JavaScript is required for this website to work.
post

Elections 2014

De kleintjes tellen

Tom Garcia18/4/2014Leestijd 3 minuten

Terwijl de komende federale verkiezingen door de twee grootste partijen van het land afgeschilderd worden als een titanenstrijd tussen hen beide, is het politieke landschap uiteraard veel diverser dan dat. Gelukkig maar. Zo zijn er ook in Wallonië, naast de grotere partijen, nog andere klokken die luiden.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

De grootste outsider is zonder meer de ultralinkse PTB-Go, zusterpartij van ‘onze’ PVDA+. In de jongste peiling van La Libre Belgique/RTBf haalt de Waalse arbeiderspartij maar liefst 8,1%, waarmee ze zeer dicht bij de 9,4% van de Franstalige christendemocraten komen. Het ziet er inderdaad naar uit dat de PTB-Go van voorzitter Raoul Hedebouw de grote revelatie wordt op 25 mei. Het hoeft niet gezegd dat vooral de PS flink verveeld zit met deze concurrent op hun linkerkant. Het succes ervan maakt immers duidelijk hoezeer de socialisten naar het midden en dus naar rechts zijn opgeschoven en ondermijnt elke aanspraak die zij maken op ‘sociale’ thema’s.

Op de voorstelling van hun verkiezingsprogramma vorige dinsdag (15 april 2014), richtte de PTB-Go dan ook alle kanonnen op de PS en hun sociaal desastreuze beleid. ‘België is het paradijs voor de rijken en de hel voor de arbeiders!’, stelde de Henegouwse lijsttrekker voor de kamer Marco Van Hees strijdvaardig. ‘Onder deze regering hebben 17% meer mensen beroep moeten doen op het ocmw, terwijl de rijken tegelijk ook rijker zijn geworden.’ En de oplossing zal niet van de PS komen, zei hij, ‘een verkozene van de PTB-Go is veel meer waard in het parlement dan een verkozene van de PS die zich moet plooien naar de richtlijnen van de machtsgeile partijleiding.’

Waals rechts

Net achter de PTB-Go verdelen drie rechtse partijen nog zo’n 10% van de kiesintenties. De grootste onder hen is de Parti Populaire met 5,5%, gevolgd door de FDF met 2,7% en La Droite met 2,4%. Deze kleinere rechtse partijen verliezen wel terrein in vergelijking met de vorige peilingen. Hoewel het verlies van deze partijen vooral ook te wijten is aan de opkomst van een paar nieuwe rechtse partijtjes, is het duidelijk dat rechts niet echt aanslaat bij onze zuidervrienden. Misschien omdat de PS al rechts genoeg is?

Mochten alle kleinere rechtse partijen zich verenigen in één rechts Waals front zouden ze samen tot 12,6% kunnen halen, waarmee ze toch een derde plaats zouden innemen na de PS en de MR. En belangrijker misschien nog: indien alle percentages van de kiesintenties op niet-traditionele partijen samengevoegd worden, bijkt dat ook zo’n 28% of bijna een derde van de Walen het niet zo begrepen hebben op de vier ‘groten’ PS, MR, cdH en Ecolo.

En de wallinganten?

Ook in Wallonië leeft de gedachte aan het opdoeken van de Belgische constructie, zij het veel bescheidener dan in Vlaanderen. De ‘grootste’ onder hen is Wallonie d’Abord, een rechts-nationalistische partij die zich vooral keert tegen de volgens hen inhalige N-VA en haar ‘vazalpartijtjes’ sp.a en CD&V. Volgens hen is het doel van de Vlaams-nationalisten het uitkleden en vooral leegplunderen van de Belgische staat, zodat de Walen daarna met lege handen achterblijven. De traditionele Franstalige partijen zullen daarbij ongetwijfeld verregaande toegevingen doen om toch maar aan de macht te blijven. Het is dus voor Wallonie d’Abord zaak om de belangen en verworvenheden van Wallonië met hand en tand te verdedigen.

En dan is er ook het Rassemblement Wallonie France (RWF), volgens dewelke de oplossing voor alle problemen een hereniging van Wallonië met Frankrijk is. Volgens deze partij staat het vast dat België vroeg of laat zal barsten. ‘De officiële beleidsmakers en de het Vlaamse patronaat geloven niet meer in België’, aldus de partij, en met de groeiende aanhang van de N-VA wordt het volgens hen ook duidelijk dat steeds meer Vlamingen zich niet meet thuis voelen in het Belgische verhaal. Het is dus best dat Wallonië zich op de splitsing voorbereidt en volgens het RWF wil dat zeggen dat moet onderzocht worden op welke manier Wallonië een volwaardige Franse région kan worden.

Hoewel al deze kleinere partijen, met uitzondering van PTB-Go, ook na 25 mei weinig in de pap te brokken zullen hebben, maakt hun gezamenlijke gewicht van zo’n 30% toch duidelijk dat het politieke discours verder reikt dan uit de media mag blijken en dat de traditionele partijen, met de christendemocraten op kop, ook bij onze zuidervrienden problemen krijgen met hun geloofwaardigheid.

 

Foto: Raoul Hedebouw (PTB) © Reporters

Tom Garcia (1967) is zelfstandig reclameman met grote interesse voor migratie, integratie en gemeenschapsvorming. Hij is bezieler en kernlid van Vlinks.

Meer van Tom Garcia

100 jaar geleden stierf de linkse activist Herman Van den Reeck. Hij raakte zwaargewond door een politiekogel tijdens een Vlaams-nationale betoging. Daarmee werd hij een icoon van een aparte generatie.

Commentaren en reacties