JavaScript is required for this website to work.
post

The Crystal Ship, graffiti in Oostende

Op vakantie in Vlaanderen

Pieter Bauwens13/7/2019Leestijd 4 minuten
Het portret van visser Norbert De Smit geschilderd door Guido Van Helten op een
muur en silo

Het portret van visser Norbert De Smit geschilderd door Guido Van Helten op een muur en silo

foto © Reporters / MAENHOUD

Een Doorbraakredacteur trekt er al graag eens op uit in eigen land. Hoofdredacteur Pieter Bauwens zocht in Oostende naar graffiti en meer.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Jaarlijks kom ik in Oostende. Ik breng er een deel van mijn kroost naar een muziekkamp, de Strijkersdagen. Enkele dagen later pikken we ze dan op na een concert in De Grote Post, het tot cultuurhuis omgebouwde voormalige postgebouw. Enkel dat is al een aanrader, de loketten en het stijlvolle gebouw. In die tijd mocht een postkantoor binnen en buiten nog stijlvol zijn. Al mogen de hedendaagse aanpassingen aan het gebouw er ook zijn.

Na de voorbije jaren wat te hebben rondgekuierd zonder doel, zagen we het strand, de pier en de normale dingen van Oostende wel al. Tijd voor iets anders en dat mag al eens wat cultuur zijn. We kozen voor The Crystal ship  een kunstroute in Oostende rond straatkunst, zeg maar gigantische muurschilderingen en kunstinstallaties. De kunstenaars brachten die aan tijdens de paasvakantie of een van de voorbije jaren. Muurschilderingen of graffiti, klinkt u misschien als ‘vuilspuiterij’ in de oren. Maar er zijn wel degelijk echte kunstenaars die de hedendaagse stad verrijken met pareltjes. Ik maakte al eens een omweg in de Romeinse wijk Testaccio voor een enorme wolf. Dus graffiti zegt me wel wat.

The Crystal Ship

De editie 2019 is de vierde editie van The Crystal ship  en ook deze keer trok de ‘Stad aan zee’ kunstenaars van over de hele wereld aan. Het thema dit jaar is The dictatorship of Art. Het Nederlands zijn ze wel verleerd aan ’t zeitje. Volgens de handleiding heeft alleen Kunst de kracht om de wereld écht te veranderen. Kies voor de Kunst, kies voor The Dictatorship of Art! Dat deden we dan maar.

Op de toeristische dienst kan je gratis een kaart afhalen met daarop een summiere uitleg en een route en de locatie van alle kunstwerken. Er is een wandelroute van 11 km en een fietsroute van 26 km. Wij wandelden, door de binnenstad en naar de overkant. Die grote kaart is niet echt handig in een winderige kuststad, maar geen nood op het wereldwijde web vindt u ook alles wat u nodig hebt voor de wandel- of fietstocht. U moet het dan zelf meenemen op de slimme telefoon of uitprinten.  U kan zich ook laten leiden door een chatbot via Facebook Messenger maar zo zot hebben wij het niet gemaakt.

Art is for Everybody

De oplettende lezer die met de auto Oostende binnenrijdt kan al sinds 2016 een eerste kunstwerk ontdekken langs de snelweg ‘Art is for Everybody’. Het betere letterwerk en met muurschilderingen is dat nog echt zo ook. In Oostende zijn ondertussen een zestigtal schilderingen gecatalogiseerd op de kaart.

OostendeReporters

De kunstige verwelkoming in Oostende, sinds 2016 al.

Opvallend is het ‘negatief werk’ van Bosoletti op het Achturenplein. Een werk waar je met je gsm een foto van moet maken en dat in negatief zetten om echt het werk te zien. Ook het schilderij van Pastel waarin de muur als achtergrond voor de bloemen kunstig verwerkt is viel op. Net als de muurschildering van Case Maclaim van een stamgast op de muur van een café, het mooie zwart-wit portret van Jean en Jeanine van Ben Slow. Of het vrouwenportret van Dourone aan de achterkant van De Grote Post. Dat zijn trouwens net zo goed nieuwe als oude schilderingen.

ROA

Onderweg kom je soms ook tot verrassingen. Zo stonden we oog in oog met een eerder werk van ROA in Oostende dat niet (meer) op de kaart staat, maar wel nog op de muur. Het  herkenbare werk (dieren) in de herkenbare stijl van ROA, is nochtans een hoogstaand werk. Maar de blinde muur kan natuurlijk ook door de bouw van een braakliggend perceel bedreigd worden…

OostendeReporters / MAENHOUD

De graffiti van ROA in Oostende: wel op de muur, niet op de kaart.

De route bracht ons ook naar de overkant van de haven, waar de Roger Raveel of Het Rode Vierkant op zee u kunstig overzetten. U krijgt er een heerlijk zicht op het schip van Jan De Nul dat er ligt, of staat om windmolen op zee te bouwen.

Aan de overkant van Oostende kom je in een andere wereld. Er is het hoofdkantoor van C-power met ook een schildering op een blinde muur van de Nederlander Leon Keer. Leuk werk met delfts blauw en de ondergang van de wereld door de klimaatverandering op de vazen, allemaal in perspectief op een vlakke muur.

Napoleon

Wij besloten wat van de route af te wijken en ook het Fort Napoleon mee te pikken op onze wandeling. In dat fort kan je — welkom in Vlaanderen — iets drinken. En loopt deze zomer een tentoonstelling met doe-elementen voor de kinderen ter gelegenheid van de 15de verjaardag van kapitein Winokio. Wie kinderen heeft, kent die wel. Wie kinderen heeft én een bakfiets al zeker.

We zetten onze toch voort richting de gigantische bouwwerf aan het visserijdok in Oostende. Daar verrijst een hele nieuwe wijk met mooie, betere en duurdere appartementen. Redelijk indrukwekkend. Maar er zijn in deze voormalige verlaten kant van de haven ook wat muurschilderingen te vinden. Zoals de heerlijke fijne en fantasievolle tekening van Phlegm. Al stond er een industriële pomp voor toen wij er langs kwamen. Maar dat moet je er bij muurschilderingen in een haven durven bijnemen. Ook het portret van visser Norbert De Smit geschilderd door Guido Van Helten op een muur en silo is indrukwekkend. (zie de foto bovenaan het artikel)

Kust

Terug met de boot doken we opnieuw Oostende binnen, je kan er uiteraard ook een fijn terrasje doen en nog beter eten. Daar hebben we een vast adresje voor. Maar dat Oostends geheim delen we enkel met de intimi. Er moet ook niet te veel volk komen.

De avond ronden wij af met een ouderwetse strandwandeling. De charme van een kuststad. Voor wie houdt van deze straatkunst en van uitdagende straatkunst is een omweg naar Oostende deze zomer zeker de moeite waard. De kunstwerken blijven wel even staan. Maar hier en daar zie je bij enkele oudere werken toch de sleet van de stad en de zee inwerken. Aan Oostende en de eigenaars om te beslissen wat ze daarmee doen, al is kunst altijd tijdelijk. Volgend jaar neem ik de fiets om de andere in de ruime omgeving van Oostende eens te zien. Of ik hoop op slecht weer en duik het Mu.ZEE, het Spiliaert huis, de Venetiaanse gaanderijen of stadsmuseum in. Of de Mercator, dat moet ook van de lagere schooltijd geleden zijn. De kinderen kunnen nog enkele jaren mee op kamp. Iedereen tevreden.

Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.

Commentaren en reacties