Resolutie tegen radicalisering: gevaarlijke oplossingen na politiekcorrecte analyses

N-VA, CD&V, Open VLD, SP.a en Groen stelden dinsdag een gezamenlijke resolutie voor betreffende de ‘bestrijding van gewelddadige radicalisering’, het  eindproduct van vier maanden ‘werk’ in een gelijknamige commissie van het Vlaams Parlement. Deze commissie werd in januari na de aanslag op de Charlie Hebdo-kantoren in Parijs onder voorzitterschap van Nadia Sminate (N-VA) opgericht. Als enige partij ondertekende het Vlaams Belang de resolutie niet mee. Al snel na de oprichting was ons enthousiasme over de werkzaamheden van deze commissie onder het vriespunt gezakt. Eerst werden er hoorzittingen georganiseerd, waarbij elke fractie sprekers mocht voorstellen. De islamkritische sprekers die het Vlaams Belang voorstelde, werden echter geweigerd. De kennis van bijvoorbeeld een Urbain Vermeulen over de islam had de politiekcorrecte gezelligheid allicht te veel verstoord. Des te meer welkom waren de talrijke sprekers uit de welzijns- en diversiteitssector die de oorzaak voor het islamextremisme en -terrorisme volledig legden bij factoren als racisme, armoede, werkloosheid en onderwijsachterstand. Nadien bleek uit de mediaberichtgeving ook overduidelijk dat de commissie net iets te veel de persoonlijke carrière van voorzitster Sminate moest lanceren.

Slechte analyses, slechte oplossingen

Uiteindelijk schoven Nadia Sminate (N-VA), Ward Kennes (CD&V), Bart Somers (Open VLD), Caroline Gennez (SP.a) en Elisabeth Meuleman (Groen) dinsdag op de persconferentie aan tafel om een 20 bladzijden tellende resolutie vol politiekcorrecte analyses en dito voorstellen te presenteren. In navolging van de marxistische analyses van de ‘specialisten’ bij de hoorzittingen werd in de resolutie het probleem van de radicalisering geheel sociaal-economisch geduid. In de tekst werden inderdaad  ‘het racisme en de discriminatie’, de ‘ongekwalificeerde uitstroom in het onderwijs’, ‘de ontoegankelijke hulpverlening’, de ‘jeugdwerkloosheid’, en andere sociale oorzaken als voedingsbodem voor de radicalisering aangewezen. Waarmee het moslimextremisme volgens de indieners echter niets te maken heeft, is – u raadt het al – de islam. ‘Het probleem is niet de islam, maar de manier waarop sommigen religie misbuiken om de waarden en grondbeginselen van de Europese beschaving radicaal te verwerpen‘, staat prominent op pagina 1 van de resolutie. Vlot wordt voorbijgegaan aan het feit dat moslimextremisten van allerlei slag hier en elders zich allen zonder uitzondering nadrukkelijk beroepen op islamitische voorschriften om hun gruwelijke daden te plegen.

(Nog) meer islam

Niet dat de islam genegeerd wordt in de resolutie. Geenszins. De resolutie bevat zelfs een lang luik over de ‘rol van de islam’. Volgens de resolutie bestaat het probleem erin dat moslims ‘nog te vaak de indruk hebben dat er voor hen geen plaats is in Vlaanderen’. En dat is uiteraard … de schuld van de Vlaamse samenleving die zich onvoldoende inzet om de islam een plaats te gunnen. Daarom moeten er volgens de resolutie meer moskeeën worden erkend en betoelaagd, is ‘een kwalitatieve imam-opleiding noodzakelijk’, zijn er ‘duurzame contacten met gezaghebbende sleutelfiguren’ in de moslimgemeenschap nodig, heeft ons onderwijs nood aan islamexperten die er de islam komen uitleggen en wordt er van scholen verwacht dat ze gebruik maken van ‘good practices, zoals moskeebezoeken‘. N-VA, CD&V, Open VLD, SP.a en Groen zetten dus in op een verdere uitbouw van een ‘Vlaamse islam’, een islam die volgens hen de waarden van onze democratische rechtsstaat zou respecteren. Alsof moslims in ons land zich in een geglobaliseerde wereld zich zouden schikken naar een soort van Vlaamse ‘light versie’ van de islam omdat Vlaamse beleidsmakers dat van hen verwachten.

