JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

Politiek activist De Grauwe neemt het over van de wetenschapper De Grauwe

standpunt

Peter De Roover12/1/2014Leestijd 3 minuten

De politieke activist Paul De Grauwe doet dit weekeinde uitspraken waar de economist Paul De Grauwe ongetwijfeld van moet gruwelen.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

‘Paul De Grauwe stelt economisch nut van staatshervorming ter discussie’, luidt de ondertitel op de voorpagina van De Tijd van zaterdag 11 januari 2014. ‘Meer Vlaanderen leidde niet tot meer groei’, zegt de kop vetjes. Verder in de krant staat een twee pagina’s lang interview met De Grauwe – 67 intussen – die zoals geweten nu verbonden is aan de London School of Economics en voor sommigen hét statuut van economisch orakel van België bezit. Gefundenes fressen dit weekeinde voor het perswereldje en de sociale media, die zijn uitspraken gretig overnamen en van commentaar voorzagen.

De Grauwe doet in dit interview ook enkele sterke uitspraken maar het hoofdnieuws was natuurlijk dat hij ontdekt zou hebben, na wetenschappelijk onderzoek, dat staatshervormingen Vlaanderen economisch niet beter maken. Hij was vroeger van het tegendeel overtuigd maar moet nu erkennen dat het anders is. ‘Mijn conclusie gaat in tegen de tijdgeest, maar de cijfers liegen niet.’

Het interview wordt afgenomen naar aanleiding van het verschijnen van een boek van Guy Verhofstadt over het federale België, met een bijdrage van De Grauwe maar ook van politicoloog Dave Sinardet. Dat beide professoren meewerken aan een politiek boek bij de start van een verkiezingscampagne is uiteraard niet verboden. Doen alsof ze daarmee zelf geen politiek bedrijven, is dan uiteraard niet meer geloofwaardig te maken. De Grauwe zegt nadrukkelijk niet het schoothondje van Open VLD te zijn en geeft daarvan in het interview zelfs een aantal niet mis te verstande voorbeelden. Ook Sinardet kan bezwaarlijk een doordesemde VLD-liberaal genoemd worden. Het boek is dan ook minder een pro-VLD-werkstuk dan één tegen N-VA. Dat project ligt in het verlengde van het grote doel – meer Vlaamse autonomie verhinderen – waarin De Grauwe en Sinardet zich uiteraard wel vinden. Mooi voor de zuiverheid van het debat dat ze zich nu echt expliciet outen als politieke activisten.

Het weze herhaald dat ze dat recht hebben en dat ze hun politieke doel trouwens best openlijk nastreven – zoals ondergetekende. Maar welk statuut hebben hun beweringen dan? Ze blijven prof maar zijn ook politiek activist. Weg dus met de etiketten, geen gezagsargumenten meer, we laten de inhoud spreken.

Dat ‘wetenschappelijk onderzoek’ waar Paul De Grauwe zich op steunt, valt inhoudelijk best mee. Hij giet een reeks economische groeistatistieken in één tabel en stelt vast dat de Vlaamse economie de jongste dertig jaar niet sneller gegroeid is dan de Waalse. Op basis daarvan besluit De Grauwe dat het een ‘fabeltje is dat  de staatshervormingen ons economisch al iets hebben opgeleverd’.

De Grauwes methodologie is toch voor kritiek vatbaar. Aangezien hij de groeicijfers van Vlaanderen met die van Wallonië vergelijkt, moet altijd één van beide regio’s het beter doen dan de andere. Per definitie leidt zijn analysetechniek er toe dat de staatshervorming voor één van beide – Vlaanderen of Wallonië – moet falen. Had Vlaanderen betere cijfers gescoord dan Wallonië, zou De Grauwe besluiten: ‘Staatshervorming slechte zaak voor Waalse economie’. Kortom, de vaststelling dat de staatshervorming voor één van de deelstaten niet werkt, zit in de werkwijze ingebakken. Erg wetenschappelijk klinkt dat niet echt.

Jan en Piet lopen wat rondjes in het park op oude turnsloefkes. Jan eindigt altijd een minuut of twee voor Piet. Ze besluiten om een uitgewerkt trainingsschema te gaan volgen en betere loopschoeisel aan te schaffen. Na enkele weken komt Jan nog maar één minuut voor Piet aan de eindstreep, waarop Paul De Grauwe besluit dat die trainingsschema’s en de betere sportschoenen Jan geen baat hebben gebracht en insinueert dat Jan beter zijn versleten pantoffeltjes weer bovenhaalt.

Voor Paul De Grauwe bestaat er dus maar één Vlaamse economische doelstelling: de Walen voor blijven! (Dat onderscheidt hem alvast van de meeste Vlaams-nationalisten.) De kop boven het interview had ook kunnen zijn: ‘Staatshervormingen hebben Wallonië veel baat gebracht’.

Hoe zou het Vlaanderen (en Wallonië) vergaan zijn zonder staatshervorming. ‘Een interessante vraag waarop we nooit het antwoord zullen kennen’, zegt hij daar terecht over. Maar dat haalt zijn hele besluit natuurlijk totaal onderuit. Zonder tegenproef kan er geen zinvolle uitspraak gedaan worden. De Grauwes bewering in de krant – want meer is het niet – is dan ook totaal waardeloos vanuit wetenschappelijk oogpunt. De cijfers liegen niet, zijn conclusie zou Pinokkios neus toch doen groeien.

Dat een verstandig en wetenschappelijk geschoold man als De Grauwe zich hiervoor leent, kan alleen verklaard worden door een politieke gedrevenheid die de wetenschapper in hem verdrongen heeft. Maar ook een politiek activist moet zijn beweringen onderbouwen.

Dit gezegd zijnde, is zijn uitspraak natuurlijk helemaal correct. Staatshervormingen waarbij we het Belgische niveau niet stelselmatig vervangen door het Vlaamse maar aanvullen met een tweede, Vlaamse overheidsniveau zijn inderdaad geen goede zaak. Niet de staatshervorming is het probleem, wel het feit dat ze halfweg blijft steken en vooral een extra overheidsniveau heeft gezorgd.

P.S.: ‘De Vlaamse staat moet een democratische staat zijn, dat wil zeggen een staat die wordt ingevuld door de mensen die in Vlaanderen wonen. “Wat we zelf doen, doen we beter”, wordt van Gaston Geens graag geciteerd. Onzin. Wat we zelf doen, doen we zelf. En daar moeten we dan ook zelf onze verantwoordelijkheid voor dragen.’ (citaat van mezelf in ‘De Vlaamse republiek: van utopie tot project. Denksporen naar Vlaamse onafhankelijkheid’, red. Johan Sanctorum)

FOTO: © Reporters

Peter De Roover was achtereenvolgens algemeen voorzitter en politiek secreteris van de Vlaamse Volksbeweging , chef politiek van Doorbraak en nu fractievoorzitter voor de N-VA in de Kamer.

Meer van Peter De Roover
Commentaren en reacties