JavaScript is required for this website to work.
post

2018, het jaar van de hond*

Want het is een vrije keuze om geen vrije keuze te hebben

Ann Moella21/12/2018Leestijd 4 minuten

foto © Reporters / Laif

Frappante feiten: vrouwen moeten thuis blijven, zich bedekken, kuis zijn en god vrezen. De nieuwe cultuur?

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Het absurde creationisme

‘En de Heer zei: Het is niet goed dat de man alleen is. Ik zal een helper voor hem maken. Uit de rib die God onze Heer bij de man had weggenomen, bouwde hij een vrouw en Hij bracht haar bij de man. […] Tegen de vrouw zei Hij: ik zal zeer vermeerderen uw zorgen, uw conceptie, de moeite uwer zwangerschap. In smart zult gij kinderen baren. En naar uw man zal uw begeerte uitgaan en hij zal over u heersen.’

Ik hoorde deze indoctrinatie nog een keer, in de tv-serie The Handmaid’s Tale. Sommige mannen (sommigen) lijken dát in hun typische geborneerdheid ook in het jaar 2018, het jaar van de hond, nog voor waar aan te nemen. Blijkt.

Het gaat altijd over hoeren

De toon werd begin van het jaar gezet door de Nederlandse rapper Boef, die er als trendsetter openlijk voor uitkwam dat kortgerokte vrouwen, ’s nachts cocktails drinkend in een discoclub, ‘kech’ genoemd mogen worden, want het zijn volgens hem dus hoeren. Punt. Je bent voor hem pas een goede vrouw als je braaf thuis zit, niks doet, als je lief bent en naar mama en papa luistert. Hij bedoelde het letterlijk.

Voorbeeldjes

Voorbeeldjes die u hier leest, horen nu eenmaal bij onze zo fel beoogde multiculturele samenleving. Ik geef er u enkele, ter herinnering.

Kortgerokte pitspoezen en ‘podiummeisjes’ die zegebloemen kussend uitreiken, – het zijn hoeren, bloemenhoeren. Onze nationale en gesubsidieerde staatszender VRT bracht heel even, in een vlaag van onbesuisdheid en tegelijk geraffineerd, dezelfde boodschap. Ook al werd het bericht snel verwijderd en bood de redactie verontschuldigingen aan, het gaf aan welke zieke opvattingen er in deze redactielokalen heersen.

Het is niets nieuws. Ik kreeg het zelf kortgerokt ook al te horen van een nog jonge, maar toch gesluierde dame: ‘of dat ik niet weet waar en hoe ik me moet gedragen (lees: ‘kleden’) in een migrantenwijk (Molenbeek) – ik ben diegene die met mijn zomerjurkje en loshangende haren niet geïntegreerd is’, zei zo’n gek mens me. Letterlijk.

Anekdotiek

Ik las tweets van achterlijkheid, die verklaarden dat de schande van Me Too nooit zou gebeurd zijn ‘wanneer vrouwen thuis zouden blijven, zichzelf goed zouden bedekken, kuis zijn en God vrezen’. De twitteraccount van deze heer Shabir Burhani werd inmiddels geschorst – de uitspraak werd hier nog geciteerd.

Herinner u overigens de Egyptische advocaat die in een televisiedebat verklaarde dat vrouwen in gescheurde jeans verkracht ‘moeten’ worden: het is zowat een nationale plicht!

Of de imam van Keulen, Sami Abu-Yusuf, die de jihadrape op oudejaarsavond logisch en onvermijdelijk vond omdat jonge vrouwen er zomaar bij liepen, geparfumeerd en onfatsoenlijk gekleed.

Anekdotiek? Ongetwijfeld. Gekke mensen, allicht. Maar het geeft wel aan wat in een islamitische gemeenschap de heersende opvatting is over vrouwen. We kennen overigens allemaal BV-moslims en columnisten die openlijk blijk geven van gelijkaardige ideeën. Dat werd in 2018 duidelijker dan ooit.

Zelfverminking

Enkele Nederlandse steden – Amsterdam, Rotterdam, Utrecht – verklaren nu een boerkaverbod niet te zullen naleven – u leest het hier. ‘Wij zijn conservatief’-auteur Othman El Hammouchi noemde dat op twitter ‘een lichtpuntje’.

In zijn gedachtegang is dat uiteraard ook zo: waarom zou je in onze westerse samenleving kontendraaiend enerzijds een hoofddoek toelaten en anderzijds een boerka dan opeens niet? Een boerka is nog méér dan een hoofddoek een symbool van ontmenselijking, dehumanisering – ik las ergens de term sociale zelfverminking. Maar ook dat kan wellicht een vrije keuze zijn zoals sociaal conservatieven en links-regressieven dat opvatten. Net zoals het een vrije keuze is om geen vrije keuze te hebben.

