Modrikamen, een Franstalige confederalist

In deel één van dit interview hadden we het over de problemen van de PP, de politieke voorbeelden van voorzitter Modrikamen en het doel bij de volgende verkiezingen. Modrikamen wil zijn partij op de electorale kaart zeten met enkele verkozenen en   publiceerde daarom een paar maanden terug ‘100 voorstellen om Wallonië en Brussel er terug bovenop te helpen’. De tekst vormt het programma voor de verkiezingen van mei 2014.

In dat partijprogramma heeft u het over een economische, ‘identitaire’ en maatschappelijke crisis. Iedereen heeft het over de economische crisis, maar wat bedoelt u met die andere twee crises?

De Europeanen geloven niet meer in zichzelf, weten niet meer tot welke groep ze behoren, wat de toekomst zal brengen… Dat is misschien nog meer het geval in Wallonië en zeker in Brussel dan in Vlaanderen. Wie zijn we? Waar gaan we naartoe? Zijn we nog echte Belgen? Zijn we Europeanen? Alleszins niet van deze EU. Alles wat ons ooit samenhield, de Belgische en Europese identiteit, is aan het verdwijnen door de toevloed van een grote groep immigranten.

De maatschappelijke crisis houdt in dat we niet meer weten wat een familie is, wat een scheiding is, wat een huwelijk is. Het begrip ‘leven’ komt in gevaar door het vergemakkelijken van euthanasie, … Onze tradities zijn aan het verdwijnen.

En wat kun je daar aan doen? Hoe los je die crisis in Brussel bijvoorbeeld op?

Brussel kent drie problemen: een institutioneel, een economisch en een sociologisch. Brussel is zeker geen Waalse stad en is geen Vlaamse stad meer. De stad kun je niet vergelijken met Antwerpen, Mechelen of Gent.

Het is een internationale stad die gettoiseert. Er ontstaat een Arabisch-islamitisch getto, dat zie je in Anderlecht en Molenbeek. Er is een gemixt getto in het Noorden van Brussel met meer en meer immigranten en waar de ‘blanke kleine man’ vergeten wordt. Er is ook een eurocratisch getto in Sint-Lambrechts-Woluwe en Sint-Pieters-Woluwe. Er is een rijk getto in Ukkel en hier in Watermaal. Er is zelfs een klein Vlaams getto aan Dansaert.

Deze kosmopolitische stad lijdt aan een heleboel kwalen. Het hier vuil. Het is hier onveilig. Er bestaat een feitelijke avondklok voor oudere mensen die bang zijn om nog buiten te komen. Er is veel agressie. Er is de dreiging van het islamisme.

Er zijn veel te veel jonge mensen zonder job en zonder kwalificaties. Dat is totaal abnormaal. In Sint-Joost, een Turks getto, is er een werkloosheid van 40%. De Turken in Parijs kennen maar een werkloosheidgraad van tien procent.

Brussel wordt met haar negentien gemeenten slecht beheerd. Eigenlijk moet Brussel als een stadsregio worden bestuurd met veel meer bevoegdheden voor een rechtstreeks verkozen burgemeester en het college van schepenen: urbanisme, veiligheid, netheid. En daarbij moeten de EU-burgers trouwens stemrecht krijgen want zo kunnen we de Arabisch-islamitische stem beperken.

‘Ik spreek me niet uit over dé islam, maar de rotte appels moeten eruit’

Overdrijft u niet als u het heeft over de onveiligheid in Brussel? Volgens sommige commentatoren en partijen, meestal ter linkerzijde, is het probleem in Brussel niet groter dan in pakweg Antwerpen. De cijfers geven hen gelijk.

Ten eerste weet iedereen dat die cijfers gemanipuleerd zijn. Vraag maar eens aan een politieagent: veel kleine misdaden wordt niet meer in de statistieken opgenomen. Maar die cijfers zeggen ook niet alles. Het probleem is vooral dat justitie faalt. Mochten misdadigers vervolgd worden, dan kan een slachtoffer daar vrede mee nemen. Nu komen misdadigers terug op straat zonder correct gestraft te zijn.

Maar je moet het ook niet overdrijven: delen van het metronet en bepaalde wijken zijn onveilig. De burgers hebben recht op hun veiligheid. Er zijn voldoende politieagenten in België maar ze spenderen volgens studies veertig percent van hun tijd aan administratieve taken. We denken dat de politie terug op straat moet. Het gebeurt veel te weinig dat je politie op straat ziet in Brussel. Ten tweede moet er terug respect zijn voor de politie. Justitie moet ten slotte sneller werken en de straffen moeten eindelijk uitgevoerd worden, ook die onder de drie jaar.

We zien dat België relatief gezien de grootste exporteur van jihadisten naar Syrië is en dat het salafisme volgens de staatsveiligheid de grootste bedreiging is voor België. Is het probleem volgens u de islam, zoals Geert Wilders zegt, of enkel de extremisten?

De constante focus op de islam is vreemd voor een politieke partij. Wij zijn geen theologen en moeten het proces van die religie hier niet maken. De politieke islam – het islamofacisme – daar zijn we erg hard voor en we willen dan ook geen enkele ‘redelijke toegeving’ doen aan hun eisen [schijnbaar ‘onschuldige’ toegevingen die in naam van de verdraagzaamheid worden gedaan, SR].

De rotte appels moeten ook uit het land gezet worden. Dat wil zeggen dat haatpredikers – zoals de salafistische imams – buiten moeten. Sharia4belgium, buiten.

En als het bekeerde Belgen zijn?

