Vergeten vragen van de voorbije week (37)
Elke week zijn er vragen die journalisten vergeten te stellen.
foto © Reporters
In de nieuwsluwe Krokusvakantie moesten journalisten krabben om kranten gevuld te krijgen. En toch vonden ze geen ruimte voor deze Vergeten Vragen:
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOok de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
Waar komt die Internationale Vrouwendag ook weer vandaan?
(Aan de media die helemaal loos gingen op Internationale Vrouwendag, zonder te vermelden wie die ‘strijddag’ heeft bedacht. Het was de Communistische Internationale die Internationale Vrouwendag lanceerde én de datum vastlegde op 8 maart. In de USSR was het een officiële feestdag. De VN kopieerde het evenement in 1978 gewoon van de Sovjets. Je kan in dit land geen Kerstmis vieren zonder dat ze in de media beginnen over het Germaanse Joelfeest, maar om een of andere reden vindt niemand het ooit nodig om te vertellen dat Internationale Vrouwendag het product is van een gruwelijke dictatuur.)
Wat onderscheidt een ‘sensitivity reader‘ van een censor?
(Aan uitgever Harold Polis, die geen graten ziet in een ‘sensitivity reader‘: een proeflezer die manuscripten controleert op hun omgang met ras gender of geaardheid: ‘Dat soort research naar gevoeligheden zou een onderdeel moeten vormen van het klassieke werk dat auteurs of uitgevers leveren’, vindt Polis. ‘Wie nu over de maatschappij schrijft, moet wel aftasten welke thema’s, metaforen en verhalen we precies kunnen gebruiken. Dat is logisch en noodzakelijk’. De censuur die de culturele wereld zichzelf oplegt zal straks sterker zijn dan gelijk welke dwang van gelijk welk dictatoriaal regime.)
Hoeveel concurrentie willen jullie toelaten op de treinsporen?
(Aan iedereen die schande spreekt over goedkope vliegtickets. Er zijn verschillende verklaringen voor het prijsverschil tussen het vliegtuig en de trein, maar de messcherpe concurrentie in de luchtvaartsector is een belangrijk aspect dat altijd buiten beschouwing gelaten wordt. Het spoor wordt nog altijd gedomineerd door (staats)monopolies, terwijl er in de lucht een echte prijzenslag wordt uitgevochten. Zijn alle voorstanders van goedkope treintickets ook voorstanders van de liberalisering van het spoor?)
In wat voor land spreekt alleen de hofnar de volledige waarheid?
(Aan alle journalisten die schreven over het juridische steekspel tussen Roger Vangheluwe en één van zijn (vermeende) slachtoffers. Een zekere Kris V. heeft een klacht voor laster en eerroof aan zijn been omdat hij de gewezen bisschop van Brugge beticht van seksueel misbruik. Alleen Koen Meulenaere gaf wat meer achtergrond bij die Kris V.: ‘Het Beroepsinstituut van Vastgoedmakelaars (BIV) schorste hem herhaaldelijk na klachten over huisjesmelkerij en misleidende reclame. Maar tijdens die schorsingen bleef hij lustig verder makelen. Op 20 februari 2015 werd V. in het hof van beroep in Gent veroordeeld tot twaalf maanden celstraf met uitstel voor huisjesmelkerij en op 18 oktober 2015 werd hij uiteindelijk door het BIV geschrapt als vast makelaar’. Gelukkig is er nog Kaaiman, want de serieuze journalisten vonden de eerdere veroordelingen van Kris V. geen vermelding waard.)
Waar haalt Afghanistan 1 miljoen dollar voor de Palestijnen?
(Aan de Afghaanse regering, die 1 miljoen dollar investeert in onderwijsprojecten voor Palestijnen. Waar haalt een ontwikkelingsland geld om aan ontwikkelingshulp te doen? De Afghanen zijn op zowat elk gebied veel slechter af dan de Palestijnen, maar de solidariteit binnen de Oemma primeert blijkbaar.)
Hoeveel dronken strapatsen van Juncker zijn er zedig toegedekt?
(Aan het Europese Parlement én aan de vele Europese perscorrespondenten, nu Bart Staes nog eens een boekje open doet over de alcoholicus Jean-Claude Juncker: ‘Ik heb al meegemaakt dat hij ’s morgens vroeg vanuit het niets begon te spreken over buitenaardse dreigingen. Je zal dat echter niet terugvinden in de notulen van het parlement, want dat is geschrapt’. Hoe durven onze journalisten eigenlijk verontwaardigd zijn over Trump, wanneer ze minstens medeplichtig zijn aan het beschermen van Juncker?)
