Een onverdoofd zoenoffer voor de Islam
sp.a én CD&V plat op de buik voor de moslimgemeenschap
In het debat over onverdoofd slachten tonen sp.a én CD&V zich van hun slechtste kant: alles moet wijken voor de lieve vrede met moslims.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementEen stoffige betonnen vloer, roestig hekwerk om de dieren te scheiden, grote lappen plastic om het bloed op te vangen. De ’tijdelijke’ slachtvloeren die elk jaar worden opgezet voor het islamitische Offerfeest zijn vaak smerig, onhygiënisch en ongeschikt voor een humane slachtprocedure. In het verleden werden zelfs schuren en sportterreinen ingezet als ’tijdelijke slachtvloer’. De tijdelijke slachtvloeren komen niet eens in de buurt van de strenge normen voor erkende slachthuizen. Nochtans mag er van Europa alleen onverdoofd geslacht worden in erkende slachthuizen, of equivalenten die minstens even hygiënisch en humaan zijn.
België heeft de Europese regelgeving jarenlang straal genegeerd. Ben Weyts, als Vlaams minister onder meer bevoegd voor Dierenwelzijn, kondigde in september 2014 aan dat het Offerfeest vanaf 2015 enkel nog terecht zou kunnen in erkende slachthuizen voor een onverdoofde slacht. Daarmee wil de N-VA’er Vlaanderen in lijn brengen met de Europese regels, maar ook een rechtszaak vermijden. Het is geen geheim dat dierenrechtenorganisaties zoals Gaia al even een klacht voorbereiden tegen de tijdelijke slachtvloeren. Weyts gaf het Offerfeest ‘oude stijl’ nog één jaar respijt, en vanaf 2015 moet het voortaan volgens de regels.
Halsstarrig halal
Dat er niet meer onverdoofd geslacht zal mogen worden op tijdelijke slachtvloeren, zint veel Vlaamse moslims niet. Er wordt druk gegoocheld met praktische bezwaren: er zou in de erkende slachthuizen te weinig capaciteit zijn om alle Vlaamse moslims terwille te zijn. Sommige moslims zouden zich ook ver moeten verplaatsen om een erkende slachtvloer te bereiken. sp.a schaart zich aan de zijde van de conservatieve moslims. Iemand als Ingrid Lieten schuwt het populisme niet: ‘Elke Limburgse moslim zou naar Antwerpen moeten rijden met een schaap in de koffer‘.
Ook de houding van CD&V is pijnlijk. In Brussel zit de post Dierenwelzijn bij de christendemocraten, en daar zegt staatssecretaris Bianca Debaets letterlijk: ‘Alleen al de te kleine capaciteit van het slachthuis van Anderlecht is een voldoende argument om de tijdelijke slachtvloeren juridisch in orde te verklaren‘. Lees dat gerust nog eens opnieuw: het gebrek aan erkende slachthuizen rechtvaardigt volgens CD&V elk alternatief. Een beetje zoals zeggen dat iemand zonder werk al zijn eten mag stelen.
Inhoudelijk klopt er maar weinig van de kritiek. Vlaanderen telt relatief weinig slachthuizen die gericht zijn op schapen en geiten, maar daar staat tegenover dat het Offerfeest zich eigenlijk uitstrekt over meerdere dagen en dat er dus ook meerdere dagen zijn waarop geslacht kan worden. Vandaag kiezen Vlaamse moslims massaal voor de eerste dag, maar een meer gespreide slagorde zou de slachtcapaciteit in erkende slachthuizen meteen verdubbelen of zelfs verdrievoudigen.
Het is ook niet waar dat alleen onverdoofd geslachte dieren halal zijn voor het Offerfeest. Omkeerbare verdoving is ondertussen goed ingeburgerd in de moslimwereld. Het grootste moslimland ter wereld, Indonesië, past omkeerbare verdoving toe, net als de grootste exporteur van halal schapenvlees ter wereld, Nieuw-Zeeland. Ook in landen als Jordanië, Maleisië en de Verenide Arabische Emiraten wordt al lang verdoofd geslacht. Dat er nog zoveel Vlaamse moslims absoluut onverdoofd willen slachten, is stilaan een aberratie.
Totaalverbod
Als de houding van de Vlaamse moslims al een raadsel is, dan zijn de uitlatingen van sp.a en CD&V wel helemaal onbegrijpelijk. CD&V maakt deel uit van de Vlaamse regering, waar de bevoegde minister Weyts niet van plan lijkt om zijn houding te versoepelen. Ondertussen wil ook de Waalse regering, gedomineerd door de zusterpartij van de sp.a, komaf maken met de tijdelijke slachtvloeren in het zuiden van het land. Je zou bijna gaan denken dat politici als Lieten of Debaets gedreven worden door enig electoraal opportunisme: slachtvee in ruil voor kiesvee.
Finaal is er geen enkele reden waarom Vlaanderen geen werk zou maken van een totaalverbod op onverdoofd slachten. Een slachtprocedure mét verdoving is veel humaner voor de dieren, en ook de Islam verbiedt het niet. Het is schrijnend dat zoveel politici liever buigen voor traditionalisten dan eindelijk de inhaalbeweging inzake dierenwelzijn in te zetten. De minderheid die absoluut zeker wil weten dat het lapje schaap op het bord ooit onverdoofd de keel kreeg overgesneden, moet dan maar uit het buitenland geïmporteerd vlees serveren. Vlaanderen zou beschaafd genoeg moeten zijn om ook schapen en geiten een waardig levenseinde te gunnen.
Wallonië is nog gekker links dan Syriza in Griekenland – en de hele wereld moet dat weten.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.