Particratie wurgt de democratie
David Geens en Mark Deweerdt in gesprek over het nieuwe boek van Vuye & Wouters
foto ©
Het gebrek aan democratie binnen de politiek partijen is een gevaar. Besluitvorming dient niet uitsluitend bepaald te worden door een kerngroep in de partij. Consulteren van de basis blijft een noodzaak.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementHendrik Vuye en Veerle Wouters schreven recent Schone Schijn: een boek met als ondertitel ‘Particratie wurgt de democratie’ (uitgegeven bij Doorbraak). Dat is een stelling die tot nadenken aanzet. Podcastproducer David Geens had daarover een gesprek met oud-journalist Mark Deweerdt.
IJzeren wet
We leven in een representatieve democratie, we bepalen als volk het beleid, ook al doen we dat niet zelf. We kiezen mensen die ons vertegenwoordigen. In dat representatief systeem horen ook het zogenaamde ‘middenveld’ en belangengroepen, media, administratie, politieke partijen… Particratie ontstaat dan wanneer politiek partijen een te groot overwicht krijgen op de besluitvorming, wanneer politieke partijen met ander woorden te dominant worden.
Deweerdt haalt dan meteen de IJzeren Wet van de Duitse socioloog Robert Michels boven: wanneer je groeit van een kleine partij tot een massa-organisatie, dan evolueer je onvermijdelijk tot een oligarchie. Dat betekent dat een kleine groep beslist en bepalend is. Wat daarbij belangrijk wordt, volgens zowel Deweerdt als Vuye & Wouters, is een zo groot mogelijke democratie binnen de partij.
Dat is precies wat Vuye & Wouters aan de kaak stellen: dit stuitende gebrek aan democratie. Beslissingen worden binnen partijen genomen door de G4, de kerngroep, terwijl er meer geluisterd zou moeten worden naar de fracties, de burgemeesters, de partijleden… De besluitvorming moet een zo breed mogelijk draagvlak kennen.
Prikkelend leerboek
Vuye & Wouters houden een pleidooi voor onafhankelijke parlementsleden, die zonder partijdwang kunnen optreden. Dat model gaat terug tot de Belgische grondwet waarin sprake was van het parlementslid dat ‘de natie’ vertegenwoordigt. Ondertussen is de politiek echter zoveel complexer geworden: vergrijzing, klimaat, migratie, verkeer… Parlementsleden moeten hun mening kunnen ventileren binnen de partij, maar zich ook neerleggen bij de beslissing van de meerderheid.
In het eerste deel van het boek krijgt de lezer een overzicht van onze parlementaire democratie sinds het ontstaan van België: de opkomst van politieke partijen, de uitbreiding van het kiesstelsel en dies meer. Het is als het ware een leerboek over de politieke en parlementaire geschiedenis van dit land. Schone schijn is volgens Mark Deweerdt een bijzonder lezenswaardig boek, heel leerrijk, met veel informatie. Een boek dat aanzet tot nadenken. Als men dit bij de lezer kan bereiken, is ongetwijfeld het doel van de auteurs bereikt.
U kan dit gesprek hier integraal beluisteren op Doorbraak-Radio
Categorieën |
---|
Opgeleid in de beste tradities van de Frankfurter Schule en aanverwanten, voorbestemd voor een journalistieke boerenstiel. Eieren voor zijn geld, echter.
Van de winnaar van de Nobelprijs Literatuur 2023 Jon Fosse verscheen na zijn bekroning deze intrigerende novelle. Een kleinood.
Amerikakenners Roan Asselman en David Neyskens bespreken de actualiteit aan de overkant van de oceaan.