N-VA? Let op je woorden!

Mag ik u enkele citaten voorleggen? Ze komen allemaal uit de voorbije IJzerwake en u mag raden over wie of wat het gaat. Klaar?

Bart De Valck (voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging, VVB) over de VVB die al sinds 1991 opkomt voor onafhankelijkheid: ‘Dit, Vlaamse vrienden, om u maar meteen duidelijk te maken dat de kracht van verandering in elk geval op dat vlak de VVB niet heeft veranderd.’ Of nog: ‘En aangezien de grootste Vlaams-nationale partij – de grootste in de naoorlogse geschiedenis nota bene – nu kennelijk met handen en voeten gebonden ligt aan zowel het Vlaamse als het federale regeerakkoord, …’. ‘En laten we wel wezen, ook zonder de PS in de federale regering blijven de transfers verder oplopen, …’ Zich richtend tot ‘de Vlaamse ministers in de Vlaamse en federale regering’ zegt De Valck: ‘Vergeet even die transgendertoiletten en maak na 50 jaar eindelijk eens werk van de afbouw van de faciliteiten! Leg die fameuze benoemingsmallemolen eindelijk voor eens en voor altijd stil!’

Weet u al aan wie het gericht is? Sst, nog niet verklappen, er is nog meer. In een thematekst van Anton Aldi: ‘en desondanks zijn er vandaag nog altijd Vlaams-nationale politici die koudweg beweren, dat we de zaken niet moeten forceren en eerder rustig moeten laten evolueren en bijgevolg tot 2019 maar beter het eenzijdig communautair staakt het vuren kunnen respecteren en in afwachting omdat we zogezegd Vlaanderen niet kunnen krijgen, dan maar België moeten restaureren!’

Wim De Wit, voorzitter van de IJzerwake: ‘Bij het aankondigen van de resultaten van de onderhandelingen over de tax shift verklaarde een stralende minister van Binnenlandse zaken – bijna euforisch: “Woord gehouden – opdracht volbracht.” Welnu, ikzelf – en dat geldt neem ik aan voor u allen – zal maar euforisch worden als dezelfde minister de realisatie van het eerste punt van het programma van zijn partij zal aankondigen: een onafhankelijke Vlaamse republiek. Heel Vlaanderen zal hem gelukwensen en met duizenden zullen we geestdriftig uitschreeuwen: “Woord gehouden – opdracht volbracht!’

Met dat laatste citaat spelen we vals, want eerder in de toespraak durft Wim De Wit wat niemand voor hem blijkbaar aandurfde: de N-VA bij naam noemen. Bart De Valck doet het niet, in de teksten gebeurt het niet, terwijl er toch veel over gezegd wordt. Omfloerst separatisme heeft plaats gemaakt voor omfloerste N-VA-kritiek. De N-VA lijkt in de Vlaamse Beweging wel ‘de-partij-die-niet-genoemd-mag-worden’. Kritiek op de N-VA wordt zo de spreekwoordelijke olifant in de kamer, in het geval van de IJzerwake stond die olifant op een wei in de Westhoek.

De vraag is nu: hoe komt dat? De IJzerwake vorig jaar was nogal hard tegen de N-VA en het niet-communautaire regeerakkoord. Ze kreeg daarvoor kritiek van verschillende aanwezigen en een scherpe brief van Karim Van Overmeire (N-VA), Vlaams parlementslid en schepen in Aalst. De kritiek van de jarenlange trouwe IJzerwakeganger kwam blijkbaar hard aan. Zijn afwezigheid dit jaar viel dus op. Het lijkt erop dat dit jaar de opdracht gegeven was om de N-VA een beetje te sparen, zeker niet te bruuskeren. IJzerwake weet natuurlijk ook dat van de 4.000 aanwezigen er een groot deel N-VA’ers zijn. Een deel van het radicaal-Vlaamse kiezerskorps. Die N-VA’ers wegjagen is het laatste wat ze willen daar in Steenstrate. En dus wordt de – terechte – kritiek omzwachteld.

De situatie op de IJzerwake is exemplarisch voor de hele Vlaamse Beweging. Als die ernstig genomen wil worden, en dat is toch de bedoeling, zal ze met haar houding tegenover de N-VA in het reine moeten komen. Ofwel zwijg je over de N-VA, ofwel noem je man en paard. De huidige situatie wordt tragikomisch.

Wat is eigenlijk het probleem? Mag de Vlaamse Beweging niet meer zeggen dat ze niet tevreden is met het vijf jaar stilzwijgen over het communautaire? Mag er geen kritiek meer geleverd worden op de N-VA, het regeringswerk van de N-VA, de strategische keuzes of op uitspraken van Bart De Wever of de kopstukken van de partij? Wat niet goed is, mag gezegd worden, toch? Ook onder vrienden, toch?

Ach ja, het probleem is ons niet vreemd. Ook wij worden ter gelegener tijd aangesproken op ons vermeende N-VA-onvriendelijkheid. Blijkbaar is niet iedereen daarmee opgezet. Het zij zo. Wij zijn politiek ongebonden, we zijn niet neutraal, maar wel objectief en we gaan onszelf niet belachelijk maken door rond de pot te draaien. Wat niet goed is, noemen we slecht, en als het goed is, zeggen we het ook.

De keuze die de Vlaamse Beweging moet maken is simpel: ofwel noem je man en paard, ofwel zwijg je over de N-VA. In beide gevallen is er genoeg te zeggen. Wat dacht u van ‘onafhankelijkheid’?

Foto © Reporters