JavaScript is required for this website to work.
Multicultuur & samenleven

Emancipatie en opstand

Verdedigen van de democratie is ook opkomen tegen manipulatie, framing, desinformatie, ...

ColumnAnn Moella23/8/2018Leestijd 4 minuten

Blijvend confronteren! Opkomen tegen religieuze groepsdwang is geen ‘fascisme’, emancipatie is altijd de leidraad. Altijd!

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

In tijden dat onze vrijheden en rechten onder druk komen te staan, verwacht je meer mondigheid en stijgend protest bij de burger. Buiten wat stoere tweets, valt daar weinig van te merken. Roemeense burgers geven echter het voorbeeld.

Confronteren voor verandering

Al jaren komen burgers zeer toegewijd massaal betogen tegen de regering in Roemenië. Mainstream media ‘framen’ dat als ‘protest tegen corruptie’, maar er is veel meer aan de hand. ‘De politieke elite liegt, bedriegt, steelt, verrijkt zichzelf schaamteloos, ontplooit criminele activiteiten en verzint wetten om dat straffeloos te kunnen kaderen.  (…) De protesten laaien op vanuit het besef dat er ánders niets verandert’. (Nausicaa Marbe in De Telegraaf) De gebruikelijke tegen tactiek is dan het inzetten van de oproerpolitie, met hun waterkanonnen, traangas en matrakken: een vreedzame demonstratie wordt dan zoals dat gaat, met buitensporig geweld neergeslagen, zonder mededogen voor bejaarden, rolstoelgebruikers, kinderen. Het klassieke excuus achteraf gaat steeds over dat ‘kleine groepje vandalen dat zich misdroeg’, kwestie van repressief staatsgeweld te kunnen legitimeren: amokmakers moeten immers geweerd.

Demonstranten bleven echter terugkomen, gingen praten met de politie, verdedigden hun standpunten, ontmaskerden de demagogie van de regeringspartij en de zinloze staatsrepressie, confronteerden agenten met hun geweld.
Heeft dat zin, vraagt columniste Nausicaa Marbe zich af en geeft meteen het antwoord: ‘En of! De manipulatie door autoriteiten werd helder benoemd, de kromme motivering achter het geweld werd doorgeprikt, de propaganda afgewezen, de valse beschuldigingen verworpen. De leugen werd weggeveegd. (..) Als de wereld niet is zoals je wilt, kun je tenminste laten zien hoe het moet.’ Opboksen tegen manipulatie, desinformatie en framing: enkele voorbeeldjes van hoe het niet moet!

Verdedigen van rechten is ‘zeveren’

In de verdediging van de democratie gaat het tegenwoordig wel vaker mis. Othman El Hammouchi noemt Darya Safai een ‘zeveraar’ (sic) omdat zij van mening is dat godsdienstvrijheid niet boven andere mensenrechten kan staan.

Zeveraar

— Othman El Hammouchi (@Othmanfilo) August 17, 2018

Wie de gelijkheid man-vrouw gaat beperken, bijvoorbeeld om religieuze redenen, schaft in werkelijkheid de gelijkheid man-vrouw af – zo reageerden Vuye & Wouters, drie jaar geleden reeds in KnackWaarom zou godsdienst overigens speciale voorrechten toegekend moeten worden? De auteur van ‘Wij Zijn Conservatief’, Philip Roose, is blijkens zijn tweet, inmiddels dezelfde mening toegedaan.

Het is inderdaad geen godsdienst. Maar de vraag blijft wel: Waarom zou iemand omwille van godsdienst meer rechten hebben, dan iemand zonder godsdienst. https://t.co/NDJAEwftL5

— Philip Roose (@PhRoose) August 16, 2018

De vrouw is zedelijk en intellectueel minderwaardig

Onder deze verhelderende titel had ex-VRT medewerker Walter Zinzen het in een opiniërende bijdrage (MO*Magazine)  over ‘de aard van de godsdienst’ en zag parallellen. Wat de islam verweten wordt, waren vroeger wijdverbreide gebruiken in het katholicisme. Laten we dus discriminatie, segregatie, vrouwonderdrukking vandaag de dag toestaan, – het gebeurde 100 jaar geleden ook. Tot zover de verdediging van de democratie, inclusief vrouwenrechten volgens heer Zinzen.

