Sekse-segregatie is een service!

Wat de programmapunten zijn van zo’n minuscule partij als ‘Islam’ (twee verkozenen bij de verkiezingen in 2012) interesseert niemand in het politiek landschap een zier. Want niet relevant. Al geeft het wel aan waar moslims voor staan. Hun luisterend oor naar de verzuchtingen van de medemens is bewonderenswaard.

Tasten

Heel wat vrouwen vinden het geen pretje in een metrostel met overwegend (starende) mannen. Nogal wat vrouwen voelen wel eens vreemde handen in een overvolle bus. Handtastelijkheden heet dat met een mooi woord: handen en tasten … kan het duidelijker? Die ongewenste betastingen zijn niet het einde van de wereld, maar echt leuk is het niet.

De partij ‘Islam‘ is de enige in het politieke spectrum die daar oog voor heeft. Zij suggereert daarom een aparte instap en compleet van-mannen-gescheiden plaatsen voor vrouwen op het openbaar vervoer. Talrijke felle feministes slaken nu een zucht van verlichting. De partij gaat hiermee niet over een nacht ijs. Zij is in dat soort intimidaties namelijk ervaringsdeskundige: een vooraanstaand lid van de partij is zelf al 20 jaar buschauffeur en weet dus dat vrouwen vragende partij zijn voor deze vorm van sekse-segregatie. Toch lazen we furieuze reacties van alle andere politieke partijen, in een hysterische bui van islamofobie over de partijgrenzen heen. Geen enkele politieke partij heeft zoveel respect voor vrouwen als ‘Islam’, net zoals er geen enkele andere godsdienst zo overduidelijk een Religie van de Vrede is.

De praktijk is mooi
Niet alleen zijn de reacties buitensporig, ze houden ook geen rekening met andere praktijkvoorbeelden. Er bestaan reeds gescheiden zwemuren voor vrouwen.  Veel leuker in het zwembad wanneer er geen macho-mannen zijn die met veel branie en geplons in het water duiken. Dat leidt tot een onverwachte, ongeplande koerswending en maakt je kapsel nat. Ergerlijk!

Vorig jaar kondigden de Duitse Spoorwegen aan dat ze op bepaalde trajecten, aparte coupé’s invoeren, die alleen voor vrouwen (en jonge kinderen) toegankelijk zullen zijn. Heeft niets te maken met veiligheid, voegen ze er zelf haastig aan toe, deze sekse-segregatie is een vorm van ‘service’. Heerlijk toch! Hopelijk is er wel bewaking door stoere security-agenten! (die mij lief een exotische cocktail brengen, wanneer we het toch over ‘service’ hebben).

In Nederland hebben ze met succes reeds rijscholen exclusief voor vrouwen – er bestaan vergevorderde plannen om ook in dit land een dergelijk initiatief te ontwikkelen. Geef toe, hoe kan je als vrouw behoorlijk achterwaarts parkeren, wanneer de mannelijke rij-instructeur naast jou voortdurend naar je dijen zit te gluren. Zenuwslopend!

In sommige banlieues van Parijs zijn vrouwen niet toegelaten in café’s … nooit hoorde ik hier de verontwaardiging van een politicus. Mannenhumor is nu eenmaal diametraal verschillend van vrouwenhumor: in een kroeg stoort dat wel eens. Begrijpelijk: per slot van rekening zijn er dit land ook wel vrijmetselaarsloges, waar vrouwen niet welkom zijn. Dat heeft dan weer te maken met de “sérieux” van oudere heren, die oordelen dat “wijven niet zoveel complimenten moeten maken”.

Apart is veiliger

De verscheidenheid in onze samenleving mag best gescheiden zijn. Zo zou je gemengde scholen best afschaffen en terug overgaan op aparte meisjes- en jongensscholen. De jongens hebben dan alvast de vrijheid om hun testosteron-opvliegers uit te werken tegenover hun gendergenoten.  De meisjes blijven dan lekker in hun eigen cocon. Zie je, het heeft alleen maar voordelen.

De beschermende man

De partij ‘Islam’ wil in 28 gemeentes opkomen bij de volgende verkiezingen: gelijk verdeeld over Brussel en Wallonië. De lijsttrekker moet steeds een man zijn. Logisch, zegt de stichter van de partij Redouane Ahrouch: “de man vooraan en de vrouw daarachter, waar ze zich veilig voelt”. Kijk, dat soort gentlemans-gedachte geeft mij nou een warm gevoel.

Het verlengde van het poco denken

De programmapunten van de partij ‘Islam’ liggen in het verlengde van het Politiek Correcte Denken. Dat zou progressief Vlaanderen moeten (h)erkennen? Ik help even. “Het accepteren van het regressieve –terug naar Oorlogstijden, terug naar Af, Back to the Future – het gelijkstellen van vrouwonderdrukking en discriminatie aan cultuur, de verdediging van de vrije keuze voor hoofddoek, burka, niqab, de ontkenning van de werkelijkheid, het zich wentelen in Orwelliaanse eufemismentaal – monocultuur is diversiteit, onderdrukking is liefde – de terugkeer naar donkere tijden, het ridiculiseren van Westerse normen en waarden, het gebrek aan respect voor een cultureel geheugen, de onteigening van onze beschaving, de kolonisering van onze thuislanden, het geleidelijk en stilletjes uitdoven van onze cultuur, de valse retoriek van het inclusief zijn… “-  herkenbare factoren voor de progressieve Gutmensch, toch?

Waarom zijn de traditionele politieke partijen, die dwingende moslimeisen minimaliseren en vergoelijken en toestaan,  nu opeens zo boos?

Wát – vraagt een mens zich af – wat  doet de partij ‘Islam’ dan fout?