Godsdienst verdient een plaats in het onderwijs

Geloven en religie in het algemeen staan alsmaar meer en meer onder druk in onze seculiere maatschappij. Geloof  en godsdienst is een privé-zaak, een zaak van het individu, zo stelt men. Ik kan me daar nog mee akkoord verklaren, hoewel ik vind dat geloof ook waarde heeft voor de maatschappij. Hoe dan ook vind ik wel dat geloof een plaats verdient in ons onderwijs.

We krijgen in onze basisopleiding van lagere school tot en met middelbaar allemaal vakken waarin we ons later niet specialiseren, maar die ons wel een algemene vorming meegeven en ons laten proeven van wat we misschien wel interessant vinden. Sommigen vinden geschiedenis saai, anderen krijgen er niet genoeg van. Idem voor muziek, wiskunde, wetenschappen, economie… Maar als het over geloof gaat, gaan er unisono heel wat stemmen op die zeggen dat geloof geen plaats heeft op school.

Atoombommen

Waarom eigenlijk? Zeker in het licht van een basisopleiding die een zicht op de wereld moet geven en laat proeven van wat er allemaal bestaat, zou er verder geen betoog meer hoeven te zijn om geloof wel een plaats te geven tijdens het schooljaar. Zelfs voor wie vooral kijkt naar de duistere kanten van religie, zou het duidelijk moeten zijn dat het geen kwaad kan om kinderen hiervan de basis mee te geven. Atoombommen bestaan ook dankzij fysica; niemand schrapt dat vak omwille van dit deelaspect.

Geloof wordt momenteel in een verdomhoekje gezet omdat er fanatici zijn die de naam van hun god misbruiken voor doeleinden die weinig met geloof te maken hebben. Dat duistere aspect van religie zullen we niet uitroeien door het dood te zwijgen. We zouden integendeel als maatschappij sterker staan als meer mensen geloof zien als iets wat het beste in ons naar boven kan brengen.

Keuze voor godsdienst

Ouders vinden alsmaar meer dat ze de vrijheid van hun kinderen mogen inperken door keuzes voor hen te maken. Je hoort dan dat kinderen de vrijheid hebben om zelf voor geloof te kiezen als ze oud genoeg zijn. Maar hoe kunnen ze kiezen voor iets wat ze niet kennen? Of wilt u dat ze keuzes maken als puber wanneer ze vaak bezig zijn met zingeving van het leven op basis van kennis die ze vergaren op het internet? Laat u de seksuele opvoeding van uw kinderen ook over aan de youporn’s van vandaag?

Nochtans is het de taak van de opvoeding om kinderen waarden mee te geven. Is het dan zo fout om te zorgen dat ze alleszins een basis mee krijgen over geloof? Misschien zou de discussie er eerder moeten over gaan dat men naast de keuze om één bepaalde religie onderwezen te krijgen, dat men een algemeen vak ‘religie’ in het leven roept die alle wereldgodsdiensten belicht zodat opgroeiende kinderen een onderbouwde keuze kunnen maken. Een vak dat vertelt over Christus, Jahweh, Boeddha, Allah en alle andere goden die in het rijtje thuis horen.

Onbekend is onbemind

Vele mensen klagen echter over geloof omdat ze zich overspoeld voelen door mensen die hun geloof wel zichtbaar omarmen in hun leven. Om het bij naam te noemen: de Islam. Men vecht tegen dit gevoel omdat men deze religie niet kent. Als reactie kent men niet eens meer het geloof dat traditioneel in onze cultuur sterk staat. Het is tegenwoordig al nieuws als twee moeders vaststellen dat het jammer is dat zelfs vormelingen niet eens meer naar vormselcatechese gaan om meer te leren over hun geloof waar ze zichtbaar, om diverse redenen, schijnen voor te kiezen.

Om al die redenen is het meer dan ooit nodig dat geloof een plaats verdient in onze scholen. Het is dan ook mijn oprecht gebed dat geloof nooit geschrapt zal worden uit de eindtermen.