Verbindend voorstel na de zoveelste aanslag

Ik probeer al uren iets verbindend op papier te zetten, maar ik kom niet verder dan: ‘Wat goed dat ze die schoften hebben doodgeschoten‘. Dat zou een gedachte moeten zijn die ons na de zoveelste tereurdaad allemaal verenigt: wat goed dat ze die dolle honden hebben afgemaakt op straat. Voor de ramadanslachters van Londen geen podium op een druk bijgewoond proces, geen mediatiek martelaarschap in een comfortabele cel – alleen een kogel en een anoniem graf. Los van geloof, los van afkomst, los van overtuiging: dat zou een bron van troost en opluchting moeten zijn voor ons allemaal.  

We weten natuurlijk dat dit niet zo is. Er zijn mensen, onrustwekkend talrijk, die ook de beulen als slachtoffers beschouwen. Zij zullen wijzen op werkloosheid en discriminatie, op de verschrikkingen van oorlogen in verre landen, op de meest lieftallige verzen van de koran. Zij zullen herinneren aan alle andere doodsoorzaken, aan de menigvuldige slachtoffers van blikseminslagen en vliegtuigongevallen en hondenbeten. Zij zullen betreuren dat de daders – die arme, misleide jongens –  niet levend gevat konden worden. Misschien zullen sommigen zelfs een onderzoek vragen naar het optreden van de Londense politie. Zij zullen in ieder geval – zoals altijd – oproepen tot stilte en sereniteit. Zij zullen elke poging om lessen te trekken uit de eindeloze reeks aanslagen veroordelen als ‘politieke recuperatie’. 

Vroom geprevel

De meest populaire vorm van politieke recuperatie na een aanslag bereikt ons in 140 tekens. Al die tweets van al die politici die ons laten weten dat hun gedachten uitgaan naar de slachtoffers. Ze willen benadrukken hoe vroom ze zijn en hoe weinig hén te verwijten valt: zij hebben nooit iets gedaan om moslims zo te laten ‘radicaliseren’. Kijk uit voor de politicus die alsmaar over ‘verbinden’ preekt: hij suggereert eigenlijk dat het allemaal de schuld is van hen die ‘verdelen’ en ‘provoceren’. Alsof de sleutel bij ons ligt: alsof wij het geweld kunnen laten stoppen door radicale moslims nog meer toegiften te gunnen, nog minder voor het boze hoofdje te stoten. Alsof we gewoon wat inclusiever moeten worden. 

Ik ben niet geïnteresseerd in hoe geschokt, bedroefd of boos politci zijn. Genoeg zoetsappig gezwets en holle woorden. Na de volgende aanslag op Europese bodem (de vraag is niet of, maar waar en wanneer die juist plaatsvindt) zouden alle politici moeten zwijgen. De enige wenselijke reactie is een regeringsmededeling, droogjes onderschreven door de voltallige oppositie, die oplijst welke nieuwe maatregelen er genomen zullen worden tegen Islamitische Staat. Aangehecht een tabel waarin duidelijk wordt hoeveel de budgetten voor leger, politie en inlichtingendiensten stijgen. En nu we het toch hebben over extra investeren in onze veiligheid: een gratis tip. Als er nog eens iemand terecht komt zeggen dat Europa meer geld moet pompen in de militaire bestrijding van terrorisme, sta dan niet als een stel schooljongentjes te grijnzen en ginnegappen. Op dat punt had Trump gewoon gelijk. 

Ramadan Mubarak

Zolang we niet écht reageren, zal dit allemaal blijven gebeuren. ‘Run. Hide. Tell‘, adviseerde de Metropolitan Police op Twitter, toen de terroristen nog met hun messen liepen te zwaaien in Borough Market. Het is goedbedoeld advies, maar o zo droef. Anno 2017 moeten wij dus vluchten, verstoppen en vragen om hulp in onze eigen steden, in onze eigen uitgaansbuurten. Wat zijn we hulpeloos. In zekere zin zijn wij nog altijd schoolkinderen uit de Koude Oorlog die als raad krijgen: ‘Duck. Cover‘, als er ooit een atoombom ontploft. Buk en verstop je onder je lessenaar. Alsof je daar veilig bent voor de paddenstoelwolk. Wij zijn, als puntje bij paaltje komt, even kwetsbaar als die kinderen. Tot wanneer Europa eindelijk echt orde op zaken wil stellen. 

Islamitische Staat heeft opgeroepen tot nog veel meer aanslagen, om de ramadan wat op te fleuren. In een videoboodschap getiteld ‘Waar zijn de leeuwen des oorlogs?‘ klinkt het zo: “Moslimbroeders in Europa die het Kalifaat niet kunnen bereiken: val hen aan in hun huizen, op hun markten, in hun straten, op hun pleinen. Kijk niet neer op dit werk. Jullie aanvallen op de zogenaamd onschuldigen en op de burgers is geliefd door ons en zeer efficiënt: zet door en jullie zullen rijkelijk beloond worden voor martelaarschap tijdens de ramadan“. 

De ramadan duurt nog 20 dagen. 

Foto: (c) Reporters