Belgisch surrealisme

Om wat scheef is recht te trekken heb je soms heel wat fantasie en ‘spinning’ nodig. Maar heel soms val je toch echt van je stoel vanwege de absurditeit van sommige beweringen die gemaakt worden om die Belgische constructie te redden. Zo stond te lezen in De Standaard van 24 februari dat Wallonië de economische long is van Vlaanderen, althans volgens Jean-Claude Marcourt (PS), Waals minister van Economie. Ik dacht eerst: ‘er staat “ecologische”’. Dat kon misschien best, gezien de bomen in de Ardennen en zo, maar nee, er stond ‘economische’.

De PS-minister beviel van deze boude uitspraak naar aanleiding van een nieuw rapport over de economische toestand van Wallonië. Want, zo staat er zwart op wit, Wallonië geeft 24 miljard euro uit aan Vlaamse goederen en diensten. Het rapport geeft toe dat de economische groei van Wallonië kleiner is dan die van Vlaanderen. Dat betekent dat de economische discrepantie tussen Wallonië en Vlaanderen alleen maar zal groeien. Rare long.

Tegenover Vlaanderen heeft Wallonië ook een negatieve handelsbalans (omdat het Waals Gewest minder produceert). Die financieren de Walen met Vlaamse financiële transfers (een slordige 12 miljard euro,  ongeveer de helft van de aangekochte zaken bij ons). Met andere woorden: Wallonië heeft een achterophinkende economie met stevige begrotingsdeficits, maar omdat onze zuiderburen met ons geld onze producten aankopen, moeten wij dankbaar zijn. Excellentie Marcourt: dat is geen economische long, maar een economische lintworm.

Minister Marcourt gaat verder: omdat Wallonië en Vlaanderen zo goed ‘verbonden’ zijn, moeten we onze economische activiteiten op mekaar afstemmen. Want als we te veel concurreren, gaat dat ten koste van elkaar. Dan wordt het een ‘zero sum game’. Blijkbaar gelooft de Waalse minister in het achttiende-eeuwse economisch mercantilisme in plaats van in de moderne economische wetenschap, die duidelijk maakt dat door concurrentie de welvaart juist vergroot wordt voor alle partijen. Concurrentie zorgt ervoor dat de gehele taart groter wordt, niet dat de ene een groter stuk pakt en de andere dus minder taart overhoudt.

Wel het laatste dat Vlaanderen moet doen, is zijn economie afstemmen op de restanten van de archaïsche Waalse staal- en wapennijverheid uit de negentiende eeuw, die omkaderd wordt door beleidsmakers die blijkbaar nóg archaïscher denken. Al een geluk dat de Waalse consument kan bogen op de performante Vlaamse economie. Die zorgt ervoor dat die verbruiker goedkopere en betere producten kan kopen dan de Waalse economie en overheid kunnen maken. En dat moet nog veel beter lukken als Wallonië en Vlaanderen uit elkaar gaan, want we maken beide deel uit van de vrijhandelszone die de Europese Unie is. Voordeel: de Waalse economie zou tenminste niet in slaap worden gewiegd door de Vlaamse-Waalse transfers, die blijkbaar absurde economische fantasieën toelaten.

Minister Marcourt staat niet alleen met zijn Belgische spinning. Minister Milquet gaf te kennen onthutst te zijn omdat twee Vlamingen (Veerle Baetens en Wim Willaert) tijdens de uitreiking van de Franstalige filmprijzen (de Magritte du cinéma) de prijzen voor beste acteurs binnenhaalden. Minister Milquet wist te zeggen dat het ‘zeker’ een signaal van openheid naar ‘andere’ talenten is (voor alle duidelijkheid, Baetens en Willaert acteerden in het Frans), maar vroeg zich af of dergelijk signaal wel nodig was. In een moeite vervolgde de minister dat er misschien moet worden nagedacht over het samengaan van de Vlaamse filmprijzen (de Ensors) met die van de Franstalige Gemeenschap. Smooth.

Twee Vlamingen winnen een filmprijs in Wallonië en het is ‘een signaal’. Is het volledig van de pot gerukt dat zij gewoon gewonnen hebben door uit te munten in wat ze doen? En er zijn gewoon ook meer Vlaamse acteurs die vloeiend Frans kunnen spreken dan omgekeerd… Zou het niet kunnen dat ze die prijs puur door talent gewonnen hebben? Er is heus geen Vlaams-nationalistische samenzwering aanwezig in de Waalse filmuitreikingen. Veerle Baetens in godsnaam! Deze dame deed in 2013 op de European Film Awards nog ongevraagd een emo-oproep tot behoud van België.

Wat dingen scheeftrekken om het gezicht van België wat te redden: we weten van wie het komt, en het hoort er blijkbaar bij. Maar beste Waalse politici, zullen we afspreken dat jullie doorgaans beter presteren dan Vlaanderen en jullie de Vlamingen niet langer nodig hebben als bestaansreden voor België? Nu brengen jullie ons Vlaams-nationalisten ermee in de war. Dank.

De auteur is woordvoerder van de Vlaamse Volksbeweging.

Foto: (c) Reporters