Grote fractie, grote mond?

Deze week houdt de N-VA drie dagen lang fractiedagen. Wat gebeurt er op dat soort fractiedagen? Fractiedagen zijn een combinatie van teambuilding, bezinning, opfrissing en planning. Bij Open VLD komt daar ook nog naaktzwemmen bij, zoals Fientje Moerman eerder dit jaar onthulde. Maar aangezien de N-VA fractiedagen houdt in het Brugge van gecoöpteerd senator Pol Van Den Driessche, zit dat er bij de Vlaams-Nationalisten waarschijnlijk niet in.

Midweek in Brugge

Wel op het programma: toelichtingen bij het Vlaams regeerakkoord en de federale onderhandelingen, een beetje mediatraining, een opfriscursus parlementaire deontologie en – echt waar – een avondlijk moordspel. Nog een boottochtje op de Brugse Reien, een slotwoordje van de algemeen voorzitter en de dames en heren volksvertegenwoordigers mogen vertrekken – sommigen rechtstreeks naar Barcelona, om in gezellig groepsverband de Catalaanse feestdag te vieren.

Een aangename midweek is de geachte parlementsleden van harte gegund. Toch zijn het anno 2014 belangrijke fractiedagen voor N-VA. Op 25 mei heeft de Vlaams-Nationale partij haar status als politieke marktleider bevestigd. De fractie in het Vlaams parlement is uit haar voegen gebarsten. De federale ploeg zal van oppositiefractie moeten vervellen tot steunpilaar van een Zweedse meerderheid. De parlementaire uitdagingen zijn met andere woorden enorm.

Parlementair debat

De parlementen in dit land, maar dan vooral de federale Kamer, kunnen in de komende legislatuur een echte renaissance doormaken. Eindelijk zal er opnieuw een ideologisch coherente meerderheid tegenover een ideologisch coherente oppositie staan. Bovendien zal geen enkele partij van de Waalse gewestregering federaal meebesturen. In deze context kan het parlementair debat weer echt knetteren, aangevuurd door een ontketende Latijnse partij als de PS. In die debatten zal ook de N-VA-fractie, veruit de grootste in de federale Kamer, er moeten stáán.

Bekende namen?

Niet alleen voor de parlementaire democratie, ook voor de N-VA zelf biedt de komende legislatuur kansen. Als de Vlaams-Nationale partij wil overleven in het post-BDW-tijdperk, zal het moeten kunnen uitpakken met een batterijtje parlementsleden die vertrouwen, geloofwaardigheid en dossierkennis uitstralen. Op dat vlak is er nog werk bij de N-VA. Stel uzelf gerust de vraag hoeveel N-VA-volksvertegenwoordigers u kent uit de toch 27-koppen tellende fractie die tussen 2010 en 2014 de N-VA-banken bevolkten. Fractieleider Jan Jambon, topspits Theo Francken, duvelstoejager Ben Weyts, ACW-kwelduivel Peter Dedecker, “Vlaamse vod”denman Siegfried Bracke. De Villa Politica-verslaafden – wie ze ook zijn – kennen misschien nog een Steven Vandeput of een Zuhal Demir, maar dat is het dan ook. Uit dat korte lijstje verdwijnen straks een hoop sterkhouders naar de regering of een andere prestigieuze functie.

Binnen de N-VA-fractie moeten in de komende jaren nieuwe parlementaire boegbeelden opstaan. Dat is mogelijk, want er zijn nog andere talenten in de N-VA-rangen te vinden. Er is bijvoorbeeld de gedegen milieuexpert Bert Wollants of de Justitiespecialiste Kristien Van Vaerenbergh. Anderen zullen zich nog moeten bewijzen. Kan de academicus Hendrik Vuye zich ontpoppen tot een pragmatisch parlementslid? Burgemeester Christoph D’Haese is populair in zijn eigen Aalst, maar krijgt hij ook de Kamer op zijn hand? Kersvers Kamerlid Peter De Roover, voormalig chef Politiek van het uitstekende Doorbraak, kan al eens een aardig stukje plegen, maar moet nog laten zien dat hij in het halfrond meer kan doen dan kaartspelen.

Motor

Tussen de opfrissingscursus basisideologie, het museumbezoek aan het Sint-Janshospitaal of de drink in café de Halve Maan gaan de fractiedagen van de grootste Vlaamse partij hopelijk ook nog een beetje over de concrete ambities van de N-VA voor de komende parlementaire legislatuur. Misschien is het naïef te hopen dat een bestuurspartij – dan nog één die zo strak van bovenuit wordt aangestuurd als de N-VA – zich zal ontpoppen als de motor van een sterk en onafhankelijk parlement. Maar, zegt een potjeslatinist dan: dum vita est, spes est. Komaan, N-VA. Laat het hele parlement eens wat zien.