Hoe lang gaat het duren voor de uitgebreide hoofdstad uitgebreide budgetten vraagt?
(Aan CD&V, die de hoofdstedelijke functie van Brussel-stad wil uitbreiden naar het volledige Brusselse Gewest. De christendemocraten zeggen dat ze de subsidiestroom die specifiek bestemd is voor de hoofdstedelijke functie (zo’n 117 miljoen euro per jaar) willen verdelen over alle 19 gemeenten van het Gewest. Je kan er evenwel gif op innemen dat de Brusselse besturen de ‘uitbreiding van de hoofdstad’ binnen de kortste keren zullen aangrijpen om nog meer geld te eisen voor nog meer bodemloze putten.)
Wanneer hebt u Brussel definitief opgegeven?
(Aan Sven Gatz, die geen taalproblemen meer ziet in de hoofdstad: ‘Taal is in Brussel geen krachtmeting meer. De spanningen in de GB of in de Innovation die zich 30 jaar geleden geregeld voordeden, zijn verdwenen. Mensen schakelen nu zonder problemen tussen verschillende talen’. Compleet wereldvreemd, zeker omdat de journalist eerder in hetzelfde artikel beschreven had hoe je in Brusselse supermarkten of in de Inno nergens terecht kon in het Nederlands. Het zijn alleen de Vlamingen die sneller dan vroeger overschakelen op een andere taal – en dat vindt de Vlaamse minister voor Brussel blijkbaar prachtig.)
Zou het dan toch waar zijn van die activistische rechters?
(Aan de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, waar de Franstalige rechters veel gretiger vluchtenlingen erkennen. ‘Er is een verschil in aanpak en methodologie, die historisch zo gegroeid is’, klinkt het dan diplomatisch. De waarheid is dat er natuurlijk vooral een verschil is in ideologische onderstroom: in Franstalig België kunnen de grenzen niet open genoeg staan.)
Waar leren ze jullie al die cultuurrelativistische onzin?
(Aan de West-Vlaamse PVDA-lijsttrekker Natalie Eggermont, die ter gelegenheid van internationale Vrouwendag vaginale besnijdenis goedpraat: ‘Oké, die vrouwenbesnijdenissen gebeuren soms in verschrikkelijke omstandigheden. (…) Het gaat om een cultureel kuisheidsideaal. Maar waar zijn wij mee bezig als we hier naar het schoonheidsideaal kijken? Jonge meisjes gaan soms naar de plastische chirurg om een correctie van hun binnenste schaamlippen. (…) Ik zie persoonlijk weinig verschil met Somalische meisjes die naar hier komen om hun besnijdenis in correcte medische omstandigheden te laten uitvoeren’. De communisten en de vrouwenbesnijders: 1 strijd.)
Hoe vaak gaan we Younes Sebbarh zien opduiken in praatprogramma’s?
(Aan de talkshow-redacties die altijd dezelfde 27 gasten uitnodigen, maar wellicht voorbij zullen gaan aan Younes Sebbarh: een jonge zakenadvocaat uit Hamont-Achel die dankbaar gebruik heeft gemaakt van de kansen die hij kreeg: ‘Kijk naar hoeveel kansen je krijgt, iedereen kan hier naar de beste universiteiten gaan. De jeugd ziet dat soms te weinig in. Ik hoor te veel negatieve praat over institutioneel racisme of een gebrek aan kansen. Jongeren hebben gewoon een rolmodel en motivatie nodig’. Met die positieve boodschap heeft meester Sebbarh zich allicht gediskwalificeerd voor alle praatjesprogamma’s van de VRT.)
Hoeveel keer is Mehdi Nemmouche naar Aalst Carnaval geweest?
(Aan de media die ruimte tekort kwamen om te berichten over de jodenrel op Aalst Carnaval. Het is behoorlijk wrang dat het debat over antisemitisme werd toegespitst op een folkloristisch volksfeest, net in de week dat Mehdi Nemmouche voor de rechter stond voor zijn islamistische aanslag op het Joods Museum in Brussel. Er waart zeker een antisemitisch spook door Europa – maar het is geen carnavalsspook. Het is een spook dat schreeuwt in het Arabisch.)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Personen |
---|
Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig.
Voor deze rubriek weer een tijd onder water duikt: enkele vragen die zelfs in de laatste rechte lijn naar de verkiezingen hardnekkig worden ‘vergeten’.
Tony Van de Calseyde (B Plus): ‘Het was voor de begeleider een kwestie van hoffelijkheid om de passagiers in de twee talen te begroeten. Dat lijkt mij een perfect normale, menselijke reflex.’