Wie het boek las van Darya Safai van weet wat vrije keuze in het al of niet dragen van de religieuze klederdracht precies betekent.

Trots

Staatssecretaris Theo Francken verwoordde het klaar en duidelijk in zijn 11-juli toespraak dit jaar. U vindt de integrale tekst hier op Doorbraak. Ik citeer even:

‘Wij houden van het nuchtere, zelfbewuste soms rebelse Vlaanderen. (..) Dat Vlaanderen dat politiek-correcte beeldenstormers kordaat wandelen stuurt. Of ze nu onschuldige kinderfeesten als zwarte piet willen afschaffen of de christelijke wortels van onze cultuur bannen uit onze stadhuizen. Of ze nu hoofddoeken willen toelaten op onze scholen of thuistalen van migranten promoten op de speelplaats. De Vlaming stapt daarin niet mee en hij heeft daarin gelijk. Trots zijn op Vlaanderen, op onze taal, ons verleden en onze cultuur, dat mág.’

‘De Vlaming stapt daarin niet mee en hij heeft gelijk’ – ik herhaal het nog even. Door sociaal-conservatieven blijkt deze zelfde Theo Francken nu ingedeeld te worden bij de … progressieven – jawel, conservatief mag je hem niet langer noemen.

Ja, 2018 had ook grappige momenten.

Handje schud

Ook in 2018 bleek een CD&V verkiezingskandidaat – met name Aaron Berger – behorende tot de chassidische gemeenschap – als jongeman reeds aangeleerd dat het nou net een teken van respect is om andere vrouwen geen hand te geven, om ze niet aan te raken. Geen #metoo toestanden daar bij orthodoxe joden!

Berger, die best wat aanzien geniet in zijn gemeenschap, zag dan ook geen enkele reden waarom hij nu plots wél handen zou gaan schudden. Einde politiek verhaal dus. Ook in fundamentalistische moslimkringen weigert men wel eens een vrouw een hand te schudden. Dat gebeurt zelfs hier tijdens de gemeenteraad in Molenbeek. Dat heeft dan eerder te maken met hun visie dat vrouwen onrein zijn. Vrouwen menstrueren namelijk en zijn dan emotioneel gestoord, volgens hun geloof. Daarom dat het voor een moslimman volstaat om één keer te verklaren dat hij wil scheiden , terwijl een vrouw voor de shariarechtbank drie keer moet terugkomen. Want misschien was ze de eerste keer emotioneel niet goed bij haar verstand. Of zo.

Mieke Vanhecke, kersvers Gent schepen van onder andere Protocol, vindt dat alvast geen punt, lees ik. Het stoort haar niet. Dat deed het bij Yasmien Naciri (@Smienos) wel. Als vrouwen onrein zijn, tweette zij, wat dan met mannen die 9 maanden door een vrouw gedragen werden? Onrein in het kwadraat? Zie, ik ben het eens met Yasmien!

Anti-feministen

Misogyne types die de rechten van vrouwen miskennen, hebben een beeld van vrouwen dat haaks staat op een moderne inclusieve samenleving. De schizofrenie waar zij het over hebben, zitten bijgevolg vooral in het eigen hoofd. Dat gaat dan over waanbeelden en hallucinaties, dat gaat over taqiyya en wolven in schapenvacht, dat gaat over de obsessie om dingen mooier voor te stellen dan ze zijn, dat gaat om het negeren van feiten in een dagelijkse realiteit, dat gaat over vrouwenonderdrukking voorstellen als een vrije keuze, dat gaat over vrouwen aan de haard (dat volgens hen helemaal geen discriminatie hoeft te zijn)… ziet u het beeld?

Beeld

Ik goot hun zelfvoldaanheid in een speelgoedemmertje en draaide het in een flukse zwaai om: het luchtkasteeltje dat even ontstond, werd door mijn 10-jarig dochtertje met een enkele vingerknip weggetikt. Dat is het zo wat.

* Het jaar van de hond: naast wat positieve kenmerken (eerlijk en loyaal,) zijn ook de karaktereigenschappen cynisme en pessimisme tekenend…

Onder deze schrijversnaam maakt Ann Moella deel uit van een Pajots bloggersduo "Moella & Verweer". Opgeleid als communicatiewetenschappers - vrij van elk dogma - willen zij het fake 'politiek correcte' denken doorprikken. Het waarnemen van 'framing' fenomenen genereert 'mixed feelings': van vermakelijk tot verontwaardiging.

Meer van Ann Moella

Oikofobie is geen lege doos, maar een bestaande realiteit. Deugkampioenen mogen roepen dat het niet bestaat. Ze sluiten zo diversiteit uit.

Commentaren en reacties