Het zijn en het niet zijn van God

Laat het voor eens en voor altijd duidelijk zijn: God bestaat. Vorm en mate, daar kan discussie over bestaan, maar hij bestaat. Gaat u er even lekker bij zitten. Niet dat mijn overtuiging rechtstaand gepeins vereist, maar zittend leest makkelijker.

Gekras op het blad

Het bewijs dat God bestaat zit ‘m in enkele technische redeneringen. Als je vanuit een zeker geloof beweert dat hij bestaat, komt er louter gekras op het blad. Geloof is overigens minder zeevast dan argumentatie. De dwaze acties en slordige uitspraken omtrent God in de Bijbel, de Tenach en de Koran maken dat er twijfel bestaat over zijn bestaan.

Deze drie godsboeken mogen volgens de schrijvers ervan door God bedacht zijn, ze zijn geschreven door mensen en dat ondermijnt de geloofwaardigheid van hun verhalen.

Om geloofd te worden, grepen de schrijvers terug naar wonderen en mirakels. Welnu, zelfs de pausen, de opperimams en de patriarchen van de laatste honderd jaar geloven er niet meer in. Ze zeggen het niet openlijk. Als zij in het openbaar zouden bekennen dat tegennatuurlijke ingrepen niet bestaan, zou dat een zware aanslag betekenen op de inkomsten van Vaticaanstad, Jeruzalem en Mekka.

Ja en nee

Is het geloof in God voldoende om zijn bestaan te bewijzen? Ja en nee. Nee, omdat godsgeloof een hulpmiddel is voor wie geen verbeelding heeft. Dat geen wijze ter wereld God beschouwt als een schepper, maar de natuur alles bepaalt, zoals Isaac Newton en Charles Darwin stelden, is al een aanwijzing dat hij niet bestaat.

Ja, God bestaat, omdat hij de mens zelf is. Let wel! Niet de mens als illustratie. Dat het toch is gebeurd, komt doordat illustraties in de vorm van beelden en schilderijen niet zelden in opdracht van kerkleiders werden gemaakt. Als middel om de Christelijke Leer te versterken. God als zachtaardige herder of strenge heerser, het ging er gedurende eeuwen in als koek voor wie eerder in het beeld dan in het woord gelooft.

De hofhouding van God

De leiders van het christendom zijn met hun beeldvorming zeer ver gegaan. God moest een entourage hebben om hem zowel goddelijker als menselijker te maken. Een hofhouding. Een gezin. Eerst benoemden ze een vrouw als tweede en een jongeman als derde in bevel. Vervolgens promoveerden zij een dozijn Joodse zwervers, op zoek naar een ordening en een leider om geestelijk onderdak te vinden, tot verlichte mannen.

De mensen die de klok rond die niets dan goeds over dat stelletje wisten te vertellen, dat hemelse gezin, werden in de Roomse adelstand verheven, met de titel van Heilige. Net als de jongedames die door de kuren van de heiligen visuele hallucinaties kregen. Mooi voorbeeld is Bernadette Soubirous, de dochter van een molenaar.

Driemaal daags

Allen samen dienden ze de theorie van het godsbestaan te versterken. De goedgelovigen trapten in de val en de ongelovigen werden op de brandstapel gegooid. Toen dat niet meer mocht, werden ze mensen die op pauselijk bevel vermeden moesten worden. Elk contact vermijden, wilde men het opperste geluk verdienen. Zijnde, het eeuwig leven in de vorm van een opgesmukte parkeergarage, aan de voeten van God, die driemaal daags gewassen worden met parfum.

Ten bewijze

God als illustratie, nee, dat leidt tot de ondergang. Ten bewijze hiervan zie je dat de Roomse Kerk met al zijn edellieden aan geloofwaardigheid verliest, terwijl het Joodse Geloof zonder één afbeelding in aantal toeneemt. Bovendien is de Tenach geen misdaadroman in honderd delen, zoals de Bijbel, maar een historisch werk. Weliswaar met af en toe een flinke scheut verbeelding, zoals de veertigjarige zwerftocht door de Sinaïwoestijn. Die gebeurtenis werd behouden tegen de saaiheid, want droge gort lokt geen lezers.

Terloops gezegd. Veertig jaar! Misschien heeft die trektocht een paar jaar geduurd, maar zelfs dan, daar moet een mens toch zijn twijfels over hebben? Zonder satelliet en laptop fikste Moshe Dayan het in juni 1967 in geen zesdaagse.

Al de rest is een sprookje

Allemaal goed en wel, maar bestaat God nu of bestaat hij niet?

Hij bestaat, maar niet als opperwezen, als scherprechter en creator van de natuur.

God is de mens zelf. Ik ben God, jij bent God, zij is God, hij is God, wij zijn God. Elke mens is God en God is elke mens. Een andere God bestaat er niet dan de mens zelf. Al wil dit niet zeggen dat er evenveel goden als mensen zijn. God is de ingesteldheid van de mens.

Al de rest is een sprookje. Christus, een prediker, een charmeur, heeft ongetwijfeld geleefd. Zal gestorven zijn op een vrijdag, al kan het ook een dinsdag zijn geweest, of een zondag. Dat hij drie dagen later verrezen is, is echter een verzinsel van het zuiverste soort. Waarom? Omdat er een stichter van de Roomse Leer moest zijn. Daarom! Paulus heeft het allemaal bedacht. Hij was een profiteur, een regisseur met een flinke hoeveelheid verbeelding. Een Romein.

Begrepen? Neen! Ik herhaal…

Laat het voor eens en voor altijd duidelijk zijn: God bestaat. Vorm en mate… [enzovoort]