Kernenergie, oplossing voor de energietransitie

Geachte heren informateurs,

Het voorbije jaar piekte de desinformatie wat betreft klimaat en energie — met als gevolg dieptepunten grenzend aan de manipulatie. Als auteurs van deze tekst zijn wij het niet noodzakelijk eens over alle kwesties rond deze debatten. We zijn het wel eens over twee trieste feiten: enerzijds is de huidige hysterie niet gepast en ook niet constructief. Anderzijds zijn de voorgestelde oplossingen om de klimaatverandering tegen te gaan niet geschikt.

Jonge wetenschap

Het klimaat verandert, heeft altijd veranderd en zal altijd blijven veranderen. Het is een natuurlijk fenomeen, verbonden aan de interactie tussen zon en aarde. Menselijke activiteiten — voornamelijk de uitstoot van kooldioxide (CO2) als gevolg van het gebruik van fossiele brandstoffen (kolen, olie en aardgas) — dragen volgens de broeikastheorie ook bij aan deze verandering.

Sinds de industriële revolutie, mogelijk gemaakt door het gebruik van fossiele brandstoffen, is de temperatuur wereldwijd met 1,24°C toegenomen, waarvan bijna één graad tot aan 2000.  Het IPCC heeft een oorzaak-gevolgrelatie vastgesteld tussen deze toename en de groei van de antropogene CO2-uitstoot. De omvang en de regionale gevolgen van deze opwarming van de aarde blijven echter complex om vast te stellen.

De klimaatwetenschap, die overigens één van ons (André Berger) naar België heeft gehaald, is een jonge wetenschap, en daarom kan niet worden beweerd dat we alles weten over dit fenomeen en dat we enkel nog moeten ingrijpen. Daarom zijn de rapporten van het IPCC uiterst voorzichtig en gaan ze — zoals in de wetenschap gebruikelijk is — vaak uit van een aantal veronderstellingen. De onzekerheidsmarge is bijzonder groot bij het inschatten van de effecten van menselijke activiteiten op het klimaat, daarom is één ding zeker: paniekzaaierij is niet op zijn plaats.

Onbezonnenheid

Dit jaar zijn we er echter getuige van geweest dat alle grenzen van het gezond verstand werden doorbroken. De meest onwaarschijnlijke mededelingen worden gepropageerd door de media en de sociale netwerken. Dat heeft de Europese politici ertoe aangezet deze hetze te volgen.

Laten we, om te bewijzen dat er vandaag sprake is van overdrijving, vermelden dat het reguliere fenomeen van de ‘acqua alta’ in Venetië en de overstromingen in overstromingsgebieden uitsluitend te wijten zouden zijn aan onze CO2-uitstoot en dus aan onze vliegtuigvluchten of onze consumptie van rood vlees.

Deze waanzin, die haaks staat op de wetenschap, zet de politieke wereld aan tot het nemen van energiebeleidsbeslissingen die net zo onbezonnen zijn als het heersende alarmisme.

Economische absurditeit

Sinds 2000 hebben de EU en haar lidstaten naar schatting ongeveer een biljoen euro (een miljoen maal miljoen!) uitgegeven om een aandeel van 1,9% windenergie en 0,5% fotovoltaïsche energie in de primaire energiebalans van de EU te bereiken. Dit is economisch gezien absurd. Waarom blijven we met zulke teleurstellende resultaten, overheidsgeld uitgeven in de hoop het beter te doen? Het is de hoogste tijd dat we het falen van het beleid inzake hernieuwbare energie erkennen.

Is het niet tijd om daarom te doen wat de EU al met de biobrandstoffen heeft gedaan? Terwijl de richtlijn van 2009 voorzag in een minimum van 10% biobrandstoffen voor de transportsector, was de EU vanwege de economische en ecologische mislukking gedwongen om in de richtlijn van 2018 niet langer een minimum, maar een maximum van 1% op te leggen boven hetgeen dat bereikt was op basis van de verplichting uit de oorspronkelijke richtlijn.

Dit moet worden afgewogen tegen de spectaculaire toename van de wereldwijde CO2-uitstoot sinds COP-1: +58%! We bestraffen onze economie met nieuwe CO2-belastingen in het vooruitzicht, terwijl de rest van de wereld steeds meer en steeds competitiever fossiele brandstoffen blijft gebruiken. China blijft namelijk massaal investeren in kerncentrales en in hypermoderne, schone steenkoolcentrales die nog 40 jaar zullen draaien. Het flagrante falen van COP-22 tot en met de recente COP-25 is hiervan een onmiskenbaar symptoom. Neen, de CO2-uitstoot zal niet afnemen en België — met zijn 0,4% van de wereldwijde uitstoot — wordt niet het voorbeeld voor de wereld.

Twee oplossingen

Heren informateurs, er zijn slechts twee oplossingen om de CO2-uitstoot te verminderen. Ten eerste, economische recessie. Maar dat moet bestreden worden, zoals u ook wilt doen, om de welvaart van de Belgische bevolking te vrijwaren.

De tweede oplossing is het gebruik van kernenergie. De correlatie tussen de ontwikkeling van kernenergie en de historische vermindering van de CO2-uitstoot is ruimschoots aangetoond.

Het valt niet te ontkennen dat de onregelmatige energiebronnen die wind en fotovoltaïsch zijn, gelijktijdig een gelijkwaardige capaciteit moeten gebruiken om de levering te waarborgen en aan de vraag te voldoen (dit is het voorwerp van de wet van het capaciteitsvergoedingsmechanisme — CRM). Hernieuwbare energiebronnen worden daarom automatisch geassocieerd met niet-hernieuwbare en CO2-emitterende bronnen, terwijl kernenergie nauwelijks uitstoot.

Soevereine, hernieuwbare vorm van energieproductie

Ook President Macron verklaarde dit tijdens de recente Europese top. De Raad van 13 december erkent in zijn conclusie — eindelijk! — het recht van Staten om een beroep te doen op kernergie. Ja, kernenergie is nog steeds de meest koolstofarme en soevereine hernieuwbare vorm van energieproductie. Ook andere wereldleiders hebben dit overigens al luid en duidelijk verkondigd.

In uw verslag aan de Koning hopen wij dat u ervoor kiest de taal van de waarheid te gebruiken. Wees niet politiek correct, de toekomst van het land staat op het spel!