Dan niet, dan moeten zij door onze rechtbanken worden veroordeeld. Maar indien ze de dubbele nationaliteit hebben en ze vertrekken om de Jihad te gaan voeren in Syrië dan kunnen we wel hun paspoort afnemen, zoals David Cameron doet in het Verenigd Koninkrijk. Er zijn volgens schattingen zo’n 5000 mensen uit het Schengengebied naar Syrië vertrokken. We gaan hen toch niet laten terugkeren? Nadat ze leren omgaan met Kalasjnikovs en explosieven? Nadat ze mensen hebben vermoord? Ze zijn een groot gevaar voor onze maatschappij. We gedragen ons nu als troetelbeertjes en dat is compleet onverantwoord.

Er is een minderheid van onze Arabisch-islamitische bevolking besmet door de integristische salafistische stroming, ik denk dat dat gaat om zo’n 20 à 30 percent. We moeten dat gevaar au serieux nemen. De haatpredikers moeten buiten, we moeten de toegang op internet naar allerlei extremistische websites onmogelijk maken.

De grote meerderheid van gematigde moslims vormt geen enkel probleem en ik wens hen een vredevolle en open godsdienst.

U schrijft in navolging van Sarkozy, Merkel en Cameron dat de multiculturele samenleving mislukt is. Wat is het alternatief?

Het is op zich niet problematisch dat verschillende gemeenschapen bij elkaar leven, maar we mogen niet toegeven aan politieke eisen. Wie de Sharia wil invoeren heeft hier niets te zoeken. De anderen mogen genieten van onze vrijheden, maar moeten zich aanpassen aan onze gewoontes. In West-Europa behoort de religie bijvoorbeeld tot het private domein. In het publieke domein zijn we allemaal burgers. Dus geen apart eten, gebeden, aparte openingsuren in het zwembad, aparte lessen op school, … Nieuwkomers passen zich aan, niet omgekeerd.

‘Ik wil een confederaal België zonder gemeenschappen en zonder provincies.’

U stelt een confederaal België met 4 deelstaten voor, zonder gemeenschappen. Komt er dan geen link tussen Vlaanderen en Brussel?

Neen. Ik heb het N-VA-model gezien en ik vind het erg coherent, maar ik denk dat hun model als doel heeft om Brussel te vervlaamsen. De Waalse politici werden wild van de idee dat men in Brussel zou moeten kiezen tussen een Vlaamse en een Waalse sociale zekerheid. Ja, waarom? Zo geven ze impliciet toe dat ze ook wel weten dat de ook de Franstalige Brusselaar voor het betere Vlaamse model zal kiezen.

Ik denk niet dat de Vlaamse visie op Brussel de juiste is. Brussel moet een aparte stadstaat worden. Dat is veel simpeler. En natuurlijk moet ook de Franstalige gemeenschap dan vertrekken. Ik erken ook dat Brussel de hoofdstad is van België, waar de Vlamingen de meerderheid hebben en wil dan ook de rechten van de Vlamingen beschermen en eventueel verbeteren.

Komt dat confederaal België er in de volgende legislatuur?

Ik denk dat de economische noodzaak zo hoog is dat we erg snel een regering zullen hebben. De Wever heeft geen zin om te blokkeren op het communautaire. Daar kunnen we dan later over discussiëren, want het huidige boeltje is onoverzichtelijk. Er is nood aan een grote schoonmaak. Een confederaal België zonder gemeenschappen en zonder provincies.

U hebt een gematigd eurokritisch programma maar u wilt wel een rechtstreeks verkozen Europees president, waarom?

We houden niet van de EU, die zich moeit met alles en ondemocratisch werkt. Ik heb een paar boeken gelezen van Nigel Farage en hij vergelijkt de werking van de EU soms met die van de Belgische particratie. De EU is weinig transparant en onduidelijk. Iedereen neemt een beetje deel aan de macht zonder te weten hoe en waarom. Het is daarom dat de Belgen zoals Van Rompuy goed meedraaien. Ik houd niet van dat model.

Mijn definitie van democratie is simpel. Democratie houdt in dat de burger door te stemmen van machthebbers kan veranderen. In Europa maakt het niet uit wie wat stemt.

Wij willen de bevoegdheden van de EU beperken tot de kerntaken, maar over die kerntaken moet de EU dan wel meer te zeggen hebben. De interne markt en bijvoorbeeld ook een Europese defensie. Een rechtstreeks verkozen president zal de legitimiteit hebben om zich met die essentiële taken bezig te houden.

U wil de grenscontroles ook terug invoeren, is dat geen terugkeer naar het verleden?

Neen. Elke zichzelf respecterende staat moet zijn grenzen controleren. Ik vind het normaal dat een douanier de grenzen bewaakt. Nu zijn de grenzen van België een zeef die criminaliteit niet tegenhoudt.

Hoe denkt u over de toekomst van de euro?

De euro van vandaag heeft duidelijk gefaald. Er zijn ook voordelen: het maakt het gemakkelijker voor bedrijven om handel te voeren en voor burgers om te reizen. Ik denk wel dat de economen die zeggen dat het een muntzone zonder eengemaakt fiscaal kader en tussen niet-gelijkaardige economieën niet kan, gelijk hebben. Griekenland of Spanje mochten nooit tot de eurozone zijn toegelaten. Dat die landen nu niet kunnen devalueren creëert grote problemen.

Nu is er geen mirakeloplossing, maar misschien komt er een mini-euro rond Duitsland? Als de euro morgen eindigt gaan we daar geen traan om laten, we zijn geen ayatollahs van de Europese constructie, maar we vragen ook niet om het einde van de euro.

FOTO: © Reporters