De juiste vrouw op de verkeerde plaats

Het cv van de oppositieleidster kan kort worden samengevat: Yasmine Kherbache is een gewilde vrouw. Steeds werd de advocate met Algerijnse wortels geroepen tot een nieuwe taak. Frank Vandenbroucke koos haar uit voor zijn kabinet, Ingrid Lieten vroeg haar om de machtige kabinetschef Dirk Van Melkebeke te vervangen, Di Rupo bood haar een topjob in zijn kanselarij en Patrick Janssens toverde haar als wit konijn op zijn Stadslijst. Dat laatste kan nu een miscast blijken te zijn. Een Antwerpse socialist: ‘Ze was bedoeld als de allochtone sp.a-schepen waar men al jaren om vroeg. Yasmine is het beste bewijs dat Patrick vast geloofde in zijn overwinning.’

Kherbache had inderdaad het gedroomde profiel voor een Antwerpse (super)schepen. Jarenlange dienst op socialistische kabinetten hebben haar geleerd om te gaan met complexe dossiers. Vriend en vijand beamen dat Kherbache kan onderhandelen en netwerken. Haar achtergrond is een bijkomende troef: Kherbache verbeeldt het multiculturele Antwerpen nu eenmaal beter dan een Voorhamme of een Verbist.

Ook de keuze om Kherbache te verkiezen als fractieleidster in de Antwerpse gemeenteraad en voorzitter van sp.a-Antwerpen leek logisch. Kherbache bekleede de tweede plaats op de lijst en heeft met 6660 naamstemmen een uitstekend resultaat behaald. Kherbache scoorde een pak beter dan Güler Turan (3933 stemmen), Leen Verbist (2411) of Liesbeth Homans (5148). Bovendien kan ze op vele punten worden gezien als de complete tegenpool van burgemeester Bart De Wever. Haar functie in het kabinet van Di Rupo verleent een extra (mediatieke) dimensie aan de confrontatie met De Wever. Al bij haar intrede in de campagne voorspelden commentatoren een bovenlokale clash tussen de kabinetschef van de premier en de belangrijkste tegenstander van die premier. Voorlopig leidt dit federale aspect niet tot verhitte discussies in de Antwerpse gemeenteraad. De Wever wordt door velen verdacht van het voeren van een permanente campagne, maar heeft tot nu toe niet ingespeeld op de beroepsactiviteiten van de sp.a-fractieleidster.

Sinds de verkiezingen kwam de job van Kherbache maar één keer in beeld. Nadat in Vlaanderen heisa was ontstaan over de koninklijke kerstboodschap, distantieerde Kherbache zich van Di Rupo, die de tekst had goedgekeurd. Haar baan als kabinetschef lijkt meer een handicap dan een troef. Kherbache moet in de kanselarij waken over de socio-economische dossiers – een hele kluif in economisch barre tijden. Toen de kandidatuur van Kherbache bekend werd, liet een woordvoerder weten dat de kabinetsdirecteur socio-economische zaken zou aanblijven tot de verkiezingen. De campagne zou ‘avond-, vakantie- en weekendwerk’ worden. De vraag is of avonden, vakanties en weekends volstaan om oppositie te organiseren in een stad als Antwerpen.

Voorlopig laat Kherbache zich niet opmerken door snedige oneliners of gevatte replieken. Ze is veel meer diplomate dan polemiste. Als kabinetschef in de Vlaamse regering heeft ze trouwens geruime tijd goed samengewerkt met N-VA’ers. Met haar terughoudende stijl zal ze zeker een bepaald publiek aanspreken. Maar zal dat ook volstaan om de kiezers terug te winnen die sp.a bij de vorige verkiezingen verloor aan PVDA?

De cultuurminnende Kherbache heeft goede contacten binnen de artistieke wereld. Ze begon haar carrière trouwens als lobbyiste voor een belangenvereniging van beeldende kunstenaars. Aan haar contacten met volkse of allochtone verenigingen moet naar verluidt nog worden gewerkt. Kherbache wordt omschreven als een sociaaldemocrate in de stijl van Janssens. Meer manager dan ideoloog. Maar is dat niet de koers die de Antwerpse socialisten de sjerp heeft gekost?

Wat een toptransfer moest worden, is uitgedraaid op een avontuur. De uitdagingen voor sp.a Antwerpen zijn enorm: zonder enige ervaring en na een eeuwigheid beleidsverantwoordelijkheid plots een oppositiestem vinden, ideologisch herbronnen en de weggelopen kiezers terughalen bij extremistische partijen op de linker- én rechterflank. Voor het eerst in haar leven is Yasmine Kherbache geroepen tot een taak waar ze allesbehalve het geknipte profiel voor heeft. Zal ze vriend en vijand verrassen? Of zal ze bij de verkiezingen in 2014 weer een nieuwe roeping ontvangen?