De schande van ‘mainstream media’
press
foto © Reporters
Ann Moella is razend kwaad op de mainstream media. Ze verwijt hen schuldig verzuim. Het niet-berichten over het Telford-schandaal was de druppel die de emmer der schande deed overlopen.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementDe reguliere massamedia zwijgen, verzwijgen, verleiden, liegen en bedriegen: ik noemde ze vroeger al ‘Gevallen Engelen’.
Dát ontkennen wordt elke dag moeilijker. ‘Mainstream media’ trachten de menselijke gedachte te beïnvloeden, ons van de waarheid weg te leiden. Ze bewandelen het rechte pad van bekende feiten, verhalen die passen in hun wereldbeeld. Ze dwalen.
Traditionele media blinken uit in hun systeembevestiging: zij streven ernaar de waarde van de goegemeente uit te dragen die echter al langer uit ‘Falschmenschen’ bestaat. De Gutmensch is in al zijn deugzaamheidsgepronk een fabeltje: ze liegen, bedriegen, zwijgen en verzwijgen, ze kijken niet om naar de échte slachtoffers. Collateral damage. De massamigratie is immers een verrijking, de multiculturaliteit is al wat telt.
In de huidige constellatie van gebeurtenissen wordt dat alsmaar meer zichtbaar en duidelijker. Dat heeft het voordeel van de groeiende bewustwording bij de burger.
Sexual Child Exploitation
Vorige week was er het grootschalig kindermisbruikschandaal in Telford, UK: sinds 1980, al bijna 40 jaar lang, worden meisjes ontvoerd, gedwongen geprostitueerd, verkocht. ‘Grooming‘ noemen ze dat daar, kinderlokking. De term is al langer bekend door gelijkaardige feiten die zich vroeger afspeelden in Rotherham, Leicester, Leeds, Newcastle, Oxford, Birmingham, Rochdale.. . Neen, het is inderdaad geen uniek geval…
Duizend jonge vrouwen – soms niet ouder dan elf – zijn het slachtoffer geworden van seksueel misbruik. Ze worden opgepikt en verhuurd als hoer — ze worden elke avond gedwongen tot prostitutie, verkracht door diverse mannen, ook in groep — seksueel bedreigd, gemarteld, mishandeld, geïntimideerd, geaborteerd indien nodig en gedrogeerd… Minstens drie moorden zijn bekend.
De daders maken deel uit van islamitische bendes. ‘Asians’ worden ze eufemistisch genoemd: daarmee bedoelen ze Pakistanen – de moslimgemeenschap in het VK bestaat vooral uit Pakistanen.
Doofpot
‘Social workers’ waren al decennia lang op de hoogte van deze brute en gruwelijke feiten, maar de islamitische achtergrond van de daders was de reden voor de autoriteiten om niets te ondernemen, uit angst van racisme beschuldigd te worden.
The Daily Mirror brengt als enige het verhaal van een meisje dat belet werd om de naam van een van de verkrachters bekend te maken, uit angst dat ze de pers zou inschakelen. Dezelfde krant heeft overigens documenten waaruit blijkt dat haar eigen journalistiek onderzoek eveneens gedwarsboomd werd door politie en overheid.
Zwijgen
In onze contreien moet je nooit bang zijn dat mainstream massamedia actief ingeschakeld worden, wanneer het gaat om verkrachtingen, aanrandingen, roofovervallen, moorden door allochtonen. Onze rechtgeaarde journalisten kunnen zeer goed zwijgen. Het blijkt een waar talent! Ben ik vilein als ik dat constateer?
De VRT-nieuwsredactie bewijst elke dag dat je als redacteur niet eens correct moet kunnen spellen, zolang je maar in staat bent om gruweldaden te hullen in stilzwijgen.
Het blijft frappant – het wórdt misdadig!
Systeemcrisis van de media
Herinner u de ‘jihad-rape‘ op oudejaarsavond in Keulen en het verhullend zwijgen van de media.
Herinner u het Duitse wetenschappelijk mediaonderzoek waaruit blijkt dat de berichten over asiel en migratie erg rooskleurig worden belicht: standpunten van de regering nemen trado-journalisten kritiekloos over en vooral voorstanders van een ruim asielbeleid komen aan het woord. Critici van dezelfde migratiepolitiek worden weggezet als dom, rechts, racistisch. De studie legt een systeemcrisis van de media bloot, omdat ze aantoont hoe vér de belevingswereld van journalisten afstaat van het wereldbeeld van hun lezerspubliek.
