Het confederalisme voorbij
Nog voor het overleg erover begonnen is, heeft het Waalse triumviraat Magnette-Bouchez-Nollet het confederale model aan flarden geschoten.
Mark Deweerdt
Koninklijke Vivaldiverleiders, deel 2
Wilmes II als opmaat voor Vivaldi, een goed opgezet spelletje waar niet alleen N-VA slachtoffer van is. Ook CD&V zit tussen wal en schip.
Koninklijke Vivaldiverleiders
De informateurs sleutelen aan een Vivaldiregeling, terwijl de federale regering minstens de grootste partij van elke gemeenschap moet tellen.
Scenario’s voor een staatshervorming
Koen Geens legt de splitsing van de gezondheidszorg op de onderhandelingstafel, Egbert Lachaert blaast warm en koud tegelijk.
De fase van het mutisme
Informateurs Dewael en Laruelle kondigden aan zich in ‘mutisme’ te zullen hullen, een recept dat ook in het verleden weinig opleverde.
‘Liberte du père de famille’ en randfederaties pasmunt voor ‘Brussel 19’
Vandaag 50 jaar terug sprak Gaston Eyskens de historische woorden ‘De unitaire staat is achterhaald’, het startschot voor de staatshervorming.
Sleutelen aan de kieskringen
Tommelein en Coens willen kleinere kieskringen. In de Belgische geschiedenis is het sleutelen aan die kieskringen niets nieuws.
Wie b zegt, moet ook a zeggen
Georges-Louis Bouchez wil terug naar het unitaire België. Hij mag dat, maar moet dan ook de bescherming voor de Franstaligen laten vallen.
Vijftig jaar confederalisering
Ondanks de wijdverbreide allergie voor confederalisme, is België al vijftig jaar een deels confederale staatsconstructie.
‘Confederale’ afspiegelingsregering
De lange regeringsvorming duidt nog maar eens op een belangrijk euvel van de Belgische constructie: ze werkt niet. Confederalisme is logisch.
Gemiste kansen
Een jaar na de val van de regering staan de onderhandelingen nog nergens. Nochtans kon dat gemakkelijk worden vermeden. Mark Deweerdt verklaart.
Brusselse knoop raakt niet ontward
Om de vastgelopen grondwetsherziening en staatshervorming vlot te trekken, had eerste minister Gaston Eyskens (CVP) in september 1969 een werkgroep […]
Een verleden om trots op te zijn
Doorbraak presenteert met trots ‘Hugo in de jungle’ van Gaston Durnez. Mark Deweerdt bracht deze hommage aan Hugo De Ridder en Gaston Durnez.
Democratie aan de wurgpaal
Met ‘Schone schijn’ schreven Hendrik Vuye & Veerle Wouters opnieuw een politieke pageturner. Deze keer schieten ze met scherp op de Belgische particratie.
Begrotingsevenwicht op zijn Brussels
De Brusselse begroting swingt de pan uit, maar daar is in Vlaanderen amper aandacht voor. Nochtans vloeit er heel wat Vlaams geld naartoe.
‘De unitaire staat is achterhaald’
In 2020 ‘viert’ België 50 jaar regionalisering. Mark Deweerdt analyseert de aanloop van deze fundamentele herinrichting van de Belgische staat.
Partijvoorzitter speelt in zwaargewichtsklasse
In de particratie is een partijvoorzitter een machtige actor. En toch zullen ze bij sp.a en CD&V dit keer niet uit de eredivisie komen
Preformatie
Regeringsonderhandelingen leveren altijd nieuwe politieke woordenschat op in België. Mark Deweerdt licht toe waar het begrip ‘performatie’ (uit 2010) vandaan kwam.
De wet van de uitdijende formatienota
Van de weinige wetmatigheden in de politiek, is die van de uitdijende formatienota er één, stelt Wetstraatjournalist Mark Deweerdt vast.
Septemberverklaring dit jaar te vroeg
Bij de Septemberverklaring worden traditioneel de krachtlijnen van de begroting gegeven. Alleen, dit was geen Septemberverklaring.
‘Werkgroep der 28’ opent poort voor drieledige gewestvorming
Het federale België kwam in 1970 niet zomaar uit de lucht vallen. In een nieuwe reeks staat Mark Deweerdt stil bij de aanloop naar de staatshervormingen.
Een conservatieve contrarevolutie
De hoge scores voor ‘populistische’ partijen zijn een teken aan de wand: burgers keren zich tegen de dolgedraaide globalisering.
Regeringsvorming met tijdvenster
Sommige landen zetten een ‘timer’ op de regeringsvorming, als wortel dan wel stok voor politici. Misschien een idee voor onze grondwet?
Vlaamse socialisten grootste verliezer
Niet CD&V of N-VA zijn de grootste verliezers in Vlaanderen, maar de sp.a. In het Franstalige landsdeel verloor enkel cDH nóg meer.
