JavaScript is required for this website to work.
Religie

Advent is wachten op … in welke kerk een bom ontploft

Kurt Leuridan8/12/2019Leestijd 2 minuten
Een adventskrans en kerstboom in een kerk in Duitsland.

Een adventskrans en kerstboom in een kerk in Duitsland.

foto © Reporters / DPA

In Europa kunnen gelovigen vredevol de Advent en Kerstmis beleven. Op andere plaatsen in de wereld wachten ze bang af of er geweld komt…

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Bij het inchecken in het Sheraton hotel in Dubai, las ik ‘Thomas’ op zijn naamkaartje. Daarom veronderstelde ik dat de Indisch uitziende man christen was. Dus wenste ik hem bij het in ontvangst nemen van de kamersleutel een fijn Kerstfeest, het was tenslotte december en Advent. Hij dankte me en zei: ‘Het is beter nu, ze hebben een muur gebouwd rond onze compound, nu kunnen we geen stenen meer door het raam krijgen tijdens de kerstviering.’ De advent is bezig christenen, een periode van bezinning en wachten op de viering van de geboorte van Jezus.

Kerstmis in West-Europa

In West-Europa is de adventsperiode als christelijke periode zo goed als vervangen door wereldlijke aangelegenheden: Kerstmarkten werden Winterlanden, de adventskalender leeft verder onder de gedaante van de warmste week, en Kerstmis zelf is een ‘verplicht’ familiefeest met geschenken en een gezellig samenzijn.

De media, radio en TV, en de markteconomie, winkels en het internet, springen volop op deze trein en niemand neemt er aanstoot aan. Er aanstoot aannemen is ook nergens voor nodig op voorwaarde dat dit alles de vrije keuze is van mensen. Christenen in West-Europa kunnen vandaag nog in alle rust hun geloof in vrijheid beleven.

Wachten op explosie

Niet overal in de wereld is advent een bezinningsperiode over cadeaulijstjes of inzamelacties voor het goede doel. Op veel plaatsen in de wereld zijn christenen bang tijdens de adventsperiode. Afgelopen weekend nog, de eerste zondag van de Advent, werd de Protestantse Kerk in Hantoukara te Burkina Faso aangevallen door Jihadisten. Is dit het begin van de Advent, met andere woorden een bang afwachten tot een bloedige Kerstviering?

Sommigen kunnen zelfs niet met zekerheid stellen of ze nog Kerst zullen vieren. Ik zal geen poging doen om de bomaanslagen tijdens de Kerstvieringen van de laatste 20 jaar op te lijsten, maar iedereen herinnert zich ongetwijfeld nog de dodelijke aanslagen in Indonesië (2000), Nigeria (2011), Bagdad (2013) en de Filipijnen (2016). Een slechte voorbode dit jaar was de Paasviering in Sri Lanka waar een Islamitische splintergroep een ravage aanrichtte tijdens de Paasviering.

Het christelijk geloof staat in vele landen onder druk. In 144 landen vandaag mogen christenen hun geloof niet meer vrij beleven. Hiermee zijn de christenen een van de meest vervolgde minderheden ter wereld. Dit werd recent nog bevestigd in een internationaal rapport. Dit nieuws was echter geen headline. Wanneer je bent opgeblazen omwille van je geloof, zal het je worst wezen denk ik dan.

Wie is koning?

Tijdens de advent zou ik een warme oproep willen doen aan gelovigen, niet-gelovigen en ook aan andersgelovigen om de vrijheid die we hebben om ons geloof vrij te beleven te koesteren zolang het kan. Een warme oproep om te denken aan de christenen in het Midden-Oosten, Azië en Afrika die de advent beleven als een aanloop naar nieuw geweld tegen mensen die een ander geloof hebben. Geweld, dat jammer genoeg niet enkel verbaal twittergeweld is. Geloof wordt niet steeds verdrukt door de markteconomie zoals bij ons. Geloof wordt voornamelijk verdrukt door veranderende meerderheden en minderheden. Hierdoor ontstaan veranderende machtsstructuren. De verdringing van het christelijk geloof komt steeds dichter bij ons en hier mogen we in de adventsperiode ook even over bezinnen.

Kurt Leuridan ceo van Tokai uit Tienen en reist vaak doorheen Europa, Midden Oosten en Azië.

Commentaren en reacties