Meer democratie en minder politici

Binnen enkele maanden mogen we voor het eerst in jaren weer eens onze stem laten horen. Eerst gemeenteraadsverkiezingen in oktober, dan in het voorjaar van 2019 parlementsverkiezingen. De politieke partijen worden met de dag zenuwachtiger. Geen kans laten ze onbenut om mekaar te bestoken. Hoe meer relletjes in de media, hoe liever ze het hebben. Van een regering die bestuurt is al lang geen sprake meer. Maar wie eens met de man in de straat spreekt, merkt een schokkend cynisme. De politiek luistert niet naar de mensen. Heeft stemmen nog wel zin? De politici beloven veel, maar doen na de verkiezingen gewoon het omgekeerde. De mensen zijn die politieke spelletjes kotsbeu. Ze hebben genoeg van politici die een toneelstukje opvoeren. Ze willen oplossingen voor concrete problemen in hun dagelijks leven.

Waarvan liggen de mensen wel wakker?

Bijna de helft vindt dat de massamigratie teruggedrongen moet worden. Vier op de tien voelt zich vreemdeling in eigen land en vindt dat vooral islamitische immigratie een bedreiging vormt voor onze manier van leven. Vlamingen voelen zich steeds minder thuis in eigen land. Zeven op de tien vreest dat hij niet over een deftig pensioen zal beschikken. Meer dan de helft maakt zich zorgen over de toekomst. Zeven op de tien is ervan overtuigd dat de volgende generatie het slechter zal hebben. Nog nooit werden zo weinig baby’s geboren.

Maar de oude politieke partijen bieden geen antwoord op deze bezorgdheden. Wie kan ze ongelijk geven? Ook deze regering schuift net zoals alle vorige keer op keer de factuur van het wanbeleid door naar de gewone Vlamingen die zich te pletter werken, maar het steeds moeilijker hebben de eindjes aan mekaar te knopen. Een schrijnend voorbeeld is dat steeds meer gezinnen hun energiefactuur niet meer kunnen betalen door Turtel- en andere taksen, verhoging BTW op energie, etc. Deze regering verhoogde de pensioenleeftijd en verlaagde het kindergeld. Besparingen op onze eigen mensen.

Een nieuwe wind door Europa

Onze zusterpartij FPÖ in Oostenrijk doet precies het omgekeerde. Ze geven belastinggeld terug aan de Oostenrijkers. Ze hebben maar één leidraad: Oostenrijk eerst. Ze verhoogden de minimumpensioenen, verhoogden het kindergeld en verlaagden de uitkeringen voor asielzoekers en schaften het kindergeld buiten de EU af. Oostenrijk controleert opnieuw zijn grenzen en wil naar nul asielzoekers evolueren. Natuurlijk gaat dat stap voor stap. Maar tenminste in de goede richting.

België echter, blijft ondanks alle straffe tweets en stoere verklaringen het braafste leerlingetje in de Merkelklas. Niet minder dan een half miljoen extra vreemdelingen lieten ze al binnen. Migratie is zoals water, het zoekt de weg van de minste weerstand. Overal in Europa is de kiezer aan het revolteren tegen de oude politieke partijen die een pro-immigratiepolitiek voerden. Er waait een nationalistische wind door Europa. Denemarken controleert zijn grenzen. Hongarije en Polen nemen geen islamitische vluchtelingen op. Italië zegt met Matteo Salvini resoluut neen tegen migratie. Hij sluit zonder pardon de havens voor de NGO-ferrydienst vanuit Afrika. De mensen zijn het kotsbeu. Basta! Theo Francken moest met schaamrood op de wangen toegeven: ‘Salvini doet wat hij beloofde.’ En dat zijn Belgische politici duidelijk niet gewend.

Hoop op een betere toekomst

Het hele Belgische systeem is erop gericht gewone mensen zo min mogelijk inspraak te geven. We moeten nog wel ritueel gaan stemmen, maar ten gronde verandert er nooit iets. En als er iets verandert, verbetert het niet. Criminelen worden vrijgelaten, plegen aanslagen en minister Geens blijft gewoon aan zijn stoel plakken. Er gaapt een gigantische kloof tussen wat mensen willen, wat politici beloven en wat de regering doet. Daarom verliest ook deze regering bij elke peiling de meerderheid. Twee op de drie willen deze regering weg. Maar toch stelde De Wever herhaaldelijk verder te willen doen met deze regering na de verkiezingen. Om vervolgens te opperen dat de dash uit deze ploeg is. Tenslotte komt Siegfried Bracke opnieuw met een bocht: na 2019 zou men wel eens met de PS kunnen besturen.

Het rapport van deze regeringsdeelname is vernietigend. Meer migratie, meer staatsschuld, meer transfers. De realiteit is: om iets te veranderen, moet je België zelf veranderen. De communautaire diepvries heeft enkel maar als resultaat dat de Belgische status-quo bevestigd wordt, dat Vlamingen moeten blijven betalen voor een failliete Waalse overheidseconomie en dat N-VA de Vlamingen ervan moet overtuigen dat België prima werkt… zolang zij maar de postjes bezetten.

Meer democratie is goed voor ons

De oude partijen zijn verantwoordelijk voor de maatschappelijke soep waarin we terecht gekomen zijn. Van die oude partijen moeten we niets meer verwachten. We moeten onze toekomst in onze eigen handen kunnen nemen. En daarvoor hebben we vooral minder oude politiek nodig. Net zoals sociale media de politiek-correcte censuur van de massamedia omzeilen, hebben wij bindende referenda nodig om het immobilisme van die oude politiek buitenspel te zetten. De Vlaamse regering moet geleid worden door iemand waarvoor de mensen kiezen, en die zijn functie niet te danken heeft aan de partijhoofdkwartieren en achterkamertjes. Onze minister-president moeten we rechtstreeks kunnen verkiezen. Tenslotte moeten alle Vlamingen, net zoals in Nederland, in één Vlaamse kieskring verenigd worden. Politici moeten niet partijbelang, eigenbelang of lokaal belang dienen, maar het algemeen belang van alle Vlamingen op de eerste plaats zetten. En dat kan maar als ze elke Vlaming op eenzelfde manier moeten overtuigen. Vlaams Belang wil de samenleving terug aan de gewone Vlamingen geven. En dat kan enkel door meer democratie en minder politici.