Zegt de naam Hadja Lahbib u iets?
De Croo en de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib.
foto © Belga
In de regering De Croo is nu al 1 op 3 van de 20 (!) regeringsleden niet verkozen. Het technocratenkabinet haalt de neus op voor de democratie.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementHadja Lahbib is de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken in opvolging van Sophie Wilmès (die voor haar zieke man zorgt). Ze was de nieuwslezeres van de RTBF, heeft Algerijnse roots en woont in Schaarbeek. Ze heeft geen enkele politieke noch diplomatieke ervaring en kwam niet op bij de verkiezingen.
Lang leve de technocratie
In de regering De Croo is nu al 1 op 3 van de 20 (!) regeringsleden niet verkozen. Het ultieme technocratenkabinet haalt de neus op voor de democratie en volksvertegenwoordiging. Ze bewijst haar ivoren toren mentaliteit elke dag in dossiers als de criminele kernuitstap, haar verwelkomende migratiebeleid, de naïeve repatriëring van IS-terroristen en – recent – de schandelijke Irandeal.
-33 miljard
Intussen luidt de zoveelste toonaangevende instelling de noodklok over ‘s lands staatsfinanciën. Het Monitoringcomité voorspelt een krater in de begroting van 33 miljard euro tegen 2027, de slechtste begroting van het Westen. België is de zieke man van Europa.
Zuur
Éminence grise van de christendemocratie Koen Geens trok deze week aan de alarmbel. ‘Het federale niveau kan nauwelijks nog grote hervormingen doen, het enige wat ze kan doen is de uitgavenkraan verder opendraaien.’ Geef hem maar eens ongelijk, maar intussen blijft zijn partij wel lekker zitten in die regering en lijkt het erop dat de nieuwe voorzitter het leven in de Vlaamse regering graag verzuurt.
Stop de versnippering en verspilling
Om de inertie en geldverspilling van dit land tegen te gaan, moet er confederalisme komen. Om dit te bereiken heb je mogelijks minder en grotere politieke formaties en dus politieke herverkaveling via stembus en/of kieswet nodig. En een forse verlaging van de partijfinanciering. Zij vormt immers de levensverzekering voor al die kleine partijen. De huidige versnippering én verspilling zijn onhoudbaar. Het geld is op, de tijd is op en het geduld is op. Tijd om keuzes te maken.
En wat ben ik tevreden dat onze vier Vlaamse N-VA ministers (Diependaele, Jambon, Demir en Weyts) verkozen zijn voor en door het volk. Dat we dit maar blijven doen.
Als statement.
Categorieën |
---|
Theo Francken (1978) is master in de pedagogische wetenschappen. Hij was staatssecretaris voor Asiel en Migratie en is momenteel Kamerlid voor N-VA en burgemeester van Lubbeek.
In deze vrije tribune geeft Theo Francken zijn ongezouten mening over de resultaten van Open Vld in de recente peiling van DPG media.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.