Geen cordon rond N-VA, wel rond DNA

Het begrip cordon sanitaire is genoegzaam bekend, klik er Wikipediaop aan. Het werd ooit rond het Vlaams Blok gelegd en overgeërfd door het Vlaams Belang. Die partij mocht/mag deelnemen aan verkiezingen maar niet en nergens mee besturen. Volgens de ene opgelegd door de boze wereld, volgens anderen uitgelokt door het boze blok. Over de aanleiding zijn de meningen verdeeld, het feit is onbetwist.

Sommigen dromen van een cordon rond N-VA, anderen vinden het idee een nachtmerrie. Vaststellend dat N-VA deelneemt aan het bestuur van talrijke gemeenten moet formeel besloten worden dat er geen cordon sanitaire ligt rond die partij. Ze mocht na de verkiezingen van 2010 ook maandenlang mee aanschuiven bij de regeringsonderhandelingen en niemand  sloot een deelname aan de Belgische regering uit. De partij is al jarenlang leverancier van Vlaamse ministers.

Maar misschien wordt in 2014 wel zo’n politieke schutkring opgetrokken? Al dagenlang ligt bladzijde 76 van De Standaard van 7/8 september 2013 open op mijn tafel. De titel ‘De Wever mag premier worden’ laat weinig te raden over. Bart Brinckman analyseert daaronder in ‘de handelingen’ de politieke toestand. We tikken de openingszinnen over: ‘CD&V en Open VLD rekenen wat graag op de N-VA om sociaal-economische hervormingen door te voeren in een federale regering zonder de PS van Elio Di Rupo. Maar dan zal voorzitter Bart De Wever eindelijk klare wijn moeten schenken.’

Wie sprak daar van een cordon sanitaire? De Wever mag zowaar premier worden. In De Morgen liet PS-voorzitter Magnette optekenen dat hij liever niet met N-VA scheep gaat, maar als het moet, ja dan moet het maar. Zelfs de PS legt geen cordon rond De Wever en diens partij.

Maar hij moet, dixit Brinckman, dus wel klare wijn schenken. En uit welk vaatje moet die klare wijn getapt worden? Wetstraatwatcher Brinckman: ‘Dan moet de partij haar confederale eisenbundel thuislaten.’ Het werd de voorbije dagen door meer commentatoren wel dan niet rondgebazuind: een centrum-rechts economisch beleid en confederalisme kunnen niet samen gerealiseerd worden. Blijkbaar moet het oordeel van de kiezer daarbij niet afgewacht worden wegens irrelevant. (Lees daarover: ‘Mag de kiezer in 2014 ook meespreken?’)

Dat tweede, het confederalisme, kan trouwens hoe-dan-ook niet doorgevoerd worden. Waarom niet? Omdat de andere partijen daarover niet willen praten. Lees: omdat daarrond wel een cordon sanitaire wordt getrokken. Geen schutkring rond N-VA maar wel rond de DNA van die partij. Een deeltijds cordon als het ware.

Want wat is N-VA zonder haar communautaire programma? Volgens Brinckman ‘een partij als de andere’. Misschien niet helemaal als de andere, maar zeker een partij die aanvaardbaar wordt voor de andere. Zonder haar DNA wordt N-VA een perfecte regeringspartner in België.

N-VA wil tot elke prijs het scenario van na de verkiezingen 2010 vermijden en zoekt koortsachtig naar de toverformule. De andere partijen wensen het scenario van na 2010 dan weer juist heel graag te herhalen maar dit keer met meer succes.

Ook na 2010 wilden de andere partijen N-VA nadrukkelijk en graag in de regering. Die partij bedankte daarvoor omdat ze vaststelde dat er geen communautaire copernicaanse omwenteling in zat. Had ze zich opgesteld als ‘een partij als de andere’ dan stond de regeringsdeur wagenwijd open, onder het door de concurrenten gehuldigde motto: ‘if you can’t beat them, let them join you’.

De poging van de andere partijen om N-VA te compromitteren in een regering die niet echt verschilt van wat we gewend (en de N-VA kiezers beu) zijn, is echter mislukt. De klassieke partijen willen het na 2014 zeker nog eens proberen. Want als ze N-VA kunnen verleiden om zich om te vormen tot een soort CD&V/Open Vld-mengeling, dan verdwijnt de angel uit het beest. Het Volksunie-scenario voor N-VA is en blijft natuurlijk de natte droom van alle concurrerende partijen.

‘Welk scenario?’, vragen jongere lezers. ‘Volksunie, dat is een partij die intussen verdwenen is’, legt de wat oudere uit. ‘Ah, vandaar’, snapt de jongere meteen als die wat bij de pinken is.

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>