Zelfmoord
Ex-hoofdredacteur van het VRT-nieuws Björn Soenens gaf het vroeger al toe: journalisten bevinden zich in een getto van zelfverklaarde hoogopgeleiden. ‘Journalisten bekijken zich als de elite, ze realiseren zich niet dat er een kloof is met de burger. Ze hebben geen besef waar mensen van wakker liggen.’ In hun overduidelijke selectieve berichtgeving hebben media als zogenaamde ‘vierde macht’ al langer hun geloofwaardigheid verloren. De nietsontziende bespreking van dagelijkse gebeurtenissen wordt weggeleid, gekanaliseerd, weggefilterd door zelfcensuur: door hun eigen mentale inertie gaan media kapot. Zelfmoord.
Nachtmerrie
Het Telford-schandaal gaat om kinderen, die in hun jonge leven geconfronteerd worden met de meest gruwelijke, afschuwelijke nachtmerrie. Nog elke dag. Steeds opnieuw. Die het vertrouwen in de medemens lang verloren zijn, die beseffen dat ze er alleen voor staan, dat in deze hoog beschaafde superieure cultuur niemand hen helpt. Dat ze op niemand moeten vertrouwen.
Traditionele journalisten – en zeker televisieredacties – hebben daar geen oog voor, geen medeleven… In hun voortdurende vlaag van verstandsverbijstering — die ook politiek correct denken genoemd wordt — in hun ijverig gepronk met hun deugzaamheid, hebben ze geen woord meer over voor de echte slachtoffers: de schrijnende zelfhaat van deze trado’s, hun oikofobie zorgt ervoor dat ze alle medemenselijkheid verloren hebben.
Geen senior writer, geen columnist, geen journalist die ook maar enige verontwaardiging uitspuwt. Mijn taal, mijn woordenschat is niet goor genoeg om te zeggen wat ik vind van dit ‘gebrek aan journalistieke integriteit’…
Niemand, geen enkel ‘mens’ kan onberoerd blijven bij het lezen van dit soort gruwelverhalen: hoogopgeleide, moralistische, ethisch hoogstaande journalisten kunnen dat wel. Zij hebben het indrukwekkend talent om zich af te sluiten van de realiteit die hen niet schikt: bewezen gruwelfeiten gepleegd in hun bewierookte diverse multiculturaliteit passen niet in het narratief.
Daarom
Zij zijn verdwaald, de waarheid boeit hen niet langer, zij zijn in hun functie van ‘waakhond’ gefaald, hun moralistisch opgestoken vingertje is een farce, hun objectief kritische journalistiek bestaat enkel in hun hoofd en uit het framen van wat hen geschikt lijkt, door het weggooien van hun deontologische beroepsethiek zijn ze in de ogen van velen medeplichtig aan misdaden tegen de menselijkheid, ze maken zich schuldig aan gewetenloos verzuim, ze worden in de uitoefening van hun beroep marginaal, door hun gebrek aan menselijk medeleven zijn ze verwerpelijk, verliezen ze alle verworven achting en respect, – misprijzen en verachting door de burger is hun deel…’MSM’ betekent voortaan ‘mainstream misleiding’…
Daarom, vervloek ik en zweer ik bij alle goden – if only for my kids – ik zal jullie, politiek correcte wegkijkers, ontkenners, oikofoben, minimaliseerders, leugenaars en bedriegers, ik zal jullie eeuwig en altijd blijven bestrijden.
Because I care.
Categorieën |
---|
Onder deze schrijversnaam maakt Ann Moella deel uit van een Pajots bloggersduo "Moella & Verweer". Opgeleid als communicatiewetenschappers - vrij van elk dogma - willen zij het fake 'politiek correcte' denken doorprikken. Het waarnemen van 'framing' fenomenen genereert 'mixed feelings': van vermakelijk tot verontwaardiging.
Oikofobie is geen lege doos, maar een bestaande realiteit. Deugkampioenen mogen roepen dat het niet bestaat. Ze sluiten zo diversiteit uit.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.