Vandaag elk jaar: Qixi Jie, Chinese Valentijnsdag maar dan anders…

De Chinese Valentijnsdag Qixi Jie valt jaarlijks op de zevende dag van de zevende maand, van de Chinese maankalender, meestal in augustus. Traditioneel gingen vroeger jonge meisjes op deze dag hun huishoudelijke vaardigheden demonstreren. Vooral meloenbewerken was in trek. De meisjes wensten op deze dag dat ze ooit met een goede echtgenoot zouden kunnen trouwen.

Tegenwoordig gaan zowel ongehuwde vrouwen als mannen op deze dag naar een Chinese tempel om aan de taoïstische godin Zhinü (Zevende zuster) te offeren en te bidden voor een toekomstig goed huwelijk.

De oorsprong van deze Dag van de Liefde gaat terug naar het amoureuze avontuur van Niulang en Zhinü, een koeherder en een weefster. Dat zijn in de Chinese astronomie twee van de 28 astronomische hemelsferen of maanhuizen die de oude Chinezen in kaart hebben gebracht op basis van de beweging van de sterren rond de poolster. Die sterren en sterrenbeelden zijn het hele jaar zichtbaar aan de hemel. Het negende maanhuis, dat van de Koeherder, en het tiende, dat van de Weefster, bevinden zich dicht bij elkaar. Dit leidde tot de vele liefdesverhalen die aan de basis liggen van deze feestdag.

De meest populaire versie is degene die vertelt over de bloedmooie godin Zhinü, in de hemel verantwoordelijk voor het weven van kleding voor de goden. Op een hete dag daalt de godin samen met haar zes zussen naar de aarde om naakt in een beek te baden. Ze merken niet dat aan de andere oever de koeherder Niulang staat die een magische koe verzorgt, maar vooral gefascineerd toekijkt.

De koe adviseert herder Niulang om de kleren te stelen van de zevende godin, Zhinü, die dan verplicht zou zijn met hem te trouwen. Hij zal dan op zijn beurt onsterfelijkheid verwerven. De koeherder volgt die geheimzinnige raad en, ja, de godin trouwt met hem. Niulang blijkt een hemelse minnaar. Als gevolg hiervan verwaarloost Zhinü haar weeftaken en wordt ze teruggeroepen naar de hemel.

Koeherder Niulang treurt hevig en de magische koe krijgt medelijden met hem. Ze gaat zover zichzelf op te offeren, zodat de Niulang haar huid kan gebruiken om daarop naar de hemel op te stijgen naar zijn geliefde Zhinü. Maar die hereniging maakt de goden boos. Ze veranderen de geliefden in sterren, gescheiden door de Melkweg. Gelukkig is één god niet boos: bijzonder ontroerd en sympathiserend met hun benarde situatie, staat de god van de Hemel toe dat de geliefden elkaar éénmaal per jaar ontmoeten op de zevende nacht van de zevende maan. Op deze dag vormen kraaien en eksters met hun vleugels en lichamen een brug zodat Zhinü de Melkweg kon oversteken voor de jaarlijkse reünie met haar Niulang.