Uitgever en Vlaamsgezind: niet combineerbaar blijkbaar

Net wakker. Goed geslapen en daar schaam ik me voor want op het nieuws dat me gisteren bereikte hoorde een slapeloze nacht te volgen. Een journalist sms’te me in de vooravond om het gsm-nummer van Karl Drabbe te vragen. Ik was bezig en stuurde zonder veel nadenken het gevraagde. Even later een andere pennenridder aan de lijn. Of ik wist dat Karl door Pelckmans ontslagen was. Pardon?

Ik had de dag gevuld met het vullen van een container tuinafval en had het nieuws dus amper gevolgd. Maar deze mededeling sloeg in als een bom want het toeval wil dat ik de avond voordien bij Karl doorbracht. De wijn was weer heerlijk, de babbel hoogdringend want we hadden elkaar alweer enkele dagen niet gelezen, enkele weken niet gesproken en al langer niet gezien. Karl is al een kwarteeuw een goede vriend en in de Doorbraaktijd werkten we even nauw als aangenaam samen.

Hij vertelde die dinsdagavond vol geestdrift over zijn nieuwe professionele project, dat hij uitbouwde onder de vleugels van werkgever Pelckmans waar hij al 17 jaar uitstekend bezig is. Hij duwde me trots de eerste prospectus van uitgeverij Polis in de hand die weer een reeks boeiende boeken aankondigt. Eigenlijk niet zozeer ‘weer’ want het gaat over de start van Polis. De voorbije jaren bouwde Karl een uitstekend non-fictiefonds uit bij Pelckmans dat dankzij hem uit het cocon van schoolboekenuitgeverij kon breken. Karl stampte nu met Harold Polis eindelijk die eigen Pelckmans-poot met een eigen algemeen fonds uit de grond. Zo’n boeiende uitdaging verdient wel degelijk een goed glas wijn.

De wijn was uitstekend en zorgde niet voor een kater. Daar zorgde de uitgever ’s anderendaags wél voor. Karl mocht zijn ontslagbrief tekenen, totaal onverwacht. ‘Ik besef het nog niet helemaal,’ klonk het gisterenavond aan de telefoon, te sterk om goed te zijn. Over de reden van het ontslag wil hij in overleg met zijn vroegere werkgever geen publieke verklaringen afleggen. Zo gaat dat in dit soort zaken.

Maar Knack-redacteur Walter Pauli bond de kat wel de bel aan op Twitter. Hij was net op vakantie vertrokken en had een twitterpauze aangekondigd. Toen volgde iets na vijven in de namiddag: ‘Even uit Twitterverlof wegens URGENT: Peckmans heeft @Karl_Drabbe ontslagen. Naar verluidt: om zijn Vlaams-nationale overtuiging! ½.’

Hij vervolgt: ‘@KarlDrabbe is een uitstekend uitgever. Zette Pelckmans/Polis op kaart. Maar Vlaamse overtuiging zou “imago” uitgeverij schaden. #zumkotzen’. Het blijft hem zwaar op de maag liggen en Pauli lanceert een derde tweet: ‘Opnieuw twexit. (Heb @Karl_Drabbe leren kennen als uitgever: hij is verdomme goed in zijn vak en dat telt. Gecultiveerde man ook, dat helpt).”

Bart Eeckhout van De Morgen reageert ook fel: “Als alle mensen met ideologische overtuiging n even open geest als @Karl_Drabbe zouden hebben, zou de wereld n veel betere plek zijn #shame.”

Politicoloog Dave Sinardet dan: “Ik weet alvast één ding zeker: het is met @Karl_Drabbe zeer fijn samenwerken. Én samen whisky drinken (al helemaal als het Islay Malt is).”

Rik Van Cauwelaert retweet Steven Samyn van De Tijd: “Toch even uit twitterverlof laten weten dat vertrek @Karl_Drabbe mij met verstomming slaat #wtf.”

Op Trendsmap.com was @Karl_Drabbe zelfs ’trendy’, één van de meest geciteerde op twitter. De verstomming is terecht. Open geest, uitstekend uitgever, gecultiveerd, harde werker, noem maar op. Het zijn niet bepaald harde Vlaams-nationalisten die prompt voor hem getuigen.

Eén nadeel heeft Karl dus wel: Vlaamsgezind. Jawel, in 2015 is dat een halszaak in uitgevend Vlaanderen. Karl geeft publiek geen toelichting en zwijgt erover als vermoord. Dat is hij dan ook, professioneel. Onverdoofd geslacht als het ware. Andere bronnen die de zaak kennen, zijn formeel: zijn overtuiging was imagobeschadigend voor Pelckmans en dus moest hij eruit.

‘Verlichting uit! #Pelckmans’, klonk een andere tweet over Karls ontslag. Kan het imago van een uitgeverij – een uitgeverij van boeken !!! – erger geschaad worden dan door het ontslaan van mensen wegens hun overtuiging? Ik schaam me dat ik er mijn slaap niet voor heb gelaten. Maar bij het ontwaken voelde ik een smerige, rotte smaak in de mond. Something rotten? Must be the state of flemish publishers.

#zumkotzen