Waardig Antwerps graf voor ‘Landsvrouwe der Nederlanden’

Veel gelukkige gezichten zaterdag 24 januari in de Antwerpse kathedraal en nadien op het ‘Schoon Verdiep’ van het stadhuis. Dat was dan ook volkomen terecht: niet zonder moeite kreeg Charlotte van Bourbon, de derde echtgenote van prins Willem van Oranje, de Zwijger, de Vader des Vaderlands, opnieuw een mooie grafsteen in de Sint-Antoniuskapel, vroeger de Besnijdeniskapel.

In 1582 overleed zij in de Scheldestad, kort na de eerste mislukte aanslag door Jean Jaureguy op haar man die plaats vond in de citadel waar zij toen woonden en waar vier van hun dochters geboren werden. Er volgde een begrafenis vol beheerste protestantse staatsie en er kwam een indrukwekkend grafmonument in de hoofdkerk. Maar na de herovering van de stad door de Spaanse troepen van Alexander Farnese en het herstel van de katholieke eredienst werd dat vernield …

Meer dan vierhonderd jaar later nam één man het op zich die schandelijke daad goed te maken. Ere-ambassadeur en Doorbraak-medewerker Theo Lansloot, op dat moment voorzitter van het Algemeen-Nederlands Verbond (afdeling Vlaanderen) en o.a. ook lid van Marnixring Lier Land van Ryen, vatte  een vijftal jaren geleden het plan op voor een nieuwe grafsteen. Zo zou niet alleen blijvend herinnerd worden aan de rol van Antwerpen in de opstand der Nederlanden tegen koning Filips II van Spanje maar tevens de verbondenheid der Lage Landen beklemtoond worden voor de vele bezoekers uit de ganse wereld. Bovendien zou het een praktische uiting zijn van de oecumenische gedachte die de christelijke godsdiensten dichter bij elkaar hoort te brengen.

Blijkbaar hadden de organisatoren niet zoveel volk verwacht en moesten er in extremis nog banken en stoelen worden aangesleept. Niet zonder emotie heette A-NV-voorzitter Guido Naets de honderden uit Noord en Zuid welkom in de prachtig gerestaureerde (eerste linker) kranskapel. Hij schetste kort de verdiensten van zijn voorganger en de betekenis van de plechtigheid. Ds. dr. Dick Wursten – protestants predikant – borstelde een zeer gesmaakt biografisch portret van de prinses van Oranje dat helaas door de minder goede klankinstallatie niet door iedereen even goed kon verstaan worden. Dat was minder erg voor de nogal nietszeggende en al te relativerende toespraak van de Antwerpse bisschop mgr. Bonny. Tot slot werden namens de Nederlandse en Vlaamse regering bloemen neergelegd en klonk vanuit het publiek spontaan de zesde strofe van het ‘Wilhelmus’ en het ‘Gebed voor het Vaderland’: zelden waren die klanken meer op hun plaats.

In ‘zijn’ stadhuis stak burgemeester Bart de Wever zijn vreugde niet onder stoelen of banken en het was velen aan te zien dat zijn woorden in bijzonder goede aarde vielen. Niet het minst volgende passage die we graag letterlijk citeren:

Foto: Dick Wursten, Marc Van Peel, Bart De Wever, Theo Lansloot, Johan Bonny, Luk Lemmens boven de net onthulde grafsteen. (c) Doorbraak