Klimaatmodellen zijn onbetrouwbaar

• Opwarming? Ja, ongeveer 0,9°C vanaf 1850 (begin van de metingen) tot vandaag Augustus 2018. Maar geen significante opwarming meer laatste 20 jaar.
• Oorzaak opwarming is CO2? Helemaal niet zeker.
• Is er 97% consensus over de oorzaken van klimaat opwarming? Nee het is eerder 48 % (2016-studie van Prof.dr.von Storch)
• Zijn klimaatmodellen voldoende betrouwbaar? Nee, er is een groot probleem met wolken feedback effect en oceaanstromingen

De consensus van 97%

Maar er is toch het feit dat 97% van klimaat wetenschappers het eens zijn over de oorzaken van klimaat opwarming? Dus onze beleidsmakers kunnen zich toch uitsluitend rustig bezighouden met de juiste maatregelen te treffen om CO2-uitstoot te beperken? Zelfs de populaire President Obama twitterde een goede samenvatting van het klimaat paradigma:

Helaas, bij nader kritisch onderzoek van deze ‘consensus’ studies blijkt dat die 97% consensus helemaal niet klopt omdat de vragen veel te vaag werden geformuleerd, een voorbeeld:

1. Als je vraagt of de temperatuur van de aarde is gestegen, dan krijg je inderdaad voor 97% een ja, zelfs van de meeste zogenoemde ‘ontkenners’
2. Als je vraagt of de CO2 uitstoot is gestegen door menselijke activiteit, dan krijg je ook voor 97% een ja.
3. Als je vraagt of de mens ‘waarschijnlijk’ een ‘mogelijke’ invloed heeft op klimaatverandering, dan krijg je ook voor 97% een ja

De meeste van die ‘consensus’ studies hebben nooit de juiste vragen gesteld zoals bijvoorbeeld ‘is het zeker dat de mens door uitstoot van CO2 de oorzaak is van een alarmerende stijging van de temperatuur?’ Gelukkig is er een recente studie over ‘klimaat consensus’ met meerdere en veel betere vragen. Die recente studie, als men die kritisch leest, toont duidelijk aan dat er eigenlijk geen consensus is over het 1-2-3 paradigma. De studie uit 2016 is van Dennis Bray en von Storch.

Ferdinand Meeus

Rapport von Storch – Bray

Prof. Dr. Hans von Storch, is een vooraanstaand klimaatwetenschapper verbonden aan het Meteorologisch Instituut van de Universiteit van Hamburg. Hij heeft een zekere reputatie bij zowel voor als tegenstanders van het IPCC-klimaat paradigma. Voor het merendeel is hij echter een voorstander van IPCC; hij was actief betrokken bij een aantal IPCC-rapporten. Af en toe heeft hij, uitzonderlijk, een kritische bevlieging.

von Storch en zijn medeauteur Bray weten dat hun studie over een uiterst gevoelig onderwerp gaat (consensus of geen consensus). Ze zijn ook beiden slim genoeg om te beseffen dat hun resultaten vatbaar zijn voor selectieve interpretatie en dus hebben ze bij de publicatie in 2016 wijselijk besloten om de feiten (de antwoorden op hun vragen) te presenteren zonder een eigen interpretatie toe te voegen… Ze hebben ook een disclaimer toegevoegd aan hun rapport:

Ferdinand Meeus

Van 1 tot 7

De auteurs geven wel uitleg over de vragenlijst die hoofdzakelijk werd beantwoord door klimaatwetenschappers, actief in peer reviewed journals, waarvan 32% had meegewerkt aan IPCC-rapporten. De klimaatwetenschappers kregen vragen en beweringen en moesten die beoordelen op een schaal van 1 tot 7. Waarbij 1 = strongly agree,  7 = strongly disagree,  4 = ambivalent position

Bijvoorbeeld als een persoon op een bepaalde vraag antwoord met 1 = helemaal eens of antwoord met 7= helemaal oneens, hoe interpreteer je dan het antwoord 4? Mijn keuze is dan als een persoon antwoord met 4 dan betekend dat voor die persoon de waarheid in het midden ligt ofwel dat hij voor 50% akkoord is maar ook voor 50% niet akkoord is. Als een persoon antwoord met 5 of 6 dan is dat ergens tussen meer dan 50% maar minder dan 100% zekerheid of akkoord. Waar precies is moeilijk objectief vast te leggen en blijft open voor discussie en interpretatie.

Het zal niet verbazen dat verdedigers van het klimaat-paradigma de antwoorden 5 en 6 eenvoudig optellen bij het antwoord 7. Ook Bray en von Storch in een later apart verschenen artikel in Januari 2017 volgen de IPCC-interpretatie: antwoorden 5 en 6 worden samengeteld met 7 als bewijs voor zekerheid of akkoord.

Ik stel voor dat de lezer de vragen en antwoorden neemt voor wat ze zijn en zelf tot een eigen kritische interpretatie komt. Ik geef vraag en antwoord zoals in de studie van Prof. von Storch. De interpretatie is de mijne.

Ferdinand Meeus

Ferdinand Meeus

Vraag Figure 1: Hoe zeker ben je dat er vandaag klimaatverandering is?

Mijn interpretatie: 80% is zeker en antwoord daarom met 7. Alarmisten tellen antwoord 5-6-7 samen en komen tot 97%. Deze vraag is eigenlijk zeer vaag en zelfs de meeste ‘ontkenners’ kunnen hier met antwoord 7 akkoord gaan.

