Marc Leemans, wie gelooft die man nog?

Zijn markantste uitspraken deed hij naar het einde van het interview door Annelies Beck. Blijkbaar was alles tot dan vlot verlopen; hij relaxeerde zichtbaar en dan kwam het eruit: ‘De vakbond is niet rijk’, ‘ARCO heeft niks te maken met de vakbond’ en ‘wij (de vakbond) leven alléén van het lidgeld van de mensen’. Geef toe het is van minder schrikken. Mevr. Beck vond het blijkbaar allemaal kunnen en bracht hiertegen niks in. Het orakel had gesproken.

Dus laten wij maar even de fact-checker los op die uitspraken en even kritische journalistiek toepassen nu VRT dit verzuimt.

1 ‘ARCO heeft niks te maken met de vakbond’ ( hier ACV).

Hallo? Lijdt de heer Leemans aan acute amnesie of is het verdringing?

Even zijn geheugen opfrissen: ACV maakt als vakbond deel uit van de koepel Beweging.net, het vroegere ACW (hierna gebruik ik gemakshalve de oude naam ACW). Andere christelijke organisaties doen dat ook b.v. de mutualiteit CM, Okra enz…

ARCO is de financiële holding van het ACW. Een van de verschillende ARCO-vennootschappen is Arcofin. Dit is/was de vennootschap die cash dividenden ontving die meestal significant hoger lagen dan die van de ARCO coöperanten. ACV is aandeelhouder van Arcofin.

ACV is/was op het hoogste niveau vertegenwoordigd in het kluwen van vennootschappen en banken die deel uitmaken van de ARCO saga. Dit gebeurde onder meer via de nationale secretaris van het ACV, Paul Scheins.

ACV is/was op de hoogte van alle fiscale spitstechnologie, notionele intrestaftrek en winstbewijsscenario’s (om dividenden af te romen vooraleer de coöperanten aan zet kwamen) die in het ARCO verhaal voorkomen.

Toegegeven, vele vakbondsmensen zijn/waren niet altijd tevreden met deze handelswijze en geven dat ook publiekelijk te kennen. Toch heeft ACV getracht zijn financieel belang onder de beruchte waarborgregeling te laten vallen.

Iedereen die wil kan dit alles nog eens in meer detail nalezen in het schitterende boek van Peter Dedecker: Een zuil van zelfbediening (Pelckmans, 2014).

Misschien moet de heer Leemans dit boek nog eens opnieuw lezen om zijn geheugen op te frissen en te voorkomen dat hij publiekelijk ‘kemels’ schiet.

Besluit: het ACV, de vakbond, heeft wel degelijk te maken met ARCO en nog geen klein beetje. Bedragen van 100 miljoen euro worden vermeld.

2. ‘Wij leven alleen van het lidgeld van de mensen’ en ‘De vakbond is niet rijk’

Enkele bedenkingen:

–      dividenden via Arcofin zijn toch geen lidmaatschapsbijdragen van de mensen, of?

–      betalingen van de staat voor de tussenkomst van het ACV bij de uitbetaling van werklozensteun zijn toch geen lidmaatschapsbijdragen? Hier zal toch ook een bedrijfsmarge bestaan en dus netto inkomsten ?

–      heeft het ACV geen andere participaties in banken en vennootschappen die inkomsten genereren?

–      heeft het ACV geen andere inkomsten uit beleggingen en onroerend goed?

Dit laatste moet toch een feit zijn? We herinneren ons dat in het jaar 2000 het ACV in opspraak kwam omdat het een 25 miljoen euro had op rekening van KB Lux en hierop geen roerende voorheffing werd betaald. Toen werd beweerd dat dit een deel van de stakingskas was. Beleggingen brengen over de jaren heen toch opbrengsten (interesten, dividenden…) met zich mee?

Dat het ACV niet rijk zou zijn durven we ook al te betwijfelen. Alhoewel: rijk zijn is waarschijnlijk een relatief begrip !

Marc Leemans zegt zelf dat ACV 100 miljoen euro verloor (wat m.i. alles behalve een feit is) in het ARCO-debacle. Toch zit hij er nog lachend bij. Dus die 100 miljoen is zeker maar een deelt(tje) van het vermogen. Het ACW beloofde zelfs ooit 1,1 miljard te parkeren bij de bank Belfius (in ruil voor financiële tegemoetkomingen). Hier betrof het ook gelden van het ACV.

Besluit: Als we dergelijke bedragen horen, dan kunnen we toch moeilijk spreken van een weinig vermogende vakbond die enkel leeft van lidmaatschapsbijdragen?

3. Bedenking in fine

Spijtig genoeg blijft heel het financiële huishouden van de vakbonden –ACV inclusief – totaal niet transparant. Zij weigeren cijfers voor te leggen en ontsnappen zo aan elke normale juridische en maatschappelijke controle over hun rekeningen. Toch is hiervoor een snelle oplossing mogelijk: zoals al die ‘mensen’ die ze vertegenwoordigen kunnen ze rechtspersoonlijkheid aannemen en zoals elke niet-natuurlijke persoon met rechtspersoonlijkheid kunnen ze jaarlijks verantwoording afleggen en hun rekeningen neerleggen na revisie door een auditor.

Het zou hun geloofwaardigheid als deelnemer aan het democratisch maatschappelijk leven erg ten goede komen. De heer Leemans en het ACV hebben toch niets te verbergen?

Zijn uitspraken op Terzake doorstaan in elk geval de test van de fact–checker niet. Kunnen we die man dan ook op andere vlakken wel betrouwen, bijvoorbeeld bij zijn uitspraken over het beleid van de huidige regering?

De auteur is gewezen Directeur bij BASF Antwerpen en momenteel ook provincieraadslid in Antwerpen voor N-VA.

Foto © Reporters