Vandaag 1949: de streepjescode uitgevonden
vandaag – streepjescode
De streepjescode was het antwoord op de almaar toenemende complexiteit voor verkoop en voorraadbeheer in de detailhandel. Toch duurde het het nog 20 jaar vooraleer het systeem echt doorbrak.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOp 20 oktober 1949 vragen twee jonge Amerikanen een patent aan voor wat wij nu de streepjescode noemen, een systeem dat automatisch productinformatie kon lezen bij het afrekenen. De uitvinders zijn Bernard Silver, een student aan het Drexel Instituut voor Technologie in Philadelphia en zijn vriend en klasgenoot Norman Woodland.
Pas drie jaar later, op 7 oktober 1952 wordt dit patent goedgekeurd. En dan duurt het nog ruim twintig jaar voordat de streepjescode algemeen in gebruik is. Maar sindsdien is de streepjescode niet meer weg te denken uit de supermarkt. Met dit systeem worden prijzen van producten gescand, de rekeningen gemaakt aan de kassa en voorraden op peil gehouden. In de afgelopen decennia hebben streepjescodes het winkelen ingrijpend veranderd.
Op het einde van de 19de eeuw werd duidelijk dat een automatisch systeem nodig was voor winkeliers om de weg in hun eigen magazijnen te kunnen blijven vinden. Men zoekt naar een mogelijke oplossing, die men eerst in het gebruik van ponskaarten denkt te vinden. Maar dat sloeg niet aan, waardoor een automatisch voorraadsysteem iets van de verre toekomst leek. Hoewel de noodzaak voor een efficiënt systeem om voorraden en prijzen bij te houden wel bleef bestaan en almaar prangender werd. De opkomst van kruidenierszaken, en later supermarkten, doet de hoeveelheden en diversiteit van de winkelproducten immers toenemen.
Bernard Silver en zijn vriend Norman Woodland gaan samen aan de slag om een dergelijke methode te ontwikkelen. De twee klasgenoten voeren eerst verschillende tests uit met verf, die gelezen kon worden onder ultraviolet licht. Dit idee blijkt onpraktisch, omdat de verf duur is en snel uitloopt. Silver en Woodland laten zich niet demotiveren. Ze krijgen door dat ze een code nodig hebben om tot een werkzaam classificatiesysteem te komen. De enige code die Woodland kent, is de morsecode die in 1835 ontwikkeld werd door de Amerikaanse kunstschilder en uitvinder Samuel Morse. De twee vrienden besluiten dit systeem als basis te gebruiken.
Omdat de scanners voor de streepjescode toen nog te duur zijn voor algemeen gebruik, breekt de streepjescode vooralsnog niet door. Vanwege de slechte zaken, verkopen Silver en Woodland hun patent uiteindelijk voor 15 000 dollar, het enige wat ze ooit aan hun uitvinding hebben verdiend. Door vooruitgang in de scantechnologie, wordt het systeem uiteindelijk toch bruikbaar voor de kleinhandel. De eerste keer dat een streepjescode in een supermarkt werd gebruikt was op 26 juni 1974, toen Clyde Dawson een pakje Wrigley’s kauwgom kocht bij Marsh’s Supermarket in Troy, Ohio.
Na 1974 raakt de streepjescode alsmaar beter ingeburgerd. Vandaag, precies 75 jaar na de eerste patentaanvraag, hebben alle producten in de supermarkt een streepjescode.
Luc Pauwels is historicus, gewezen bedrijfsleider en stichtte het tijdschrift 'TeKoS'.
Frans Daels wordt Vlaamsgezind als militair arts aan het IJzerfront. Hij zet de IJzerbedevaarten mee op, daarnaast is hij een veelvuldig gelauwerd arts vanwege zijn medisch onderzoek.
Amerikakenners Roan Asselman en David Neyskens bespreken de actualiteit aan de overkant van de oceaan.