Gene kattenpis!

Velen voelen zich geroepen, maar weinigen zijn uitverkoren – dat geldt in het bijzonder voor coöptatie in de Senaat. Binnen de N-VA, zoals binnen elke andere partij, voerden talrijke gegadigden de voorbije week druk campagne om een van de twee kostbare zitjes als gecoöpteerd senator binnen te rijven. Hebben het onder meer niet gehaald: Voerenaar Huub Broers (die het zeer graag wou) en professor Matthias Storme (die misnoegd was om zijn onverkiesbare plaats op de Europese lijst). Naast hen nog een pak mindere goden die probeerden om de nodige handtekeningen voor een statutaire kandidatuur bij elkaar te krijgen.

Ook daarom was Jan Becaus een nuttig wit konijn: door de coöptatie van een extern figuur kon de partijtop op een meer elegante manier mensen teleurstellen. Het is nu eenmaal makkelijker om mensen te laten vallen ten gunste van een nieuwkomer die ontegensprekelijk een meerwaarde betekent voor de partij.

De voorbije dagen deed het gerucht reeds de ronde binnen N-VA: een ‘bekend figuur’ met ‘een uitstekende reputatie’ zou de partij versterken. Becaus geniet veel respect in brede lagen van de bevolking en zijn overstap toont de N-VA als een steeds bredere partij, die een divers publiek aanspreekt en kwaliteitsvolle mensen kan aantrekken. Het nieuws past ook in een bredere strategie om het imago van de partij bij te vijlen, en intussen de N-VA duurzaam te verankeren als Vlaamse volkspartij.

Tegelijk is Becaus ook geen bedreiging voor gevestigde waarden. Bij de volgende verkiezingen zal de gewezen nieuwslezer 71 jaar oud zijn. Becaus kan nog vijf jaar lang ingezet worden als sympathiek uithangbord, om daarna definitief met pensioen te gaan. Als er een regering zonder staatshervorming komt, kan de ‘confederale omslag’ bovendien verder voorbereid worden in de luwte van de Senaat. Wellicht is Jan Becaus de geknipte persoon om die gestage evolutie in de tussentijd te verkopen aan het Vlaamse tv-publiek. 

Toch is niet iedereen binnen N-VA even onverdeeld gelukkig met de komst van Becaus. Je hoefde na de officiële bekendmaking van de coöptatie niet al te lang rond te bellen om een paar kritische geluiden te horen. ‘Een dikke middenvinger naar veel militanten’, zei iemand. ‘Een zoveelste machtsdemonstratie van de top, die partijbestuur en partijraad degradeert tot applausmachine’, aldus een ander. ‘Wanneer komt Ivan De Vadder?’ vroeg een derde sarcastisch. En nog: ‘Als we zo kwistig worden met mandaten, valt het zéker te hopen dat we in die federale regering geraken’.

Jan Becaus heeft veel fans. Nu nog nieuwe vrienden maken. 

Foto: (c) VRT