De volgende vraag Figure-2 is belangrijk omdat nu wordt gepolst of de opwarming (die eigenlijk niet ter discussie staat) met zekerheid te wijten is aan de mens. Het spijtige aan deze volgende vraag is dat er niet expliciet wordt verwezen naar een oorzakelijk verband tussen CO2 uitstoot door de mens en stijging van de temperatuur, zodat ook hier een aantal ‘ontkenners’ kunnen antwoorden met 7.

Ferdinand Meeus

Ferdinand Meeus

Vraag Figure 2: hoe zeker ben je dat de meeste klimaatveranderingen veroorzaakt worden door de mens?

Mijn interpretatie: slechts 48% is zeker en antwoordt daarom met 7. Alarmisten tellen de antwoorden 5-6-7 samen tot 87%. De lezer vormt best zijn eigen mening. Opmerking: er wordt niet gevraagd naar CO2 als oorzaak van de opwarming.

Er kan geen discussie zijn over de significante daling van het aantal klimaatwetenschappers die zeker zijn (antwoord 7). Het antwoord met 7 daalt van 80% consensus over opwarming naar slechts 48% over de oorzaak is zeker de mens. De grote verassing moet echter nog komen in het vragengedeelte over klimaatmodellen.

Het antwoord op Vraag Figure-3 is een, ook voor mij, onverwacht resultaat. Onverwacht omdat het IPCC in zijn Samenvatting voor Beleidsmakers nog altijd de sterke boodschap geeft dat onze klimaatmodellen een zeer goede basis zijn voor klimaatbeleid en dat de modellen het bewijs leveren dat er catastrofen op ons afkomen als we niks ondernemen.

Ferdinand Meeus

Ferdinand Meeus

Vraag Fig-3: klimaatmodellen kunnen het klimaat nauwkeurig nabootsen?

Mijn interpretatie: slechts 4,3% gelooft dat modellen het klimaat goed kunnen nabootsen. Alarmisten wiskunde levert 66% op die geloven dat de klimaatmodellen goed het klimaat nabootsen.

Waarom is het geloof in de betrouwbaarheid van klimaatmodellen bij klimaatwetenschappers zo klein? Het antwoord ligt in de magie van wolken: Bijna iedereen is het nu wel ongeveer eens dat klimaatmodellen niet in staat zijn om de belangrijke feedback van wolken op een betrouwbare manier te reproduceren, zoals het volgende antwoord op Figure 6 duidelijk maakt.

Ferdinand Meeus

Ferdinand Meeus

Vraag Fig-6: Hoe goed kunnen atmosferische modellen de invloed van wolken simuleren?

Mijn interpretatie: vrijwel niemand (1,2%) van de bevraagde klimaatwetenschappers gelooft nog dat de modellen het effect van wolken op de opwarming voldoende betrouwbaar kunnen voorspellen. Alarmisten kunnen nog hoogstens rekenen op 20% steun (5+6+7).

Ik zal dat wolken probleem even snel en eenvoudig uitleggen voor niet-klimaatwetenschappers: meer opwarming geeft meer waterdamp geeft meer wolken. Tot hiertoe dus poepsimpel. Nu wordt het moeilijk. Meer wolken, minder zonlicht dat aarde bereikt, meer koeling (je zit in de zon op een terras, komt daar een wolk en je krijgt een koude rilling). Maar er is ook een ander effect. Meer wolken, minder warmte die weglekt, meer opwarming (een nacht met wolken is warmer vergeleken met een open hemel).

Het bekende wolken-dilemma is 1 van de vele ‘feedback’ problemen voor klimaatmodellen. Men moet namelijk een algoritme in het model stoppen dat moet berekenen hoeveel de feedback is van wolken op de temperatuur bij een zekere stijging van de temperatuur… deze discussie is zo complex dat men het zelfs niet echt eens is over het nettoresultaat: opwarming of koeling bij meer wolken? Laat staan dat men het eens is over de grootte van deze ‘feedbacks’.

Een andere kritische vraag over klimaatmodellen gaat over hoe goed we oceaanstromingen begrijpen:

Ferdinand Meeus

Ferdinand Meeus

Vraag figure 10: hoe goed kunnen modellen de oceaanstromingen nabootsen?  

Mijn interpretatie: slechts 2,8 % gelooft dat modellen de oceaanstromingen goed kunnen nabootsen (zie de ad hoc hypothese over de verklaring voor geen opwarming laatste 20 jaar). Alarmisten komen nog tot 41%.

Boodschap voor Beleidsmakers

• Er is een globale opwarming van ongeveer 0,9 °C tussen 1850 en 2018 (consensus is 87%)
• De oorzaak van opwarming is de mens? Slechts 48% klimaatwetenschappers zegt zeker ja.
• Het is helemaal niet zeker dat uitstoot van CO2 (door de mens) de oorzaak is van globale opwarming.
• Klimaatmodellen zijn onvoldoende betrouwbaar om te dienen als bewijsmateriaal of als basis voor klimaatbeleid.
• Voorspellingen op basis van de klimaatmodellen over mogelijke alarmerende catastrofen zijn onvoldoende wetenschappelijk onderbouwd (wolken feedback en oceaanstromingen zorgen voor fundamentele problemen in alle modellen).
• IPCC zit vast in een zelf gecreëerd dwingend 1-2-3 paradigma waarbij klimaat onzekerheden en tegenstrijdige waarnemingen te weinig worden meegenomen in de besluitvorming, vooral over het geclaimde oorzakelijk verband tussen opwarming en uitstoot van C02.