Links trakteert op champagne in het Europees Parlement

‘Dear all, the co-rapporteurs on the report on the Frontex complaints mechanism would like to thank you all very much for your cooperation! Please join us tomorrow at 12.30 in the coffee bar on the ground floor (above the canteen) for a glass of champagne!’

[‘Besten allemaal, de co-rapporteurs van het rapport over het Frontex klachtenmechanisme willen u allemaal bijzonder graag danken voor uw medewerking! Schuif morgen om 12u30 in de koffiebar op het gelijkvloers (boven de kantine) samen met ons gezellig aan voor een glas champagne!’ nvdr]

Deze e-mail werd verstuurd door een medewerkster van het Duitse groene Europarlementslid Ska Keller. En wat moest er gevierd worden? De dag voordien had het Europees Parlement een verslag goedgekeurd over Frontex, het agentschap dat zich bezighoudt met het beheer van de EU-buitengrenzen. Daarin werd een reeks aanbevelingen van de EU-ombudsman (ja, die bestaat ook) overgenomen. De belangrijkste daarvan is het creëren van een mechanisme binnen Frontex, waar gelukzoekers klacht kunnen indienen als ze vinden dat hun mensenrechten geschonden worden door medewerkers van het agentschap. En dat geldt ook voor leden van nationale kustwachten die deelnemen aan Frontex-operaties.
In de praktijk is Frontex al vele jaren een soort veredelde veerdienst voor illegalen die op weg zijn naar Europa, in die mate zelfs dat het deel is gaan uitmaken van het businessplan van de mensensmokkelaars. Vaak bellen die Frontex gewoon op met de mededeling dat er vanop een bepaalde plaats op een bepaald uur een stuurloze boot vol gelukzoekers naar Italië of Griekenland moet gesleept worden. Het gebeurt overigens ook vaak dat Frontex helemaal op eigen initiatief drenkelingen uit de Middellandse Zee haalt.
Is er dan een probleem met het respecteren van de mensenrechten van al die illegalen, zoals het initiatief van de ombudsman en het Europees Parlement lijkt te suggereren? Helemaal niet. Verschillende delegaties van dat parlement hebben al met eigen ogen kunnen vaststellen hoe menswaardig en professioneel de illegalen opgevangen worden. En met gegronde klachten kan iedereen sowieso al bij de rechtbank van de betrokken lidstaat terecht.
De bekommernis van de meeste Europarlementsleden heeft dan ook helemaal niets met mensenrechten, laat staan met menslievendheid te maken. Als dat wel zo was, dan zouden ze de kordate aanpak van Australië verdedigen waarbij niemand nog verdrinkt.
Het is voor de immigratielobby echter belangrijk dat illegalen klacht kunnen indienen tegen de mensen die hen gered hebben op zee (of elders), omdat zo’n klacht de procedures nog maar eens verzwaart en verlengt. Zo verhoogt de kans dat mensen die geen vluchtelingen zijn, maar gewoon gelukzoekers, toch in Europa kunnen blijven.
En nu wordt het echt mooi. Om te beginnen wordt Frontex verplicht een informatiecampagne op te zetten om illegalen erop attent te maken dat ze klacht kunnen indienen tegen haar eigen reddingswerkers.
Het indienen van de klachten moet volgens het EU-parlement binnen een ‘redelijke termijn’ kunnen gebeuren. Vertaald: ook weken of maanden na de vermeende feiten. Zelfs in het (theoretische) geval van een terugkeeroperatie moeten de betrokkenen nog hun verhaal kunnen doen.
De illegalen zullen hun klachten in de ‘meest voorkomende talen’ van hun landen van herkomst kunnen indienen, naast de 23 officiële talen van de EU. Arabisch, Swahili, Farsi enzovoort: de grensbewakers/reddingswerkers zullen zich maar moeten behelpen. Het valt trouwens niet uit te sluiten dat het niet kunnen spreken van deze talen op zich als een schending van de mensenrechten zal beoordeeld worden door één of andere Frontex-bureaucraat in Warschau of, beter nog, door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg.
Maar het is nog niet gedaan: illegalen kunnen hun klacht door iemand anders laten indienen – de facto anoniem dus – waardoor de deur wagenwijd openstaat voor alle mogelijke misbruiken. En hier wordt de kat pas echt bij de melk gezet. Het rapport van het Europees Parlement stipt immers aan dat NGO’s en andere ‘derden’ eveneens een rol moeten kunnen spelen. Gesubsidieerde Gutmenschen maken zich klaar om gelukzoekers bij hun aankomst in Europa systematisch aan te klampen met voorgekauwde verhaaltjes die hun asieldossier geloofwaardiger moeten maken, ten koste van de Frontex-medewerkers, die ze in veel gevallen zelf gebeld hebben. De asielindustrie met haar slachtoffercultuur staat nog mooie tijden te wachten.
Eén en ander verdient dus een glas champagne, vinden de verslaggevers in het Europees Parlement, de Duitse Ska Keller (Groenen) en de Maltese Roberta Metsola (EVP). Het is typerend voor een bepaalde mentaliteit. Europa wordt onder de voet gelopen. Veel mensen staat het water aan de lippen door de massa-immigratie, maar de wereldvreemde EU-elite viert feest als er weer eens een maatregel wordt ingevoerd die de toevloed van illegalen verder zal aanmoedigen.

Philip Claeys is voormalig Europees parlementslid van het Vlaams Belang.

Foto (c) Reporters (Duitse politieagenten als onderdeel van Frontex op het Griekse eiland Lesbos)