welvaartsstaat
Jan Denys beschrijft 50 jaar arbeidsmarktgeschiedenis. Hij ontmaskert doemdenkers en valse profeten, want/maar er is nog veel werk.
De sociale welvaartsstaat heeft zich na de noodlottige periode van 1974 tot 1982 moeten aanpassen. Maar van een afbraak was geen sprake, en evenmin van neoliberalisme.
Tegenzin om kinderen te krijgen in China is een reflectie van een gebrek aan vertrouwen in de toekomst en een goede ‘work-life balance’.
Ugeux roept Europese regeringen op de waarheid te vertellen. De tijd van gratis geld is voorbij. Lockdowns kunnen dat niet meer verdoezelen.