VrijLinks

In Nederland ontstond recent een ophefmakend initiatief dat zich VrijLinks noemt: hun manifest pleit voor een seculiere overheid die de verdediging van de individuele vrijheid op zich neemt, tégen de ideologische en religieuze groepsdwang. Het initiatief laakt bijgevolg het jarenlang pamperen van moslimfundamentalisten door traditioneel links uit naam van de verrijkende diversiteit.
Meteen werden de initiatiefnemers van VrijLinks verdacht gemaakt en uitgescholden voor fascisten. Argumenten hoor ik niet, maar dat is tegenwoordig een trend.

Kafka, the spirit lives

In Berlijn hielden verontruste vrouwen enkele maanden geleden een mars die het seksueel geweld van migranten aanklaagt, onder het motto ‘Wij zijn Geen Loslopend Wild’. Onderzoek van het Duits Ministerie van Binnenlandse Zaken toont aan dat de toename van alsmaar meer seksueel geweld voor ruim 92% toe te schrijven is aan migranten.

Duizenden vrouwen kwamen op straat om te betogen tegen geweld en de toenemende islamisering. Ze eisen hun vrijheid terug op en willen meer bescherming en veiligheid. De vreedzame mars kreeg te maken met een gewelddadige tegenbetoging van de uiterst linkse beweging Antifa.  Opkomen voor meer rechten, voor vrijheid, voor veiligheid  wordt heden ten dage meteen ‘geframed’ als zijnde extreemrechts. Niet voor niets bestaat er in Nederland een antifascistische onderzoeksgroep die zich ‘Kafka’ noemt.
Nomen est omen.

Doorbraak

Ook het pluralisme in de pers wordt vandaag beschimpt en verdacht gemaakt. De Morgen haalde er politicoloog Nicolas Bouteca bij die zijn bedenkingen uitte over een gepland sponsordiner dat Doorbraak naar jaarlijkse gewoonte organiseert. Dit jaar is de gast overigens Theo Francken (N-VA). Volgens Bouteca brengt dit de ‘hyperobjectiviteit’ (een gefingeerd begrip) in gevaar en bemoeilijkt dat het afstand nemen van partijpolitiek.
De lezer zal al lang gemerkt hebben dat Doorbraak elke mening aan bod laat komen: pro of contra abortus, conservatief of progressief, believers en non-believers in de klimaatzaak…, de woordvoerder van Filip Dewinter of de fractieleider van Groen… U noemt het maar. Het kan allemaal. Ik zie dat in de mainstream media helaas niet gebeuren.

Ik vrees dat dit soort oerdomme en buitengewoon onprofessionele reacties bij een zeer groot deel van de vrt-redacties ‘normaal’ zijn. https://t.co/eVlVazod8a

— Siegfried Bracke (@sthbracke) August 15, 2018

Get up, stand up

Verdediging van de democratie is het opkomen tegen voortdurende aanvallen op onze verworven rechten, emancipatie, pluralisme. Dat mag best de leidraad zijn voor elke beweging, voor elke burger die opkomt voor meer rechten en emancipatie. Ook al leidt dat wel eens tot blijvend protest en opstand.

Onder deze schrijversnaam maakt Ann Moella deel uit van een Pajots bloggersduo "Moella & Verweer". Opgeleid als communicatiewetenschappers - vrij van elk dogma - willen zij het fake 'politiek correcte' denken doorprikken. Het waarnemen van 'framing' fenomenen genereert 'mixed feelings': van vermakelijk tot verontwaardiging.

Meer van Ann Moella

Oikofobie is geen lege doos, maar een bestaande realiteit. Deugkampioenen mogen roepen dat het niet bestaat. Ze sluiten zo diversiteit uit.

Commentaren en reacties