Zelfs de terugkerende ‘Syriëgangers’ – zoals de jihadisten in de resolutie eufemistisch worden genoemd – moeten volgens de resolutie door onze samenleving opnieuw met open armen ontvangen worden. Weliswaar moeten degenen van hen die strafbare feiten hebben gepleegd gestraft worden en moeten terugkeerders opgevolgd worden, maar verder moet wel ‘opnieuw een klimaat en omgeving worden opgebouwd waarin herstel van het vertrouwen mogelijk is‘. Teruggekeerde jihadisten moeten volgens de resolutie ook onderworpen worden aan een ‘deradicaliseringsprogramma’. Ondertussen wordt in ijltempo een ganse deradicaliseringsindustrie uitgebouwd, waarbij veel overheidsgeld vloeit naar allerlei linkse, multiculturele en dubieuze vzw’s uit de welzijnssector. Garantie op resultaat: zero! Gevaar ingevolge de terugkeer van deze extremisten in onze samenleving: maximaal!

Manipulatie van berichtgeving

Mogelijk nog bedenkelijker is de opdracht die de resolutie meegeeft aan de media. Volgens de resolutie moet ‘de VRT ambitieuze doelstellingen op tafel leggen over een grotere etnisch-culturele diversiteit op het scherm en binnen het personeel‘ en ‘moeten de klassieke media doordacht omgaan met beelden over terrorismedaden en zorgen voor een juiste terminologie en beeldvorming’. Ook moet de VRT volgens de resolutie ‘samen met de moslimgemeenschap personen zoeken die op basis van studie van islam, kennis van de koran, ervaring en geloofwaardigheid in de media een positief verhaal kunnen brengen’. We herinneren ons nog hoe na de aanslag op de redactiekantoren van Charlie Hebdo tot vervelens toe de Vlaming door de klassieke media ingeprent werd – of beter: voorgelogen werd – dat de islam respect heeft voor de vrije meningsuiting en niet in het minst iets te maken heeft met de aanslagen. Blijkbaar willen de Vlaamse partijen de media nu nóg wat strakker aan de politiekcorrecte leiband houden.

Politiekcorrecte coma

Zullen deze voorstellen leiden tot een efficiënte aanpak van het gewelddadig radicalisme? Zeker niet! Integendeel zelfs. Ook imams van erkende moskeeën prediken uiteindelijk de regels en voorschriften van de islam die op tal van terreinen botsen met de principes van onze democratische rechtsstaat. De uitbouw van de islam in onze samenleving financieren en faciliteren is dom. Islamfanatici lachen in hun vuistje bij de grenzeloze naïviteit van onze politici. Het enige resultaat van de nieuwe initiatieven tegen gewelddadige radicalisering zal zijn dat de islam versterkt zal worden en nóg meer greep zal krijgen op onze samenleving. Onze vrije samenleving zal zo nóg meer onderuit worden gehaald. Kritische stemmen in de media moeten als het van de indieners afhangt nóg meer het zwijgen opgelegd worden.  Om de islam op zijn gemak te stellen? Men kan zich met alles wat er wereldwijd – in het Midden-Oosten, maar ook in toenemende mate in het Westen –  voordoet aan problemen met de islam afvragen of de volksvertegenwoordigers van N-VA, CD&V, Open VLD, SP.a en Groen nu werkelijk elke voeling met de realiteit kwijt zijn. Wat moet er nog meer gebeuren om de dames en heren parlementsleden uit hun politiekcorrecte coma te doen ontwaken? 

De auteur is Vlaams Parlementslid en voorzitter van het Vlaams Belang.