Democratische correctie, een wens voor 2024

Een minister die de wet op openbaarheid van bestuur naast zich neerlegt. Een partijvoorzitter die de persvrijheid beknot. Een minister die op een lockdownfeestje met een crimineel opduikt. En een premier die met een aandoenlijke naïviteit de rampzalige gevolgen van zijn beleid minimaliseert.

Het begon al fout met deze regering. Een hele reeks onverkozen politici werden minister in een regering zonder Vlaamse meerderheid. Een parlement met enig zelfbewustzijn en haar op de tanden aanvaardt zoiets niet. Wettelijk gezien is er niets aan de hand. Maar waarom verkiezen wij politici in de wetgevende macht (het parlement) om zomaar in de uitvoerende macht om het even wie te posteren?

Je zal maar als parlementslid jaren aan de weg timmeren om dan een wit konijn op je weg te vinden. En wat moet de kiezer daarvan denken? Waarom steunen Vlaamse partijen een regering die in Vlaanderen geen meerderheid heeft?

Inschattingsfout

Andere ministers leven in een eigen bubbel van waarden en normen. Vincent Van Quickenborne (Open Vld) bijvoorbeeld. Die blijkt al jaren chanteerbaar. De strenge justitieminister die met strakke hand het land door de pandemie leidde, nam het zelf niet zo nauw met de regels. De minister feest op een afterparty samen met een Nederlandse crimineel.

De eindejaarsinterviews maakten het enkel erger. Verder dan ‘een inschattingsfout’ gaat Van Quickenborne niet. Van schuldinzicht is geen sprake. Terwijl hij als minister dergelijke feestjes in die periode zelf ‘crimineel en asociaal gedrag’ noemde. Voor een ander. De enige fout volgens Van Quickenborne is dat het uitgekomen is. ‘Volk zonder schaamte’ noemde mijn grootmoeder dat.

Op justitie hoeven we niet te rekenen. Want het parket stelt geen vervolging in. Klassenjustitie? Iemand? Er zijn mensen opgesloten en beboet voor veel minder ernstige feiten dan die van de minister. En dan zwijgen we nog over de mensen die in eenzaamheid stierven terwijl de minister feestte op een afterparty.

Positieve boodschap

Maar het cynisme in de Wetstraat is zo groot dat ze denken dat de kiezer dat allemaal vergeten zal zijn op de dag van de verkiezingen. Ze geloven dat angst voor de antidemocratische populisten de kiezers in massa zal terugbrengen naar de positieve boodschap van de traditionele partijen. Er zijn marketingbureaus die goed geld verdienen met dergelijke nonsens. Aan de uitlatingen van de premier te horen, gelooft hij erin.

Maar waarom zou de kiezer zich veilig voelen bij die partijen? Ze houden geen rekening met de uitslag van de verkiezingen, ze maken onbekenden minister en vormen een regering zonder meerderheid in Vlaanderen. Ze ondermijnen de rechtstaat en vinden dat de regels alleen voor gewone burgers gelden, niet voor hen. Wie van hen in de fout gaat, wordt door justitie niet vervolgd.

Correctie

Daarnaast ziet de burger dat politici foefelen aan de regels om bewust de woningmarkt te verstoren. Verkeersveiligheid is een alibi voor boetes, boetes, boetes. We worden meer en meer omgeven door een netwerk van slimme camera’s die werkelijk alles kunnen controleren. De overheid is ook meer en meer geneigd om die nieuwe mogelijkheden te gebruiken. Naar de complete surveillance maatschappij. Migratie raakt niet onder controle. Alles wordt duurder. De overheidsschulden blijven stijgen. Maar het beste moet nog komen!

Er is een stevige correctie nodig naar degelijk bestuur en luisteren naar de burger. Mijn wens voor 2024 is dat de kiezer nog gelooft in die democratische correctie.