Mandela, Dalai lama en BHV

Een communautair thema dat de agenda bepaalt; dat moet en zal volgens de geldende dogma’s un faux problème zijn. De aandacht voor BHV de jongste jaren heeft een aantal mensen dan ook behoorlijk gefrustreerd, zoveel is duidelijk. Ze halen nu hun gram door spottend op te merken dat het volk niet meteen de vlag uithangt bij de stemming in het parlement. Hugo Camps zat voorspelbaar in het groepje sarcasten. Marc Reynebeau en Dave Sinardet speelden een rondje ‘haha wat is het stil rond de splitsing’ op Twitter. ‘Gezien het politiek-historisch belang, moeten we ook ceremonieel luik hebben: Nelson Mandela en de Dalai Lama liggen vr de hand.’, klonk de tweet van de politicoloog aan de journalist over de op te zetten B/HV-viering.

Bart Eeckhout zat in de hoogdagen rond BHV in de Wetstraatredactie van De Morgen. Intussen volgt hij voor de M-bijlage de meer luxueuze kantjes van het leven. Voor die ‘BHV-splitsing’ wilde hij toch nog eens een keer het commentaarstuk schrijven. ‘De aarde is er niet door uit haar baan geschoten’, stelt de beginzin ons gerust. De rest klinkt samengevat: Di Rupo houdt zijn timing vast; we zijn er bijna van af; hoeveel ellende heeft dat gedoe ons gekost terwijl er zoveel belangrijkere dingen bezig waren; nu is het weer niet goed; de kritiek is hypocriet, want de nadelen waren voorspelbaar.Dat Di Rupo BHV ‘splitst’ op een heel andere manier dan de Vlaamse Beweging wilde, wordt voor het gemak genegeerd. En hoe noem je volgende zin? ‘We hebben met ons geluk gespeeld, en wellicht zal ooit blijken, als onze kinderen en kleinkinderen de rekening betalen van deze verloren jaren, dat we ook wat geluk verspeeld hebben.’ Juist, behoorlijk plat populisme. Was Eeckhout bijbelvaster, hij had Ecclesiasticus aangehaald: ‘U hebt uw eer bezoedeld en uw nageslacht besmet, zodat u toorn over uw kinderen bracht en hen door uw dwaasheid in de ellende stortte’ (47,20). Eeckhout vergeet dat de zaak zonder Belgische grendels eind 2007 al geklaard was met een normale parlementaire meerderheid.

Hij schrijft verder over een administratieve bagatel. Pardon, ging het niet over een ongrondwettelijkheid? In diezelfde krant verwijt Yves Desmet minister Turtelboom op de voorpagina fundamentele rechtsbeginselen met voeten te treden in de zaak Belkacem. Maar de Grondwet doen naleven? Een bagatel.

De vaststelling in de media dat BHV nog weinig beroering wekt, zou enige beroering mogen wekken. De pers ruimt zelf amper plaats in voor kritiek op het akkoord en stelt dan vast dat er weinig rond te doen is. Maar de kern klinkt nog eenvoudiger: politiek is de angel er uit, omdat vier Vlaamse partijen zich de arm lieten omwringen.
Een viering met Mandela en Dalai Lama lijkt dan ook overdreven. ‘Een optreden van het olijke duo Sinardet/Reynebeau volstaat zeker om deze BHV-‘splitsing’ passend te vieren.’, heb ik Dave per tweet laten weten.