Het Vrije Westen
Zwijgen & verzwijgen behoort tegenwoordig tot de 'vrijheden'
foto © https://pixabay.com/n
De arrestatie van Tommy Robinson toont: de glorieuze waarden en vrijheden van de Verlichting zijn uiteindelijk een schemerlampje. Een spel van schaduw en licht.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementIn een minuscuul klein Gents cafeetje zag ik een tijdje geleden The Sign of the Times, sindsdien als wat verloren graffiti in mij gegrift. Het stond kalligrafisch geschreven op een stukje binnenmuur: ‘Wie vlinders hoort zingen, weet hoe wolken smaken’
Ik noteerde fotografisch, – snapshot van de dag. Want zie, realo-pragmatici, media-klappers, stoere-binkieboyzzz, zij zingen niet, horen geen vlinders, zij wonen niet in wolken, zij zijn lang verloren voor de poëzie.
Vrijheid
Buiten de dichterlijke vrijheid, zijn er in dit continent ook andere vrijheden heerlijk bevrijdend. We mogen aanbidden wie we willen – zelfs al vereren we een god die aanspoort (en beloont) om ongelovige medeburgers te vermoorden, zomaar, at random, ergens op straat, ergens op een terrasje. Dat mag.
We mogen zelfs zeggen wat we willen, wat we denken, wat we dromen. Journalisten, gevallen engelen, columnisten, opiniërende hoofdredacteurs mogen ons met woorden verleiden, beliegen, misleiden en bedriegen. Vrijheid! Geen rechter, geen god, – of omgekeerd no dog – die hen een strobreed in de weg legt. Geen hond. Ook al wekken ze ergernis, ook al is hun opiniërende column onbetamelijk polariserend, kwetsend-stigmatiserend, – hun wekelijkse hoogmis in stuitend aanstootgevend-zijn lijkt zowat de hardcore van de geschreven pers. En ja, vrije meningsuiting is er voor iedereen, ook voor politici. Ook voor Joël De Ceulaer. (Dit even terzijde :-))
En de realiteit!
Tegenwoordig, in real life, houden Europese Commissarissen zich echter bezig met de censuur van wat zij ‘fakenews’ noemen (U leest het hier).
In Duitsland geldt er voor Facebook al langer een ‘verwijderingsplicht’ van wat daar ‘strafbare inhoud’ heet. Voor die niet aflatende ‘factcheck‘, stelde zij het onderzoeksbureau Correctiv aan. Dat blijkt nu verrassend wel gesponsord door de Open Society Foundation, een stichting van de miljardair George Soros… Vijf journalisten worden betaald om ‘mythen en leugens in de berichtgeving over vluchtelingen’ op te sporen.
Negatieve berichten over migranten moeten geweerd worden. Liefdadigheid van de filantroop Soros! Het ontstaan van een gedachtenpolitie wordt stilaan een feit. Die Gedanken sind frei maar u houdt ze wel best daarbinnen.
Soros noemde zijn stichting naar het boek Open Society and its Ennemies van filosoof Karl Popper: een samenleving kan pas open bloeien wanneer zij (o.a.) vrijheid van meningsuiting waarborgt. Dat zinnetje heeft George Soros niet gelezen of misbegrepen.
(zie overigens zijn verhelderend interview op You Tube)
Kijk dan
Wie neerdaalt uit haar dromen, ziet waar het zal op neerkomen. De useful idiots – ik reken er vele politici bij, maar ook de usual opiniemakers als Joël en de andere Eeckhouten en Brinckmannen – zijn blijkbaar bereid om de nodige ruimte te geven aan de waarden en gebruiken en dwingende voorschriften van een religieuze minderheid en dit ten koste van de eigen cultuur. Ik ben benieuwd hoe historici daar binnen 50 jaar tegenaan kijken.
In een land als Canada bijvoorbeeld wordt ‘islamofobie’ de facto al enkele jaren wettelijk verboden. Simpel. Ook al omdat er geen definitie aan gegeven wordt, geen achtergrond, geen oorzaak, geen statistieken. Zonder duidelijke criteria wordt willekeur de koning. In Duitsland mag je je aan een bezoekje van de politie verwachten, wanneer je kritiek geeft op Merkel’s ‘Wir schaffen das’-migratiebeleid. In een Nieuwjaarstoespraak van de Franse president Macron klonk het al bedreigend: ‘in geval van vals nieuws zal de rechter de inhoud laten verwijderen, de hele website weghalen en accounts sluiten’.
In Zweden is het feministe en Euro-parlementslid Soraya Post die ervoor pleit om politieke partijen die kritiek hebben op migratie, te verbieden. Ook daar zwijgt de politie overigens braaf over de talrijke aanrandingen op muziekfestivals en worden de hoge verkrachtingscijfers gerelativeerd. Net zoals de ‘Jihadrape‘ op oudejaarsavond in Keulen eerst door de media stilgehouden werd.
In de UK werd enkele dagen geleden politiek activist en English Defence League-oprichter Tommy Robinson opgepakt en meteen, binnen het uur, veroordeeld tot 13 maanden gevangenisstraf: hij stond te filmen bij de rechtszaal voor een proces waar moslims beschuldigd werden van ‘grooming’: dat gaat over kinderlokking, verkrachting, seksueel misbruik, mishandeling van jonge meisjes…. Daarover berichten heet dan ‘ordeverstoring’. Tegelijk wordt op bevel van justitie verdere media-verslaggeving hieromtrent beperkt. Best dat de burger hierover niet geïnformeerd wordt. Mainstream media onder controle van de overheid. Zover zijn we dus.
Mocht U overigens denken dat de verenigde journalistengilde in een zeldzame bui van wereldwijde solidariteit, luidkeels protest zou aantekenen of dat roeptoeterende politici een Europese collega-lidstaat om uitleg zouden vragen, neen! Koester die illusie niet langer! ‘Je suis Charlie’ lijkt iets van vele decennia geleden.
Vrije meningsuiting?
Neen hoor, en er is nóg slecht nieuws voor de Charlie Hebdo’s en andere cartoonisten zoals Kurt Westergaard. God is overal en alom tegenwoordig, blasfemie wordt opnieuw strafbaar. Met dank aan de goedgekeurde resolutie, van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, dd. december 2007, waarin duidelijk gemaakt wordt dat recht op vrije meningsuiting moet kunnen beperkt worden uit respect voor … religie en geloof. Dat wordt nu volop in praktijk gezet.
De progressievelingen in onze samenleving, die elke dag de mond vol hebben van vrijheden en mensenrechten, zwijgen ook hierover zedig. Stom, selectief blind en doof.
Daarom.
Wie vlinders hoort zingen, weet hoe wolken smaken
Dat is een troost.
Soms gelukkig is ook al gelukkig.
Categorieën |
---|
Onder deze schrijversnaam maakt Ann Moella deel uit van een Pajots bloggersduo "Moella & Verweer". Opgeleid als communicatiewetenschappers - vrij van elk dogma - willen zij het fake 'politiek correcte' denken doorprikken. Het waarnemen van 'framing' fenomenen genereert 'mixed feelings': van vermakelijk tot verontwaardiging.
Oikofobie is geen lege doos, maar een bestaande realiteit. Deugkampioenen mogen roepen dat het niet bestaat. Ze sluiten zo diversiteit uit.