JavaScript is required for this website to work.
post

Exitstrategie voor België

De kracht en zwakte van de vergeetachtige mens

Erik van Wijk2/5/2020Leestijd 3 minuten
Laat de terrasjes maar snel terug opengaan, zodat een terugkeer naar de
normaliteit kan beginnen.

Laat de terrasjes maar snel terug opengaan, zodat een terugkeer naar de normaliteit kan beginnen.

foto © REPORTERS © Teun Voeten

De mens is een vergeetachtig wezen. Eens het coronavirus verdwijnt, zal weinig van deze crisis ons bijblijven. Dat is goed, maar ook jammer.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

De coronacrisis heeft lang genoeg geduurd. Het wordt tijd dat we beginnen aan ‘the life after’. De Belgische regering is, met ondersteuning van een expertenpanel, bezig om een exitstrategie uit te werken om terug te keren naar het normale leven. Omdat ik naast de belastingen graag nog meer wil bijdragen — en omdat mijn aandelen teveel zakken door de economische malaise — deel ik met plezier mijn ideeën over de exit uit de lockdown.

Wegenwerken: profiteer van de rust

Als eerste stap zou ik er voor kiezen om te profiteren van het rustige verkeer om de infrastructuur te verbeteren. Daarom stel ik voor om de wegenwerken weer op te starten aan een zo hoog mogelijke capaciteit. De hinder voor het dagelijkse leven is momenteel zeer beperkt en het werk is geen contactberoep. Verder dragen de meeste straatwerkers sowieso al mondkapjes en werken er weinig mensen uit de risicogroepen in deze sector.

Tegelijkertijd pleit ik per direct voor het openen van alle winkels met dezelfde beperkingen die momenteel al gelden in de supermarkten. Op die manier kan de economie beginnen aan zijn herstel. Daarnaast zorgt het voor minder verwarring dan de huidige situatie. Nu mogen bepaalde winkels wel open, maar andere niet. Contactberoepen, zoals de kappers, zou ik na dit verlengde weekend weer laten opengaan. Wel onder strenge voorwaarden op het vlak van hygiëne en capaciteit. Denk hierbij aan het gebruik van mondkapjes, handschoenen en maximul één klant tegelijk in de winkel. Deze maatregelen kunnen automatisch vervallen vanaf juni.

(Imago)schade herstellen

Bij alle kantoorbanen moet telewerk de norm blijven voor de komende vier weken. Op die manier blijft de belasting van het wegennetwerk beperkt. Een verbeterde infrastructuur en tunnels die niet instorten zal het land helpen bij een economische revival én met ons imago. Na deze periode kan ook hier weer overgegaan worden naar een normale tewerkstelling.

Om dezelfde reden zou ik voor de komende twee weken blijven kiezen voor afstandsonderwijs. Vervolgens stel ik voor om het schooljaar met twee weken te verlengen zodat iedereen de kans krijgt op een correcte evaluatie. Enkele inhaallessen, testen en examens moeten ervoor zorgen dat men na de zomer zonder achterstand de schoolcarrière kan verderzetten.

De cafés en restaurants kunnen vanaf het verlengde weekend de terrassen heropenen. Hierbij geldt een beperking van drie personen per tafel en de tafels moeten minstens twee meter uit elkaar staan. Vanaf juni kunnen deze restricties vervallen om opnieuw over te gaan tot een volledige werking van de horeca.

Vergeten in groep

Het doel van deze exitstrategie is om de economie zo snel mogelijk weer draaiende te krijgen om zowel kleine als grote ondernemers hun inkomen terug te geven. Daarnaast is het belangrijk om de (overdreven?) gezaaide angst uit de bevolking te verdrijven. Het openen van de terrassen zal het verlaten straatbeeld veranderen. De gefaseerde afbouw doet in combinatie met de natuurlijke vergeetachtigheid van de mens de rest. Voor personen die in hun directe omgeving geconfronteerd zijn met de dodelijke gevolgen van het virus zal het een ander proces zijn, maar de waarheid gebiedt mij te zeggen dat er geen enkele exitstrategie is die het verlies van een naaste kan opvangen.

Het nadeel van dit voorstel zit vooral in het politieke aspect. De tactiek om te kiezen voor het langzaam vergeten van de situatie maakt het moeilijk voor beleidsmakers om zichzelf openlijk te complimenteren met hun aanpak van de situatie. De oppositie daartegenover moet zich eveneens stilhouden in plaats van kritiek te geven op het gevoerde beleid. Het plan staat of valt met een stille dood van het virus en daarvoor is het zwijgen van politici na de invoer van het plan noodzakelijk.

Lessen uit de crisis

Toch vind ik het belangrijk om ook de positieve punten van de lockdown mee te nemen naar het ‘nieuwe normaal’. Denk hierbij aan de solidariteit die we, zoals bij vele ‘rampen’, zagen. De creativiteit van de bevolking, zowel in de solidariteitsacties als het omgaan met de gestelde maatregelen is zeker het vermelden waard. De versnelde invoer van nieuwe technologische mogelijkheden zoals het telewerken en het afstandsonderwijs hebben ook elementen die we zeker moeten overdragen.

En tenslotte mogen we de extra rust en appreciatie voor je nabije omgeving niet vergeten. Een wandeling in het bos om de hoek of naar de bakker 500 meter verder kan ook nog gemaakt worden na de lockdown. De mens kennende zal hiervan echter weinig bijblijven.

Erik van Wijk is een Nederlander die al jaren in België woont. Hij is journalist en communicatiewetenschapper van opleiding, maar werkzaam in de financiële sector.

Meer van externe auteurs
Commentaren en reacties