Jan Jambon en de PS obstructie

Stel nu dat een Vlaamsnationalistische partij de lokale verkiezingen wint. Een kopman van die partij wordt burgemeester van een grote Vlaamse stad. Antwerpen bijvoorbeeld (tot nu toe heeft u nog niet veel verbeeldingskracht nodig). Stel nu dat er in die stad een discussie is over de relatie van die burgemeester en zijn politiediensten. Naar aanleiding van een uit de hand gelopen betoging komen lang lopende frustraties van dat korps naar boven. De minister van Binnenlandse Zaken, van PS-signatuur bij wijze van voorbeeld, laat dat onderzoeken. Na onderzoek blijkt dat die burgemeester geen rechtstreekse fouten heeft gemaakt. Maar de relatie met de politiek blijft verzuurd.

Het wordt kerst- en nieuwjaarsperiode. De minister van Binnenlandse zaken wil toch even aan de bevolking laten weten dat er tijdens zo’n feestnacht ook mensen aan het werk zijn, van ‘zijn’ diensten, de politie. En hij besluit op kerstavond taart te brengen aan het, de laatste tijd veelgeplaagde, politiekorps van Antwerpen. De burgemeester verbiedt hem dat: eerst het komen goedmaken, handje geven en beloven dat je het nooit meer zal doen. Dan pas mag de minister van Binnenlandse Zaken de politiediensten bezoeken.

Of stel dat die Vlaams-nationalistische burgemeester een nieuw politiesecretariaat opent en fijntjes op voorhand bij bevriende pers laat lekken dat hij de minister van Binnenlandse Zaken (nog steeds PS) niet heeft gevraagd, omdat hij het niet eens is met enkele uitspraken van die man. Of dat hij zich ergert aan de woorden van de man zoals de burgemeester ze interpreteert… want er is altijd een verschil tussen wat gezegd is en wat een politieke tegenstander beweert of interpreteert dat er gezegd is.

Hoe zou op zo’n situatie gereageerd worden? Ik zie de krantenkoppen al voor me. De trant zou duidelijk zijn, en het oordeel van het B-commentariaat ook: obstructie van het staatsapparaat, ondermijning van de staat, of Vlaams-nationalistische burgemeester erkent nationale minister niet. Ik zou ook google ads inzetten op ‘verrottingsstrategie’ of ‘ondergraven van de rechtsorde’, enfin op een heleboel grote woorden.

Die vergelijking is niet vergezocht. Herinnert u zich de koppen en de commentaren toen diezelfde Vlaams-nationalistische burgemeester, Bart De Wever, de nieuwe Belgische koning mocht verwelkomen ter gelegenheid van zijn Blijde Intrede in Antwerpen? De Wever deed dat met … een stropdas met leeuwen op en, volgens de royalty-pers, een ‘koude afstandelijkheid’. Het woord insubordinatie is toen net niet gevallen.

Ik denk dat er toen meer stampij werd gemaakt om die leeuwendas en de ‘koude afstandelijkheid’ dan nu, een burgemeester die verbiedt dat een minister van Binnenlandse Zaken zijn politie bezoekt (op wie die ‘zijn’ ook moge slaan). Tel dat op bij het niet uitnodigen van diezelfde minister van Binnenlandse zaken Jan Jambon in Charleroi, door een andere PS burgemeester. Een mens zou van minder in complotten geloven.

Kijk, ikzelf ben niet zo’n grote-woorden-gebruiker, maar hier sta ik van te kijken. Ik geloof niet in de N-VA strategie dat na enkele jaren Zweedse coalitie de PS zo zal zweten dat ze vragende partij wordt voor een staatshervorming. Maar ik sta wel te kijken hoe ver de PS durft te gaan in de publieke obstructie van die regering. Zo ver is geen enkele Vlaamse partij ooit gegaan, zelfs het Vlaams Belang niet. Je kan er ernstige vragen over stellen hoe ver de PS wil opschuiven op het continuüm tussen democratische partij- antidemocratische partij. Op deze manier wordt ze echt nog een heel ouderwetse socialistische partij.

De PS zit in de deelregeringen van het Brussels gewest, de Franstalige gemeenschap en het Waalse gewest (en eigenlijk ook in die van de Duitstalige Gemeenschap). Zal de situatie zo schizofreen zijn dat ze zich daar wel loyaal zal opstellen? Voorlopig lijkt het wel zo. België is een raar land, maar het kan blijkbaar altijd nog gekker. 2015 belooft een boeiend politiek jaar te worden.

En blijkbaar zijn wij de enigen die de PS obstructie belangwekkend vinden. De pers brengt het verhaal van Jambon en de Brusselse politie, maar zonder veel commentaar. En dat verwondert me.

Foto © Reporters