Nationale Maatschappij voor Belgische Stakers

Steller dezes wou voorheen nooit meegaan in dat gedoe over ‘Nationale Maatschappij voor Belgische Stakkers’, ‘Nodeloos Museum vol Bekrompen Sukkels’, ‘Nonsensicaal Mekka voor Beroeps-Stakers’. Maar weet u wat? Het is gewoon waar. De NMBS subsidieert de grote betoging van donderdag. Met een speciaal stakersticket kan je in veel gevallen goedkoper reizen dan met een gewoon ticket dat toeristen of eenmalige reizigers kopen.

Dit is hemeltergend. Je zal maar een werkwillige sufferd zijn, die donderdag eenmalig naar Brussel wil voor een vergadering of een werkbezoek. Je zal maar een vaste pendelaar zijn, die de NMBS niet bepaald kent als het meest klantvriendelijke bedrijf ter wereld. Op een gemiddelde werkdag kan er nog geen woordje of verontschuldiging af bij de zoveelste onverklaarde vertraging. Maar als het vakbondsfront met de spierballen wil gaan rollen op de Anspachlaan: extra treinen! Promotieactie! 

De vraag moet worden gesteld of de NMBS-inspanningen van donderdag kostendekkend zijn. De vakbonden hebben binnen de NMBS een dikke vinger in de pap, en zowat het voltallige directiecomité is van een signatuur die momenteel de oppositiebanken kleurt. In hoeverre is dit pure zelfbediening? 

De betogers-bevoordeling mist een objectieve logica. Het zou bevoorbeeld best verdedigbaar zijn om tickets goedkoper te maken als ze in bulk met duizenden tegelijk aangekocht worden. Maar het speciale stakerstarief geldt ook voor een enkel ticket, dat iedere reiziger zelf aan het loket kan kopen. Voor exact dezelfde reis naar Brussel kunnen twee reizigers vanuit hetzelfde station dus aan een verschillend tarief reizen, als de ene stakingsbereid is en de andere niet. Het ‘evenement’ betogen in bestemming B. kan rekenen op de steun van de NMBS, maar het evenement ‘gaan werken’ in dezelfde bestemming B. niet. Als je weet dat vakbonden de treintickets van betogers vaak (terug)betalen, dan komt dit alles ook neer op een rechtstreeks financieel cadeau aan de stakerskassen. 

De NMBS steunt ook niet élke betoging. In de meervoudige hoofdstad Brussel wordt elke dag wel betoogd. Heel wat betogingen brengen duizenden mensen op de been – maar al díe betogers moeten wel het volle pond betalen op de trein. Nu er een grote vakbondsactie komt tegen regeringsmaatregelen die ook de NMBS zelf viseren, komen de Belgische Spoorwegen wel met steun en extra treinen over de brug. De schijn van partijdigheid is hier te groot – zeker omdat de NMBS ook zelf betrokken (en getroffen) partij is. 

Oppositie voeren tegen een democratisch verkozen regering op de kap van de belastingsbetaler: het wringt. Want de NMBS kan nu misschien heel vlot over de brug komen met allerlei ondersteuning voor betogers: de spoorwegen blijven wel een geldverslindend en notoir inefficiënt monster. De NMBS is als een kwal met een waterhoofd, een archaïsche personeelspolitiek, een stakersmentaliteit, allerlei politiek geïnspireerde hand-en-spandiensten en geen enkele interesse in moderne bedrijfscultuur. Jaarlijkse dotatie: drie miljard. Operationeel tekort vorig jaar: bijna honderd miljoen. Schuldenput: vier miljard, mijnheer. Miljard! De hardwerkende belastingsbetaler zal wel betalen – en zonder korting.