Vandaag 1926: Karel van den Oever overleden, Vlaams-nationaal dichter en essayist
Karel van den Oever (1879-1926)
foto © Letterenhuis
Schrijver en dichter Karel van den Oever ontpopt zich al vroeg tot flamingant, wordt tijdens de Eerste Wereldoorlog activist en pleit vurig voor meer toenadering tussen Vlaanderen en Nederland.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOp 6 oktober 1926 overlijdt in Antwerpen Karel Van den Oever op zijn 46ste. Deze Vlaamse dichter en essayist stamt uit een Friese koopmansfamilie die zich in 1842 in Antwerpen had gevestigd. In zijn collegetijd is hij betrokken bij de werking van de studentenorganisatie Eigen Taal Eigen Zeden. Met zijn vriend Jozef Muls sticht en leidt hij het tijdschrift Vlaamsche Arbeid. In 1918 publiceert hij De Vlaamse beweging.
Tijdens de oorlogsjaren 1914-1918 woont hij bij familie en vrienden in Den Haag en Baarn. Hij beschouwt de oorlog en het activisme als een kans om Vlaamse en Nederlandse katholieken aan elkaar vast te klinken en samen de nefaste gevolgen van de Franse Revolutie te bestrijden. Hij voert er propaganda voor het activisme via het Nationaal Vlaams Comiteit tot Verdediging van de Vlaamse Zaak in België. De verhouding Nederland-Vlaanderen interesseert hem zeer. Van den Oever getuigt in zijn naoorlogse verzen van een felle Vlaamsgezindheid, zoals in het bekende gedicht Brussel, dat is de laffe daad! Hij wordt Vlaams-nationalist.
De ‘Belgische’ katholieke partij vindt in zijn ogen geen genade omdat ze te liberaal is. Onder de priesters van het aartsbisdom Mechelen verspreidt hij een oproep om voor de Frontpartij te stemmen. Hoewel overtuigd Heel-Nederlander is Van den Oever niet blind voor de verschillen: ‘In Holland is iedereen calvinist, zelfs de katholieken; in Vlaanderen is iedereen katholiek, zelfs de atheïsten’.
Bijzondere aandacht trok destijds zijn artikel in Het Vlaamsche Land van april 1923: ‘Het Prioriteitsrecht van Vlaanderen in België en Groot-Nederland’. Zijn meest bekende gedicht is wel Dinska Bronska. In 1924 ontvangt hij de August Beernaertprijs voor Het open luik en Het inwendig leven van Paul. In 1925 publiceert hij De Hollandse natie voor een Vlaamse spiegel.
Karel van den Oever overlijdt onverwacht. Onder enorme belangstelling wordt hij ten grave gedragen op het Schoonselhof in Antwerpen. Zowat alle Vlaamse en Noord-Nederlandse kranten publiceerden In Memoriams. In Antwerpen, Den Haag en Heerlen (Nederlands Limburg) zijn straten naar hem genoemd. In 1985 wordt het verzameld werk van Karel van den Oever in twee delen uitgegeven, verzorgd door Dr. Frans Verachtert.
Luc Pauwels is historicus, gewezen bedrijfsleider en stichtte het tijdschrift 'TeKoS'.
Frans Daels wordt Vlaamsgezind als militair arts aan het IJzerfront. Hij zet de IJzerbedevaarten mee op, daarnaast is hij een veelvuldig gelauwerd arts vanwege zijn medisch onderzoek.
Vandaag is het precies een kwarteeuw geleden dat Merkel in een historisch opiniestuk afrekende met Helmut Kohl en zo de macht binnen de CDU greep.