Hongerstakingen voor papieren

Als je Alexis Deswaef (foto: midden met sjaal) ziet opduiken, weet je dat er oproer op til is. Deze extreemlinkse advocaat/activist is het gezicht van het opengrenzenactivisme dat in Brusselse bobo middens zo populair is. Gisteren gaf hij met die andere fulltime oproerkraaier Mehdi Kassou (rechts, blauwe vest) een persconferentie aan de Brusselse Begijnhofkerk om de andere Mahdi, de staatssecretaris, te beschuldigen van hoogverraad.

Mahdi zou zijn in juli gemaakte beloftes gebroken hebben want voorlopig worden de meeste regularisatie-aanvragen van de 400 hongerstakers afgewezen. Althans dat beweert het actiecomité der hongerstakers.

Freddy to the rescue

Mahdi ontkent in alle toonaarden dat er beloftes gemaakt zouden zijn en Vreemdelingenzakenbaas Freddy Roosemont werd gisteren opgetrommeld om zijn staatssecretaris publiek te steunen. ‘Freddy to the rescue’. Het doet me denken aan de tijd toen Maggie De Block de perfect geïntegreerde Boortmeerbeekse scoutsleider Scott Manyo wou uitzetten. Ze kon de druk niet aan en stuurde Freddy naar de studio’s. ‘Good old’ Freddy deed wat van hem verlangd werd en verdedigde het beleid. Every inch a civil servant.

Breek elke hongerstaking

Ik hoop dat Mahdi streng is en blijft. Die hongerstakingen zouden ze moeten verbieden, minstens direct breken, desnoods met politiegeweld en verplichte voeding. Iedereen die actief helpt aan het collectief hongeren tot de dood zouden ze aansprakelijk moeten stellen. Wie heeft hun monden dichtgenaaid? Pure verminking. Welke gek doet zo iets? Aanklagen.

Warm en koud blazen

Wat ik ook aanklaag is de belabberde regeringsaanpak van dit dossier. Er werd en wordt nog steeds uit twee monden gesproken. Regeringspartijen MR, Open VLD en CD&V proberen een strenge lijn aan te houden, terwijl de Groenen en de PS een coulante aanpak eisen. Dat maakte PS-Kamerfractieleider en baas van de machtige Brusselse federatie Ahmed Laaouej gisteren nogmaals duidelijk.

Deze dubbelzinnige regeringscommunicatie van tegelijkertijd warm en koud blazen, creëert (valse) hoop en zorgt net voor deze ellendige situatie.

Mahdi in de fout

Mahdi doet zich voor als de man van de rechte lijn en de rede, maar niets is minder waar. Met de oprichting van de ‘neutrale zone’ waar eerst álle illegalen en later enkel nog de hongerstakers zich konden informeren over hun dossier via een persoonlijk gesprek met een ambtenaar van DVZ, ging hij compleet de mist in. De neutrale zone moest hij na enkele dagen in allerijl opnieuw sluiten owv de chaos en het immense aanzuigeffect.

Dat Mahdi beloofde om de dossiers van de hongerstakers met voorrang te behandelen op andere, eerder ingediende regularisatiedossiers, was een tweede grote fout. Het zette terecht kwaad bloed bij mensen die – zonder de chantage van de hongerstaking – al maandenlang wachten op een antwoord van de DVZ.

Zelfprofilering

Hoe dit zal aflopen, weet ik niet. Het is alvast een ferme kiezel in de instabiele regeringsschoen van Alexander De Croo. De aanpak én communicatie rond dit dossier tonen vooral aan dat deze regering niet slaagt in wat ze beloofde, met name de sterk verdeelde meningen over migratie overstijgen en de toenemende polarisatie over dit thema doen stoppen. Ook Sammy Mahdi kan dat niet. Na een jaar van tanden stukbijten én van zelfprofilering heeft iedereen dat wel al ingezien.

De cirkel is rond.