Van bestuursakkoord tot beleidsplan

“Krachtlijnen”. Behalve het gecontesteerde bestuursakkoord wordt er vandaag ook gesproken over de “krachtlijnen”. Deze krac htlijnen zijn een eerste fase van het meerjarenplan 2014-2019, een officieel en openbaar document dat alle gemeentebesturen moeten opstellen en publiceren. In Aalst wordt al sinds januari aan dit meerjarenplan geschaafd. Toevallig was de eerste fase net voltooid toen het oorspronkelijke bestuursakkoord werd gelekt. Burgemeester D’Haese (N-VA) besloot daarop om de krachtlijnen vroeger dan gepland vrij te geven. Belaagde sp.a-schepen Ann Van den Steen publiceerde het document op haar webstek om duidelijk te illustreren dat het bestuursakkoord niet de definitieve basis voor de nieuwe coalitie was.

De krachtlijnen bouwen verder op het gelekte bestuursakkoord, maar zijn er geen kopie van. De suggestie dat een eventuele gevangenis op het Aalsterse grondgebied vooral voor lokale tewerkstelling moet zorgen, is bijvoorbeeld verdwenen.

“Bestuursakkoord”. Het bestuursakkoord is een niet-officieel document waar na de lokale verkiezingen meer dan een maand over onderhandeld werd. Het bevat een overzicht van voornemens voor elk beleidsdomein en ook politieke afspraken over bijvoorbeeld mandaten en de verdeling van kabinetten. Het document past in de heel specifieke Aalsterse situatie, die gekenmerkt wordt door wantrouwen. Al vele jaren kent de lokale politiek in de Ajuinenstad problemen met openlijk geruzie tussen coalitiepartners en veelvuldige overloperij. Bovendien hadden de verkiezingen de N-VA vanuit het niets tot dé dominante kracht gemaakt. Uitgebreide voorafgaande afspraken werden nodig geacht en dat monde uit in het nu gelekte bestuursakkoord. Het document werd erg discreet gehouden: enkel de schepenen hadden hun eigen versie. De meeste gemeenteraadsleden, ook deze van de meerderheid, hadden het document nooit volledig te lezen gekregen vooraleer het gelekt werd.

“Geheimhouding”. Het bestuursakkoord had geen enkele officiële status. Toch is het voor een buitenstaander vreemd dat er zo omzichtig werd omgesprongen met het document. Waarom het niet gewoon vrijgeven? De reden is dubbel. Enerzijds had de N-VA geen zin in heisa over enkele kleine ingrepen rond vlaggen en koninklijke portretten. In het bestuursakkoord staat uitdrukkelijk dat over deze symbolische ingrepen niet gecommuniceerd mocht worden. Anderzijds bevatte het bestuursakkoord ook gevoelige informatie van andere aard. In enkele grote dossiers, bijvoorbeeld over het nieuwe administratieve centrum en de eventuele gevangenis, moest nog onderhandeld worden met eigenaars, projectontwikkelaars en omwonenden. Dat soort gesprekken verloopt eenvoudiger wanneer de gesprekspartners de strategie van het stadsbestuur nog niet kennen. Het vrijgeven van het bestuursakkoord had met andere woorden de onderhandelingspositie van de stad kunnen ondermijnen.

De laatste geruchten in Aalst zijn trouwens dat enkele bewoners van deelgemeente Hofstade al bezig zijn met het oprichten van een actiecomité tegen de eventuele inplanting van een gevangenis in hun omgeving. Maar dat zal de lekkers wellicht worst wezen…

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>