JavaScript is required for this website to work.

Multicultuur & samenleven

Deze Vrede werd een voorspel van de Groote Oorlog. Toen Bulgarije op zondag 10 augustus 1913, precies honderd jaar geleden, het Vredesverdrag van Boekarest ondertekende, deed het dat als misnoegde verliezer. De Balkanoorlogen waren formeel ten einde; in de regio zelf bleef het gisten. Een jaar later ontplofte het kruitvat dat Balkan heette. 

Op het verkiezingscongres van de N-VA in oktober 2012 riep Bart De Wever zijn partij uit tot de vertaling van de centrumrechtse grondstroom in Vlaanderen, wat volgens hem betekent: voor politieke vernieuwing, Vlaamse autonomie en economische liberalisering. Een programma waar begin jaren 1990 Guy Verhofstadt zijn nek voor uitstak, en op basis waarvan in 2004 Yves Leterme een kartel sloot met de N-VA. Oud-VU-senator Lode Claes noemde zichzelf conservatief. Hij lag mee aan de basis van de VLD en eerder aan die van het Vlaams Blok. Want als voorzitter van de Vlaamse Volkspartij was hij ‘sociaal Vlaams, economisch liberaal en ethisch conservatief’. Die VVP ging op in het Blok. Later vulde Karel De Gucht de VLD verder aan met (een deel van de links-)liberalen van Spirit en Nieuwe ChristenDemocraten en wou hij een kartel sluiten met de N-VA om van de VLD de grote centrumrechtse volkspartij te maken. Eerder wilde Verhofstadt dat al doen, met steun van uitgesproken conservatieven. Kunt u nog volgen? Na de regeringsvorming van paars-groen in 1991 voelden vele liberalen in de VLD zich plots ontheemd en ontgoocheld. Het bracht Karl Drabbe ertoe de pedigree van de VLD bloot te leggen. Nu De Gucht waarschuwt voor de bloedlijnen van de N-VA is het tijd om te herinneren aan sommige bloedlijnen van de VLD. [Een analyse uit Doorbraak, april 2000, met actualiseringen tussen vierkante haakjes.]