet dat er nog heel wat gewonden in de hospitalen liggen.

Zou het gebrek aan succes van het initiatief niet eerder moeten gezocht worden in het feit dat een aantal linkse partijen en clubs (van de PS tot de PVDA, Groen en Hart Boven Hard…) de zaak van het begin af aan in handen genomen hebben en ze, om niet geconfronteerd te worden met problemen waar van ze het bestaan nooit hebben willen herkennen, overgegoten hebben met een politiek correct sausje dat haar smaakloos, kleurloos en geurloos maakte. I.p.v. te betogen tegen het islamistisch terrorisme werd dus verzameling geroepen rond wollige thema’s zoals: ’tegen de angst’, ‘voor solidariteit’, ’tegen de haat’ etc. etc. In het Frans noemen ze zo iets: noyer le poisson.

Het ligt voor de hand dat dit onmogelijk mobiliserend kon werken. De betoging was dus al op voorhand tot mislukken gedoemd. Jammer voor die mensen die er eerlijk en vol goede wil hebben aan deelgenomen.

Foto (c) Reporters